İyi Benlik, Kötü Benlik

Konuşmana yürür müsün? Çoğumuz söylediklerimizi kastettiğimizi ve ne demek istediğimizi söylediğimizi düşünmeyi severiz.

Öyleyse neden bunu yapmayı bırakacağımızı veya bunu yapmaya başlayacağımızı söyleyip duruyoruz ve aynı eski şeyleri yapmaya devam ettiğimizi görüyoruz? Yeni Yıl kararlarının çoğu, yapıldıktan kısa bir süre sonra terk edilir.

Biz yalancı değiliz. O zamanlar samimiyiz. Ancak er ya da geç, kendimizi çelişkili duygular, inançlar ve gerçek eylemlerimizle karşı karşıya buluruz.

Çoğu zaman kendimizi sanrı ve inkar sistemiyle kandırırız. İstediğimiz imaja aykırı şeyler yaparken bir tür insan olduğumuzu söylüyoruz.

Psikologlar buna “bilişsel uyumsuzluk” diyorlar, bir şeyi söyleyip başka bir şey yaptığımızda rahatsızlık hali. Bu duygudan kaçınmak için her yolu deneriz, bu nedenle ayrıntılı bir sanrı, inkar ve farkına bile varmadığımız bazı davranışlar sistemi kurarız.

Olmamız gerektiğine inandığımız kişi gibi davranmadığımız gerçeğiyle yüzleşmek acı verici ve tatsızdır. Bunun için vaktimiz yok. Olumsuz duygular üretken olmamıza ve elimizdeki görevlere ve hedeflere odaklanmamıza engel olur.

Bu yüzden uyumsuzluklar ve inkar ile yaşıyoruz ve savaşan iç benliklerimiz sadece kim olduğumuzun bir parçası gibi görünüyor. Kendimizi mazur görmenin bir yolunu buluyoruz. Tutarsızlıklarımızı affediyoruz. Sonuçta biz sadece insanız.

Sorun şu ki, tüm bu çelişkili alt akıntı enerjimizi ve ruhumuzu tüketiyor. Bu paradokslarla yüzleşmeyerek ödediğimiz bedel yorgunluk, sinirlilik ve enerji eksikliğidir. Kişiliğimizin farklı yönlerini bir tür uyum içinde sürdürmek muazzam miktarda enerji gerektirir.

Çoğu insan, içsel karmaşıklıklarının kapsamını kabul etmez. Kişiliklerimizin farklı yönlerini hesaba katmayan hedefler koyduğumuzda başımız belaya girer.

Rekabet eden benliklerimiz ve rekabet eden taahhütlerimiz var. Bir yandan, gerçekten sağlık bilincine sahip olabilir ve bir dizi sağlıklı standardı korumak isteyebiliriz. Öte yandan, eğlenmeye ve hayattan zevk almaya da kararlıyız. Bu iki değer dikkatimizi çekmek için rekabet edebilir ve genellikle anlık zevk hedefi, gecikmiş tatminin önüne geçecektir.

Aile hayatına değer verebilir ve ailemize zevk ve rahatlık sağlayan şeyler vermek için çok çalışabiliriz. Ama çalışma ve mali başarı taahhüdümüz çocuklarla ve eşlerle zaman geçirmeyi engellediğinde ne olur?

Düzenlilik duygumuz ne olacak? Yalnızca işleri halletmeye odaklanmak, en önemli şeylerin yapılmasını geçersiz kılarsa ne olur?

İnsanlar, birbiriyle yarışan dürtüleri ve çok sayıda değeri olan karmaşık hayvanlardır. Kendini iyi tanımak kolay değil. Uygun hedeflerin ve önceliklerin belirlenebilmesi için nasıl öz farkındalık kazanırsınız?

Sizi güçlü bir şekilde motive eden 3-5 değer ve önceliği belirlemeye çalışın. Ardından, karşılanması gereken rakip değerleri belirleyin. Çoğu zaman değer verdiğimiz bir şeyin bizim de değer verdiğimiz bir zıttı vardır. Bu rakip değerler zihninizde uzlaştırılmalıdır.

En güçlü arzularınızı ve dikkatiniz ve odaklanmanız için yarışan yarışan dürtüleri belirledikten sonra, kişiliğinizin her iki tarafını da onurlandırmak için hedeflerinizi ve önceliklerinizi gözden geçirin. Rakip değerlerinin her iki tarafına da izin verecek gerçekçi hedefler koymayı dene.

Her iki tarafınız da sizi bunun için sevecek!