Kişisel Mutluluk Nasıl Çekilir

Telif Hakkı 2006 Margaret Stead

“Altın Kural”, Hristiyanlık döneminden binlerce yıl önce Yunan ve Çin kültürlerinde meydana geldi: “Başkalarına, size yaptıkları gibi davranın.” Altın Kuralın ruhu cömertlik ve fedakarlıktır ve her türlü kişisel ağın ve ‘doğru’ yaşamın merkezindedir. Ralph Waldo Emerson, ‘Bir arkadaşın olması için bir olmalısın’ dedi ve sözleri bugün olduğu kadar doğrudur.

Aşağıdaki basit alıştırmayı tamamlayarak bunu kendiniz test edebilirsiniz:

En iyi tanıdığınız on kişiyi listeleyin: 1 – 10

Her isimden sonra, kişi mutluysa bir ‘H’ veya kişi mutlu değilse ‘N’ yazın. (H / N S / N) O zaman kişi bencilse ‘S’ veya bencil değilse ‘U’ yazın. Psikolojik Raporlarda Rimland (51); Brain / Mind Bulletin 1983 ‘bencilliği’ şu şekilde tanımlar:

“Kişinin zamanını ve kaynaklarını kendi çıkarlarına ve refahına ayırmaya yönelik istikrarlı bir eğilim – başkaları için rahatsızlığa karşı isteksizlik.”

Onun deneysel çalışmasında, bu alıştırmayı tamamlayan 2000 kişi, hem mutlu hem de bencil olan çok az bireyi bildirdi. Bulgular ilginç bir paradoksu temsil ediyor.

Bencil insanlar, tanım gereği faaliyetleri kendilerini mutluluk getirmeye adayan kişilerdir. Yine de, en azından başkaları tarafından yargılandığı üzere, bu bencil insanlar, çabalarını başkalarını mutlu etmeye adayanlardan çok daha az mutludur.

Öyleyse, hayatta olduğu gibi, ağ kurmadaki Altın Kural, kendinizden ziyade diğer kişiyi düşünürseniz, sadece empati ve ilişki becerilerinizi arttırmakla kalmaz, aynı zamanda sizi tanımanız ve kişisel mutluluk için mıknatıs.

Ağ kurma becerilerinizin bir diğer hayati parçası, başkalarıyla hızlı ve etkili bir şekilde ilişki kurma becerinizdir. Başarılı bir ilişki kurma, başkalarını size çekecek ve karşılığında kişisel mutluluğu çekecektir.

Başka bir bireyle başarılı bir şekilde ilişki kurmak için, onların ‘nereden’ geldiklerini anlamanız ve onlarla ’empati’ kurmanız gerekir.

İnsanlar genellikle empatiyi mistik bir meta, bir başkasının düşüncelerini ve duygularını deneyimlemek için özel, neredeyse tekinsiz bir yetenek olarak düşünür. Aslında ’empati’ oldukça basit bir şekilde uygulanan bir hayal gücüdür ve sadece biraz çaba ve disiplin gerektirir.

Bir dahaki sefere bir odada oturup üç veya daha fazla kişiyle sohbet ederken, şu çok basit aktiviteyi deneyin:

Kendinizi geçici olarak sohbetten çıkarın. Birkaç dakika çok sessiz olun. En çok konuşan kişiye özellikle dikkat edin.

Aşağıdaki şeyleri hayal edin: Konuşmacının deneyimlediği fiziksel hisleri hayal edin.

Zihinsel olarak kendinizi o kişinin vücuduna yerleştirin, belirli bir pozisyonda oturun veya ayakta durun, aynı yemeği yiyin, aynı içeceği içer.

Zihinsel olarak o kişi olun. Kendini enerjik hissediyor musun? Yorgun? RAHATSIZ olmak?

Konuşmacının ne tür bir gün geçirdiğini hayal edin – konuşmacıların günü hakkındaki tüm bilgilerinizi kullanarak. Kişi hakkında çok az şey biliyorsanız, tahmin edin.

Kendinizi o kişi olarak hayal etmeye devam edin. Gününüz söylediklerinizi nasıl renklendiriyor ve etkiliyor? Kişinin siz de dahil olmak üzere odadaki herkesle ilişkisini hayal edin.

Zihinsel olarak o kişi olmaya devam edin. Çevrenizdeki insanlar tarafından ne tür duygular üretiliyor? Söylediklerinizi nasıl etkiliyorlar?

Şimdi kendinize geri dönün ve sahneye yeniden katılın. Sohbette kendi rolünüz farklı mı hissediyor? Empati, tıpkı hafıza gibi yaratıcı bir eylemdir, mistik bir özellik değildir ve hayal gücü ve pratik gerektirir.

Hepimizin kavrayışında yatıyor.