Kurban Değilsin; Yalnız değilsin

Kendinizi iyi hissetmiyorsanız, düzeltmelisiniz. Başka yolu yok. Kendine güvenen çocuklar yetiştiremezsiniz, sağlıklı bir ilişki kuramazsınız veya yapmazsanız işinizden tatmin olamazsınız. Bu, hayatının çoğunda kendini değerli hissetmeyen birinden geliyor. Pek çok kitap, bir uzmanın bakış açısıyla geliyor, zaten sağlıklı bir öz-değer duygusuna sahip olan, hemen onlarla aramızda yabancılaştırıcı bir bakış açısı kurduğuna inanıyorum, bilenler ve bu konuyla mücadele eden geri kalanlarımız. Daha iyi bildiklerini varsayarlar. Daha iyi bildiklerini ve değerli bir planları olduğunu düşünebilirler, ancak bunun gerçekten neye benzediğini biliyoruz, deneyimledik ve sadece kendi kendini yenilgiye uğratan davranışlarımızı yargılamakla kalmadık.

Hepimizin farklı derecelerde kendinden şüphe duyması var. Bir insan hayatında çılgınca başarılı olabilir ve yine de köklü değersizlik duygularına sahip olabilir. Oz’da perdenin arkasında ne olduğunu başkalarının görmeye geleceği konusunda bir keşif korkusu var. Bu yüzden gittikçe daha fazlasını başarmaya, daha yükseklere tırmanmaya çalışıyoruz, ancak bu asla yeterli değil. Bunu saklamaya çalışabilirsiniz, bu düşük öz-değer duygusu, ama içkisini bir sır olarak saklamak isteyen ama yine de sendeleyen alkolik gibi, bu görünür bir hastalıktır. Analojiye devam etmek için ayık olmak istiyorum. Bu durumda ayıklık, dürüstlük ve güven demektir.

İşte nereden başlayacağınız. Bu Kurban Şey. Mağdur davasının en trajik veya zehirli yönü, mağdurların mağdur rolünü oynadıklarını bilmemeleridir. Etraflarında ihanet, ikiyüzlülük ve adaletsizliğin kanıtlarını görürler, böylece kurban statüleri doğrulanır ve çoğu zaman sorgulanmaz. Bu yüzden diyorum ki, dikkatli olun, yoksa haksızlığa uğradığınızın keşfi yaptığınız son keşif olabilir. Hepimizin hayatımızda adaletsizlik ve işlevsizlik var. Bunların sadece gelip giden olaylar olduğunu anlamalıyız. Yine, bizi tanımlayan koşullar değil; onlara nasıl tepki verdiğimiz.

Bazılarımız saatlerce, yıllarca terapi yaparak ya da odalarımızda nasıl bu şekilde olacağımızı anlamaya çalışarak geçirebilir ve yapabiliriz, ama bu çok önemli hiçbir şeyin önemi yok. Mallara nasıl zarar vereceğimiz gerçekten önemli değil, daha doğrusu sizin için önemli olabilir, ama çözüm bu değil; çok uzun ve karmaşık bir hikayenin parçası. Bu noktaya nasıl ve ne zaman geldiğinizi çok iyi biliyor olabilirsiniz, ancak suçu şimdilik bırakın ve bunun yerine nex’in geldiğini sorun.

Hayat seçimlerle ilgilidir. Hayatımda hapsolmuş hissedebilirim ama bunu yazmaya başlamayı seçebilirim. Sağlıklı bir yemek yemeyi seçebilirim. Yürüyüşe çıkmayı seçebilirim. Sevgilime nasıl cevap vereceğimi seçebilirim. Yaptığım her bilinçli seçim beni aradığım bütünlüğe çok daha yaklaştırıyor ya da daha az olası hale getiriyor. Seçmenin sonucu, kendimi kurban rolünden çıkarmaktır. Kurbanlar hayatlarını yaratmazlar; onlara tepki veriyorlar.

Kabullenme, mağduriyetimizin altından çıkma sürecinin merkezinde yer alır. Kendimizi içinde bulduğumuz dünyevi ve trajik koşullarda günlük yaşamımızda kullanabileceğimiz, tüm manevi geleneklerin temel ilkelerinden biri olduğunu söyleyebilirim. Tepki vermek yerine bilinçli seçimler yapmak gibi, pratik yapmak gerekir. Trafikte sıkışıp kaldım. İşimi kaybettim Ben hastayım. Bir alternatif protesto, öfke ve acıdır. Öz değeri düşük bir kişi bunları kişisel olarak alır. Dürüst ve kendine güvenen bir kişi kabul eder ve uyum sağlar.

Olumsuz bir durumda anahtar soru şudur: Şimdi ve sonra ne yapacağım? Bazen yapabileceğiniz tek şey derin nefes almaktır. Diğer zamanlarda kesin eylemde bulunabilirsiniz, ancak yine tepki vermek yerine bilinçli seçimler yapıyorsunuz, koşullarınızı kabul ediyorsunuz. Her şey değişir. Bu, olumsuz durumların yanı sıra iyi durumlar için de geçerlidir. Bu da geçecek cümlesinin bu kadar güçlü olmasının nedeni budur. İç huzuru, herhangi bir zamanda nerede olursanız olun kendinizi, hayatınızı kabul etmekten gelir.

Kabul etmek en önemli noktadır. İyi seçimler kabul edilmekten doğar. Her zaman bizden daha iyi veya daha kötü durumda biri olacaktır. Bize ve başkalarına iyi ve kötü şeyler olur ve her an olabilir. Hayatımız zor ya da bir esinti olabilir. Kim söyleyecek? Sen. Ben. Bir şeyin haksız olduğunu söylemek, kurban moduna geri dönmektir. Protesto hayatı yaşamayın. Verilenin çoğunu özleyeceksin. Dünyayı ve onun gizemli yollarını kişisel olmayan bir fail olarak düşünün, bu yüzden öfke ve direniş tarafından sunulan hiçbir şey yoktur. Sadece kendimizi daha da sınırlandırmayı başarırız. Durduğumuz yerde kendi yerimizde değerliyiz. Bunu uygulamak ve buna inanmak, sevdiğimiz parçamızı yüzeye çıkarır ve sonra yol daha kolay ve netleşir.