Mükemmellik Bağımlılığı

Aşağıdaki e-posta bana web sitemizin bir üyesi olan Karen tarafından gönderildi:

Bu sabah açık bir sebep yokken, kendimi endişeli ve depresyonda hissediyordum. Ona baktım ve tüm bunları yaratan yanlış inancın, kendime mutluluk hissetmeme izin vermem için mükemmel olmam gerektiğinin farkına vardım. Yine de mükemmel olmam için o kadar çok koşul var ki elde etmek neredeyse imkansız. Yine de bazen kendimi mükemmel olmaya zorladım ve ortaya çıkan mutluluğun yaklaşık 2 saniye sürdüğünü ve bitkin olduğumu keşfettim.

Son zamanlarda, erteleme bir şekilde bu muammaya da sarıldı. Belki bir şeyler denemiyorum bile çünkü mükemmel şekilde yapılmazsa buna değer vermeyeceğimi biliyorum. Hayatımın çoğunda, eleştirmenlerden ilham alan dürtülerim beni bazı şaşırtıcı şeyler başarmaya itti (Los Angeles’ta kendi işimi açmak dahil). Her nasılsa, kendimi eleştirmez ve cezalandırmazsam hiçbir yere gitmeyeceğimi veya hiçbir şey yapmayacağımı hissediyorum. Yine de gerçek şu ki, şu anda gerçekten üretken değilim. Başka bir yolu olmalı!

Mükemmel olmaya ihtiyaç duymak, bir kontrol şeklidir. Yaralı, kritik yanımız, eğer mükemmel olursam (her ne anlama geliyorsa!) O zaman insanlar benden hoşlanacak, beni sevecek, bana hayran kalacak, beni onaylayacak, bana dikkat edecek veya beni onaylayacağına inanıyor. O zaman kendimi değerli hissedeceğim. İnsanların benim hakkımda nasıl hissettiğini mükemmel olarak kontrol edebilirim. İnsanların hakkımızda nasıl hissettiğini kontrol etme ihtiyacı, değerimizi tanımlamak için başkalarını sorumlu yapmaktan kaynaklanır. Yanlış inanış şudur: Biri sizden hoşlanırsa, o zaman siz değerlisiniz ve o zaman mutlu olabilirsiniz. Ama Karen’ın dediği gibi, ortaya çıkan mutluluk yaklaşık 2 saniye sürüyor ve ben bitkinim. Mükemmel olmaya çalışmak yorucudur ve iyi hisler çok kısa ömürlüdür.

Ek olarak, onay almak için mükemmel olmak zorunda kalmak çoğu zaman ertelemeye yol açar. Mükemmel değilseniz onaylanmama ve başarısızlık korkusu o kadar büyük olabilir ki, yapmanız gereken eylemi gerçekleştirmenizi engeller. Kendinizi, işleri mükemmel bir şekilde yapmaya ikna etmek için yargılamak, Karen’da olduğu gibi, yaratıcılık ve üretkenlik yerine felce yol açar.

Karen, başka bir yolu olmalı! Gerçekten de başka bir yol var – çok daha iyi bir yol.

Başkalarına bu önemli sorumluluğu vermek yerine kendi değerinizi belirlemeye karar verdiğinizde, başkalarının sizin hakkınızda ne düşündüğü ve ne hissettiği konusunda endişelenmeyi bırakacaksınız. Sorun şu ki, çoğumuz için ebeveynlerimiz ve diğer yetişkinler değerimizi gençken tanımladılar. Elbette yetişkinlerin bunu yapma yetkisine sahip olduğunu gördük. Yaşımız ilerledikçe akranlarımıza bizi tanımlama yetkisi verdik. Ancak bir noktada, değerimizi tanımlama yetkisine sahip olanlardan, otoriteye sahip kendi yüksek, bilge benliğimiz veya ruhsal Rehberliğe geçmemiz gerekir.

Ek olarak, değerimizi dışsal niteliklere dayalı olarak tanımlamaktan içsel, içsel ruh niteliklerine dayalı olma değerimize geçmemiz gerekir. Değeriniz performansa bağlı olduğu sürece, sonuçlar konusunda endişeleneceksiniz. Ancak değeriniz, özünde şefkat, şefkat, iyilik, empati ve neşe gibi niteliklerinize dayandığında, o zaman performansınızla ilgili hiçbir zaman çizgide değildir. Bu, dünyadaki tüm hataları yapabileceğinizi ve yine de layık olabileceğinizi bilerek, özgürce ve neşe içinde yaratmanıza ve üretmenize izin verecektir. Performansınız, başkalarının sizin hakkınızda ne düşündüğünü ve ne hissettiğini kontrol etmenin bir biçimi olmaktan ziyade, içsel değerinizin neşeli bir ifadesi olduğunda asla ortaya çıkmaz.

Gerçek, içsel değeriniz hakkında daha yüksek bir otorite ile öğrenmeye açık olduğunuzda ve güzel özünüzün güzelliğini ve harikasını kucakladığınızda, mükemmelliği düşünmeyi bırakacak ve performans ve başkalarının sizin hakkınızda ne düşündüğünü düşünmeyi bırakacaksınız. Özünüzde zaten mükemmel olduğunuzu ve kanıtlayacak hiçbir şeyin olmadığını bileceksiniz.

Değerinizi performansınıza bağlı olmaktan çok içsel olarak bildiğinizde, hayat çok daha kolay ve daha az yorucu hale gelir. Sizi hareketsiz kılan mükemmelliğe olan bağımlılığınız yerine, kendinizi tam olarak ifade etmekte ve yeteneklerinizi ve yeteneklerinizi tezahür ettirmekte özgürsünüz. Kendinizi yaratıcı ve üretken bir şekilde ifade etmek korkudan çok eğlenceli hale gelir!