Doğu Afrika’nın Su Kuşları

Kuş gözlemciliği, dünyanın en hızlı büyüyen hobilerinden biridir. Amerika’da kuş gözlemcileri 1982’de 21 metreden 2000’de şaşırtıcı bir şekilde 68 milyona yükseldi. ABD’de kuş gözlemciliği şu anda bahçecilikten sonra en popüler ikinci açık hava rekreasyonudur. Teknolojideki gelişmeler bu hobiyi daha eğlenceli ve çekici hale getirdi. Artık güçlü dürbünler ve diğer ekipmanlarla kuşları uzaktan görmek daha kolay. Ve Küresel Konumlandırma Sistemleri, bilinmeyen yerlerde gezinmeyi iyileştirdi. Ebeveynler ayrıca, kuş şarkılarının kayıtlarıyla çalılıklardan kuşları çekerek yavrularını eğlendirebilirler.

Afrika, kuş gözlemciliği için bir hazine evidir. Kıtanın üçte ikisi başka hiçbir yerde bulunmayan 2.050’den fazla kuş türü kaydedildi. Özellikle Doğu Afrika, belki de aşırılıkların olmadığı ılıman iklime bağlı olarak inanılmaz bir kuş çeşitliliğine sahiptir. Afrika Kuşları Kulübü (www.africanbirdclub.org) tarafından derecelendirilen Afrika’daki En İyi On Kuş Gözlemciliği Alanlarından 4’üne sahiptir – Afrika kuşlarının araştırılmasına adanmış uluslararası bir kuruluş. Bu siteler şunlardır: Bwindi Aşılmaz Ormanı (Uganda), Balya Dağları (Etiyopya), Rift Vadisi Gölleri (Kenya) ve Murchison Şelaleleri Parkı (Uganda).

Doğu Afrika kuşları her tür habitatta dağılmış durumdadır: dağ ormanı, ova ormanı, deniz kıyısı, çöller, savan, göller, bataklıklar, bataklıklar ve çamur tabakaları. Bu yazımızda bölgenin su kuşlarına bakacağız. Bu kategori, yiyecek, yaşam alanı ve üreme için doğrudan suya ya da yaşam döngülerinin belirli bir bileşeni için dolaylı olarak bağımlı olan kuşları ifade eder. Su kuşlarının çoğu, göllerin sığ kıyı şeridinde, iç ekosistemlerdeki ve nehirlerdeki geçici sularda oyalanmakta ve çok azı kıyıdan uzaklara çıkmaktadır. Su kuşları, daha büyük olma ve açıkta daha fazla yaşama eğiliminde oldukları için, görülmesi ve fotoğraflanması daha kolay olan kuşları sever.

Flamingo, büyüklükleri ve büyük sayıları nedeniyle Doğu Afrika’nın önde gelen su kuşları arasında yer alıyor. Yaklaşık 4 milyonluk dünya nüfusunun tahminen% 95’i Doğu Afrika’da yaşıyor. Flamingolar sadece tuzlu suda bulunur ve Doğu Afrika’nın Rift Vadisi gölleri, özellikle Tanzanya’da Manyara ve Natron ve Kenya’da Nakuru ve Baringo olmak üzere en sevdikleri habitattır. Küçük popülasyonlar ayrıca Etiyopya’daki Abiata Gölü’nde ve Namibya’nın Etosha Tavalarında bulunur.

Flamingo, vahşi yaşam türleri arasında biyolojik olarak çok benzersizdir. Oldukça girişken ve büyük gruplar halinde yaşıyor. Kenya’nın Rift Vadisi Göllerinde, bir milyona kadar kuşun dünyanın en büyük kuş sürülerini oluşturduğu bilinmektedir. Kuşlar, tüylerin alt tarafında özellikle kalın olan ve uçuş sırasında zarif bir şekilde ortaya çıkan pembe tüylerle karakterize edilir. Ancak genç flamingolar pembeden daha gridir – cinsel olgunlukta tam pembeye dönüşürler. O zaman onları sahte dövüşler gibi görünen kur gösterilerinde görme olasılığınız vardır.

Flamingoların gagaları S şeklinde ve pembe renktedir, bacakları ise suda batmayı kolaylaştırmak için düz ve perdelidir. Sadece tuzlu sularda gelişen mikroskobik mavi yeşil alg bitkileriyle beslenirler. Bu bitkiler suda asılır ve bir öğün çıkarmak için özel anatomik cihazlarla gaga tarafından filtrelenen büyük miktarda suyu yutarlar. Bu nedenle flamingoların, diğer su hayvanlarıyla paylaştıkları bir durum olan filtreli besleyiciler olduğu söyleniyor.

Kenya-Tanzanya sınırındaki Natron Gölü, Doğu Afrika’nın flamingolarının başlıca üreme alanıdır. Bilim adamları neden diğer alkali göllerde üremediklerini bilmiyorlar. Ancak araştırmalar, Natron’un ekolojik istikrarı ve minimum insan rahatsızlığı nedeniyle tercih edildiğini gösteriyor. Konumundaki uzaklığı nedeniyle, toprak kimyasında çok az değişiklik kaydetmiştir – yuva oluşumunda kritik bir faktör.

