Kendi eylemlerimiz için ne zaman sorumluluk almaya başlarız? Görünüşe göre artık eylemlerimizin sahibi değiliz. Eylemlerimize sahip olmak, yaptığımız şey için kişisel sorumluluk almayı içerir. Neden bir şeyler ters gittiğinde, suçu üstlenmek için başka bir yere ihtiyacımız var? Olgun ve sorumluluk sahibi bir yetişkin olmanın bir parçası da, hayatta bir karar verdiğimizde, sonuçtan başkasının değil, bizim sorumlu olduğumuzu bilmektir.
Aşağıdaki örneklere bakalım:
Evli bir adam dışarı çıkar ve bir ilişkisi vardır. Yatakta ihtiyaçlarını karşılayamadığı için karısını suçluyor. Sorunun karısıyla değil de kendisinde olduğunu düşünmeyi hiç bıraktı mı?
Faturayı ödemediğin için elektriğin kesiliyor. Posta görevlisini faturayı getirmediği için mi suçluyorsunuz? Faturayı almadığınız için elektrik şirketini mi suçluyorsunuz? Faturanın ödenmesi gerektiğini biliyordun. Her ay ödüyorsun, değil mi? Sorumluluk meselesi.
Bir web sitesine katılıyorsunuz ve yönetici hizmet şartlarını ihlal ettiğiniz için sizi yasaklıyor. Yöneticiyi mi suçluyorsunuz? Neden? Katılırken web sitesinin kurallarını biliyordunuz ve kuralları bilmiyor olsaydınız onları okuyarak kendinizi daha iyi hazırlamış olurdunuz.
Kızınız 15 yaşında hamile kalıyor. Onu seksi giyinmesi konusunda etkilediği için Britney Spears’ı suçladığını tahmin edeyim. Yine de kıyafetleri onun için satın aldınız ve giymesine izin verdiniz.
Oğlunuz kavga, içki ve uyuşturucu nedeniyle okuldan uzaklaştırılıyor. Ebeveyn olarak sorumluluk almıyorsun. Çocuğu suçluyorsun. Peki, aile değerleri evde başlamaz mı? Sizin koyduğunuz ve uyguladığınız kurallar budur.
Hayatlarımız için sorumluluk almaya ne zaman başlarız? Hepimizin faturalarımızı ödeme, işe gitme, kurallara uyma ve ailelerimizi toplumsal normlar içinde büyütme sorumluluğumuz var.
Eylemlerinin sorumluluğunu da almayan bir çocuk nesli yetiştiriyor olmamız gerçekten talihsiz bir durum. Arkadaşlarını suçluyorlar, öğretmenlerini suçluyorlar ve etraflarındaki herkesi suçluyorlar, ama kendilerini asla.
Kötü muamele gördüğünü hissettiğinde, neden onu bırakıp, üstesinden gelip hayatına devam edemiyorsun? Birinin size yanlış davrandığını düşünüyorsanız ve size kötü davrandıkları gerçeğini kabullenmek istemiyorsanız, bu konuda yapabileceğiniz pek bir şey yoktur. Kişinin kendi adına herhangi bir suç görmeyeceğini kabul etmelisiniz; yaralı egonuzu alın ve devam edin.
Yetişkinler olarak kendi eylemlerimizden sorumlu olmayı ne zaman öğreniriz? Kararlarımızın sonuçlarıyla ne zaman yaşamaya başlarız? Suçlamayı ve kurban olmayı bırakın. Kimseye hizmet etmez. Kesinlikle sana yardımcı olmuyor. Eylemleriniz için sorumluluk almamak sizi mutlu etti mi? Başkasını suçlamaktansa hatalarını kabul etme zamanı.
Sorumlu bir yetişkin olmak, doğru şeyi yaptığınızda övgüyü, biri size hayatınızda yanlış bir seçim yaptığınızı söylediğinde düzeltmeyi kabul ettiğiniz anlamına gelir.
Burada yetişkinler miydi ve bizim lehimize olmadıkça bu şekilde muamele görmek istiyoruz ve sonra başka birini, kendimizden başka birini suçlamak istiyoruz.
Bence her birimizin eylemlerimizden sorumlu olarak ve onları sahiplenerek hayatta sorumluluk almamızın zamanı geldi. Tanrı aşkına lütfen hayatınız için bahaneler üretmeyi bırakın. Yanlış yaptığınızda, hatalarınızı kabul edin ve sonra yolunuza devam edin.
GIPHY App Key not set. Please check settings