Geçenlerde bir alışveriş merkezi park yerinde beni kalıcı olarak etkileyen bir sahneye tanık oldum – bir park yeri için tartışan iki orta yaşlı kadındı. İkisi de arabalarının yanında duruyor ve tehditkar bir şekilde kollarını sallarken birbirlerine bağırıyorlardı. Tartışma, sonunda her biri diğerini geçmeye çalışan bir isim yarışması haline geldi. Üzücü olan şey, mağazanın meşgul olmaması ve bol miktarda boş yer olmasıydı. Tartışmaları o kadar hararetli hale geldi ki, diğer müşteriler gösteriyi izlemek için durmaya başladı. Bu sırada kadın çocuklar arabalarına oturdu ve tüm sahneye tanık oldu. Bu çocuklar ne kadar gururlu olmalı!
Gerçek şu ki, herkes sinirleniyor. İster bir aile üyesi, ister bir iş arkadaşı veya park yerimizi alan bir yabancı olsun, hepimiz sinirleniriz. Öfkelenmenin sorunu, sorunu çözme ihtimalinin çok düşük olması, ancak yenilerini yaratma olasılığının çok daha yüksek olmasıdır.
Öfke gerçekten kontrolü kaybetmemizdir ve kontrolü kaybettiğimizde genellikle kötü şeyler olur. Evde bu, zarar görmüş bir ilişki anlamına gelebilir, kamuoyunda bir yabancıyla yüzleşme anlamına gelebilir ve işte bu, terfi için kovulmak veya atlanmak anlamına gelebilir. Samiriye Maxamus, Öfkenin kendisi, ona neden olan durumdan daha fazla zarar verir dedi. Bunu hatırlayamıyorsanız, deneyin: Öfke, tehlikeden sadece 1 harf uzakta!
Burada dürüst olalım, aynı otoparktaki iki kadın gibi, çoğumuz kızdığımızda oldukça aptalca görünebilir ve davranabiliriz – genellikle daha sonra pişmanlık duyarak bir şeyler söyler ve yaparız. Öfkelenmek, sarhoş olmaya çok benzer, sarhoş olan kişi bir sorunu olduğunu anlamayan tek kişidir.
Öfkeyi bu kadar tehlikeli kılan şey, biz farkına bile varmadan kontrolümüzü kaybetmemizin çok hızlı gerçekleşmesidir. Hasarı en aza indirmenin tek yolu kontrolü geri kazanmaktır.
Öfkemizi azaltmaya başlamadan önce, öfkeye neyin sebep olduğunu anlamalıyız. Öfkelenmemizin gerçekten tek bir nedeni var ve bu da birinin istediğimiz gibi davranmaması. İlginç, değil mi? Öfke bir eylem değil, başkalarının eylemlerine nasıl tepki verdiğimizdir. Sinirlenmek, başka birinin sizi kontrol etmesine izin vermektir.
En son ne zaman sinirlenerek iyi bir şey çıktı? Benjamin Franklin, “ Öfkeyle başlayan her şey utançla biter. Bir dahaki sefere sinirlendiğinizi fark ettiğinizde, kendinize şu soruları sormaya çalışın: Bu tartışmayı kazanmak gerçekten ilişkiyi mahvetmeye değer mi? Bundan bir yıl sonra bu ne kadar önemli olacak? Bundan bir ay sonra mı? Şu andan itibaren bir gün mü, hatta bir saat sonra mı?
Kontrolü geri aldığınız an öfkenizi kaybedeceksiniz. Nasıl hissettiğinizi başkasının kontrol etmesine izin vermeyin.
Öfkelendiğinde kim gerçekten acı çekiyor? Buda şöyle dedi: Öfkeye tutunmak, kıpkırmızı bir kömüre tutunmak gibidir, yanacak tek kişi sensin.
Neden fiziksel olarak kendimize zarar verdiğimizde bunu bir daha yapmamayı öğreniyoruz, ama kendimizi duygusal olarak incittiğimizde aynı eylemi defalarca tekrarlıyoruz? Öfkeden kimse yararlanamaz.
Bir tartışmayı bitirmenin en iyi yolu dilinizi ısırmaktır. Bu suçu kabul etmiyor, öfkeyi kontrol ediyor. Kontrolü geri alın. Üstelik, tartışmayı kazansanız bile, geçmişe kızgınsanız, bugünün tadını çıkaramazsınız.
GIPHY App Key not set. Please check settings