Natron Gölü’nde yumurtaların inkübasyonu yaklaşık 3 hafta sürüyor, ardından anneler tercih ettikleri habitatlara, çoğunlukla Nakuru, Baringo ve Manyara’ya geri dönüyor. Yaklaşık bir hafta sonra, yavrular genellikle annelerini kuzeye doğru takip ederler.

İki tür flamingo vardır, daha büyük ve daha küçük olan flamingolar. Sıradan bir gözlemci onları ayırt edemeyebilir. Ancak daha büyük olan flamingo, oldukça büyüktür ve daha beyaz tüylere sahiptir. Doğu Afrika’daki flamingoların çoğu daha küçük türdendir. Daha büyük flamingolar, yumuşakçalar ve kabuklular gibi omurgasızlarla beslenir. Bu, gıda zincirindeki birincil tüketiciler olan daha küçük flamingolarla ilişkili olarak daha küçük sayılarını büyük ölçüde açıklayabilen ekolojik faktördür.

Pelikan, Doğu Afrika’nın sulak alanlarında büyük kümeler halinde bulunma olasılığı bulunan diğer kuştur. Bunlar, balıkları yakalamak ve yutmak için özel olarak uyarlanmış büyük beyaz gagalı büyük, şişman kuşlardır. Doğu Afrika’daki çoğu tatlı su gölünde cömertçe pelikanlar bulunur. Birincil yiyecekleri olan balıkları ararken en nazikçe ve nezaketle yüzdüklerini göreceksiniz. Alışkanlıkla 3 kişilik bir takımda yüzerler ve ritmik ve aynı anda balıklara dalarken muhteşem bir gösteri sunarlar.

Bir tuzlu su gölü olmasına rağmen, 44.000’den fazla kaydın kaydedildiği Nakuru Gölü’nde pelikanlar bol miktarda bulunur. Devasa sütunlarda yukarı doğru kıvrılırken görülmesi gereken göz kamaştırıcı bir manzara. Kenya’da sadece Elementaita Gölü’nde ürerler. Pelikanlar, çok sayıda balık popülasyonuna ev sahipliği yapan yuvarlak nehir ağızlarında bulunur. Doğu Afrika’da onları görebileceğiniz diğer popüler yerler arasında Uganda’daki Kazinga Kanalı ve Victoria Gölü bulunmaktadır.

Karabataklar, pelikanlarla yakından ilişkili bir kuş türüdür. Bunlardan en yaygın olanı, daha büyük karabataktır. Karabataklar çoğunlukla gri ve siyahtır ve genellikle pelikanlardan biraz daha küçük ve daha az sokulgan haldedir. Bitki örtüsüyle iyi korunan göl kıyılarını tercih ederler; balık ve diğer suda yaşayan omurgasızlarla beslenirler ve yakındaki ağaçlarda ürerler. Bu nedenle karabatakların görülmesi pelikanlara göre daha az kolaydır.

Karabatakların balıkların peşinde su altında yüzdükleri görülmüştür. Av yaptıktan sonra sudan çıkarlar ve kıyıdaki yüksek pozisyonlarına devam ederler. Onları Doğu Afrika’nın iç sularında ve özellikle Kenya’nın Rift Vadisi göllerinde göreceksiniz.

Balıkçıllar ve leylekler büyük bir su kuşu kategorisini oluşturur. Balıkçıllar, uzun öne dönük boyunları ve uzun kalın gagaları olan uzun ince kuşlardır. Doğu Afrika’da en çok görülenleri Goliath balıkçıl, Gri balıkçıl ve Kara başlı balıkçıl olmak üzere yaklaşık 10 balıkçıl türü vardır. Goliath balıkçıl, adından da anlaşılacağı gibi, toplam uzunluğu 5 fit olan devasa bir kuştur.

Birkaç istisna dışında, balıkçıllar çoğunlukla bataklıklarda ve sığ sularda görülür, ancak iç kesimlerdeki çimenli habitatlarda da görülebilir. En sevdikleri menü, ıslak alanlarda yaşayan yılanlar ve diğer küçük omurgalıları içerir. Balıkçıllardan biri olan Yeşil sırtlı balıkçıl, canlı böceklerle balıkları yemlemenin gelişmiş tekniğini kullanmasıyla ünlüdür. Balıkçıllar, Doğu Afrika’da oldukça yaygındır.

Gaganın şekli leylekleri ayırt eder ve bu özelliğinden ismini alırlar. Doğu Afrika çevresinde yaklaşık 10 türle, yalnızca Marabou leylekleri ve beyaz leylek doğrudan suya bağımlı değildir. Marabu leylekleri çok büyüktür ve diğer leyleklerden farklı olarak baş ve boyun geri çekilmiş olarak uçarlar. Bu kuş, çöp ve leşlerle beslendiği kentsel alanlarda oldukça yaygındır ve dolayısıyla kirli ünüdür.

