İş Başarısının Sırrı: Fikirleriniz Üzerine Hareket Edin

Bir başarının gerçek sırrı basittir: Fikirleriniz hakkında bir şeyler yapın. Her birimiz yeni bir fikir gördük ve “Neden bunu bir yıl önce düşündüm” dedik. Bunu küçümseyerek söylüyoruz, ama küçümsemeyi bu konuda bir şeyler yapma dürtüsü olan kişiye değil, kendimize yöneltmeliyiz.

Başarılı fikir adamları her zaman fikir üretirler ve onları biriktirmezler. Onları ele verseler bile onlar hakkında bir şeyler yaparlar. Yaparken paradan başka pek çok tatmin var. Bir fikir verdiğimde ve bunun işe yaradığını gördüğümde, büyük bir memnuniyet ve başarı heyecanı yaşıyorum. Önemli olan fikir sahibi olmaya ve onları işe koymaya devam etmektir.

Çoğumuz yine de tembeliz. Daha iyisini yapmak, kendimizi geliştirmek, bu yılı bir öncekinden daha iyi yapmak istiyoruz. Ama düşeriz, unuturuz, sürükleniriz.

Kendimizi daha uzağa ulaşmaya, kendimizi aşmaya devam ettirmenin yolları vardır. Tıpkı bir atlet gibi bilinçli olarak beyin hücrelerimizi çalıştırmalıyız. Bunu yaparsak, yaratıcı enerjimizin nasıl artacağına hayret edeceğiz.

Ne kadar çok görürsek, gözlem gücümüz o kadar artar. Kendimizi daha yaratıcı olmaya itmemiz, tahrik etmemiz, sürmemiz ve teşvik etmemiz zorunludur. Ne kadar çok bakarsak, o kadar çok görürüz. Ne kadar çok düşünürsek, o kadar çok düşüncemiz olur. Ne kadar çok fikir kombinasyonu denersek, o kadar çok kombinasyonun mevcut olduğunu fark ederiz. Problem çözme ilkelerini ne kadar çok uygularsak, o kadar çok problem çözeceğiz.

Armstrong Cork Yönetim Kurulu Başkanı HW Prentis, Jr.’ı dinleyin: “Analiz etmek ve sentezlemek her zaman kolay değildir, ancak burada, çoğu şeyde olduğu gibi, pratik yapmak kişinin yeteneğini arttırır. Kendimi geliştirirken izlemek benim için ilginçti. Birkaç yıl önce üstesinden gelemeyeceğim sorunları çözebildiğim nokta. Bir adam denemediği sürece bu kapasiteyi geliştiremez. Bu işleri parçalara ayırma işinde, görünen bir şeyin ortaya çıkmaması için neredeyse bir hafta geçmez. neredeyse çözülmez, yağlanmış bir direk gibi tırmanamazsınız. Ancak bunu yeterince uzun süre devam ettirirseniz, sorunu sürekli olarak kademeli olarak önce bileşen parçalarına ayırabilir ve bunları kavrayabilir ve çözebilirsiniz. ”

Yaratıcı güçlerimi kullanmayı birkaç yıl önce Reader’s Digest’te “Kendini Bırakmayı Dene” tavsiyesinde bulunan bir makale okuduğumda öğrendim. Denedim.

İlk denemem müthiş bir başarısızlıktı, ama yine de bunun eğlenceli olduğunu gördüm. Bir sabah bir ayakkabı bağımı kırdım ve yerini alacak bir şey bulamadım, bu yüzden hemen oturdum ve birkaç ayakkabı üreticisine yazdım, yeni bir çift ayakkabı ile yedek bir ayakkabı bağcığı vermelerini veya altıdan sonra bir müşteriye bir çift göndermelerini önerdim. ay. Fikir tutmadı, ama sorunlarım için ayakkabı üreticilerinden bir yığın eğlenceli mektup aldım.

Daha sonra denizaşırı bir arkadaşıma yazıyordum. Mektubu uçak postasıyla göndermek istedim, posta ücreti yüksekti ve yarım ons olarak derecelendirildi, ancak soğan kabuğu kağıdının ne kadar ağır olduğunu anlayamadım. Birkaç kağıt üreticisi yazdım ve biraz aksiyon aldım. Ücretsiz bir kırtasiye kutusu almadım, ancak bir kırtasiye dükkanına veya bir Wool-worth’a girip kutunun altına iki, üç, vb. Yazdırılmış kağıdın ağırlığını görmekten memnuniyet duyuyorum. havayolu kırtasiye. Bunun bana gerçek bir destek ve başarı hissi verdiğini kabul ediyorum. Bu, diğer fikirler, daha büyük fikirler hakkında bir şeyler yapma motivasyonumu artırıyor. Güvenimi artırıyor ve fikirlerimin hayata geçirilebileceğini, bir fikrim olduğunda birinin onu dinleyeceğini bilmemi sağlıyor.

Çok daha gurur duyduğum daha büyük bir fikir, dua et. Bir gece metroda, Baltimore’da insanların belirli bir numarayı arayarak alabilecekleri ilham verici bir mesajı olan bir YMCA adamını okudum. O zamanlar iş arıyordum ve bir iş görüşmesine gitmeden önce bir numarayı çevirip Kutsal Kitap okuması ya da dua edersem ne kadar yükselirim diye düşündüm. Sonra modern hayatın baskılarıyla dolu bir günde bir asansöre ihtiyacım olan diğer tüm zamanları düşündüm.

Bunu New York’ta yapmaya çalıştım ama başarısız oldum. O zamandan beri bu fikrin diğer insanları etkilediğini ve Batı Yakası’nda uygulandığını öğrendim. Ama bunu bilmiyordum ve bir yıl kadar sonra bununla ilgili biraz önlem almaya çalıştım ve New York City’de (Circle 6-4200) yakalandı. Bugün yüzlerce kilisede hizmet var ve birçok kilise, ihtiyaca ayak uydurmak için çok sayıda telefon numarası ve kayıt makinesi eklemek zorunda kaldı. Dua et fikrinin insanlara yardıma en çok ihtiyaç duyduklarında yardımcı olduğunu biliyorum ve içinde oynadığım rolden büyük bir memnuniyet duyuyorum.