Kendin Olarak Liderlik

Liderlik, bir ders kitabından bir formül öğrenmek yerine, kendiniz olmakla ve kişisel özgünlük göstermekle ilgilidir. Bu nedenle hevesli liderlerin kendilerine karşı dürüst olmaları gerekir; başkalarının fikirlerini kölece takip etmemek. Rol modelleri güçlü olabilir ve bulunduğunda model mükemmelliğine zarar vermez; yönetici koçluğu bu önermeye dayanmaktadır.

Gerçek liderler, süper insan olmadıklarını bildikleri için zayıflıklarını açıklamaya hazırdırlar. Açıkçası bu, teknik zayıflıklar veya işlevsel başarısızlıklar anlamına gelmez; bu, performanslarını ölümcül bir şekilde bozacaktır. Bunun yerine, kastedilen, liderlerin kişilik tuhaflıklarını açığa vurmalarıdır, belki sabahları huysuzdurlar, yeni insanlarla biraz utangaçlar veya biraz dağınıktırlar. Bu tür kabuller onların insan olduğunu gösterir ve bu, liderin yalnızca bir rol sahibi olmadığını doğrulayan başkalarıyla yankılanır.

Gerçek benliklerini ortaya çıkaran liderler, başkalarının onları bilmesine ve onlara yardım etmesine izin verebilir ve bu daha iyi bir ekip çalışması sağlar; takipçiler, şikayet edecekleri bir şey varsa kendilerini daha iyi hissedebilirler. Böylelikle liderler, en azından bazı zayıf yönlerini paylaşarak, başkalarının zarar verici sorunlar icat etmesini engelleyebilir.

Bu nedenle gerçek liderlik, güçlü yönlerin gösterilmesinden çok daha fazlasıdır. Gerçek liderler eksikliklerini kabul ederler ve hatta kendileri için çalışmasını sağlayabilir.

İyi liderler her zaman durumları okuma yeteneklerine güvenirler. Bir çevre için bir his geliştirirler ve söylenmeye gerek kalmadan yumuşak verileri yorumlarlar. Takımın moralinin ne zaman düzensiz olduğunu veya rahatlığın ne zaman sarsılması gerektiğini bilirler. Her biri kendine özgü becerilere sahip üç düzey durumsal duyarlılık vardır.

Etkili liderler, önemli astlarının güdülerini, niteliklerini ve becerilerini sürekli olarak öğreniyorlar. Birlikte seyahat ederken olduğu gibi resmi ve genellikle daha iyi, gayri resmi iletişim yoluyla insanlarını tanırlar.

Etkili liderler ekiplerini okur. Ekip üyeleri arasındaki bileşik dengeyi, görevler ve süreçler arasındaki gerilimi ve ekibin yetkinliklerini nasıl oluşturduğunu analiz ederler.

Son olarak, kuruluşlarının kültürel özelliklerini tanımlamakla ilgilenirler ve parmaklarını kuruluşların ikliminin nabzında tutarlar.

Liderlerin kendi halkına değer verdiğini söylemek kulağa hoş geliyor. Bir yöneticinin bir insan becerileri eğitim kursundan başkaları için yeni bir endişe ile geri döndüğünü gördüğünde, işgücündeki sinizmi hiç fark ettim. Etkili liderlerin, çalışanlarını gerçekten önemsediklerine ikna etmek için bir eğitim programına ihtiyaçları yoktur. İnsanlarıyla açıkça empati kuruyorlar ve işlerini yoğun bir şekilde önemsiyorlar.

Gerçek ilgi zordur çünkü her zaman kendinizin bir parçasını gösterme konusunda bazı kişisel riskler içerir ve en güçlü sahip olduğunuz değerleriniz oldukça korkutucu görünebilir. Geri çekilme, bütün resmi görme ve bazen zor kararlar alma becerisi de biraz tarafsızlık gerektirebilir. Liderlik hiçbir zaman bir popülerlik yarışması olmadı.

Etkili liderler farklılıklarını kullanırlar ve samimiyet, sadakat, yaratıcılık veya katıksız uzmanlık gibi kişisel niteliklerle kendilerini farklılaştırmaya devam ederler.

Bu farklılıkları kullanmak kritik bir liderlik becerisidir. Ancak, her zaman olduğu gibi, bir tehlike vardır – çok fazla mesafe, durumları doğru bir şekilde algılamayı veya etkili bir şekilde iletişim kurmayı imkansız kılar.