Marabu leylekleri, balıkları ve diğer küçük ve genç hayvanları, özellikle zayıf ve yaralıları hedefledikleri su kıyılarında da yaygındır. Bu nedenle, flamingolar gibi diğer kuşların yüksek popülasyonuna sahip bölgelerde en mutlular. Bir diğer benzersiz leylek, ortada siyah bir yama ve sarı taban ile kırmızı gagası nedeniyle kolayca fark edilebilen, eyer gagalı leylek. Bu leylek, sığ sularda ve bataklık alanlarda oldukça yaygındır.

Hamerkop, leyleklerle ilişkili popüler bir orta boy kuştur. Adı Afrikaans kelimesinden, kafa ve gagasının oluşturduğu çekiç kafa kelimesinden türemiştir. Doğu Afrika’nın tüm sulak alanlarında yaygındır. Devasa yuvaları nedeniyle kuş gözlemcileri arasında benzersiz bir şekilde popülerdir. Çok sayıda kuru bitki örtüsüyle inşa edilen yuvaların derinliği ortalama 1,5 m’dir ve tamamlanması 6 haftayı bulabilir.

Gösterişli yuva kurma çabasından yılmayan hamerkoplar, bir bölgede 6 adede kadar yuva inşa etmeye devam ediyor. Gizem, sadece birini işgal etmeleridir! Görünüşe göre bu mantıksız davranış, diğer kuşlar için kaybolmaz; Mısır kazları ve Verraux kartal baykuşları sık sık bazı yuvaları ele geçirirler. Bu nedenle, bir kuşun boyutunu yuvasından söyleyemeyeceğiniz sözü, en çok hamerkoplarda geçerlidir.

Shoebills ve Spoonbills, gagalarıyla benzersiz bir şekilde tanımlanan diğer iki su kuşu türüdür. Pabuç gagalı, neredeyse tarih öncesi görünen büyük ve koyu gri bir kuştur. Tasarının şekli – tahmin ettiniz – bir ayakkabı. Genellikle büyük bataklıklarda bulunur, ancak kolay görülmez.

Kaşıkçı adını, arka kısmı “kaşık” şeklinde genişleyen gagasının şeklinden alır. En yaygın tür, Doğu Afrika’da, özellikle büyük su kütleleri ve bataklıkların sığ bölgelerinde iyi dağılmış olan Afrika kaşıkçıdır. Sığ suda yüzerken, yiyecekleri (genellikle balık, kurbağa ve salyangoz) algılamak için hassas iç gaga yüzeyini kullanır.

Doğu Afrika sulak alanlarında, kesinlikle bir veya iki tür ibis ile karşılaşacaksınız. İleriye doğru kıvrılan ve sonunda hafifçe sivrilen neredeyse tek tip kalınlıkta dar gagaları vardır. Kutsal ibis en yaygın olanıdır ve genellikle siyah beyaz boynu ve gagası vardır. Girişken olma eğilimindedirler ve çoğunlukla bataklıklarda ve lagünlerde bulunurlar.

Diğer bir yaygın ibis, hadada ibisidir. Genellikle gri renktedir ve kanat örtülerinin her iki yanında parlak bir yama bulunur. Uçuş sırasında yaptıkları yüksek sesle ayırt edici çağrılar temelinde öne çıkıyorlar. Şafakta ve alacakaranlıkta en çok ses çıkarırlar. Doğu Afrika’da ormanlık akarsular, bataklıklar, lagünler ve nemli otlaklarda oldukça yaygındır.

Hadada ibis, Afrika toplulukları arasında birçok efsaneyle çevrilidir. Genellikle uzun ömür ve büyücülükle ilişkilendirilir. Kenya’nın Kikuyu’larında, ileri yaştaki bir kişinin hadada ibisine yerel referans olan Kagogo kadar yaşlı olduğu söyleniyor. Gerçekten de Kenya’nın önde gelen yazarı Ngugi wa Thiongo, kısa süre önce Kikuyu Murogi wa Kagogo’da “Hadada Ibis’in Cadısı” adlı bir roman yayınladı. Bu ibis’in hayli perili bir görünüme sahip olduğunu kabul ederek, benim düşünceme göre bu, cadılık gibi ciddi bir suçlamayı sürdürmek için yeterli bir zemin değil.

Doğu Afrika’nın sulak alanlarında, genellikle tepeli turna olarak adlandırılan turna da yaşar. Birkaç tür vardır, ancak tepeli turna -bazen Uganda turna olarak anılır- en yaygın olanıdır. Çoğunlukla uzun otlarda ve ekili alanlarda bulunur, ancak çoğunlukla bataklıklar gibi ıslak alanlarda ürer. Turna, Uganda’nın sayısız bataklık ve haliçlerinde yaygındır ve gerçekten de ulusal semboldür.

Uganda’nın silah sahasında oturmasına rağmen, zarif tepeli turna tehlike altında kabul ediliyor. Doğu Afrika’nın çoğu bölgesinde, uygun üreme habitatları giderek tarımsal kullanıma dönüştürülüyor ve vinç şu anda çok az alanla sınırlı. Ek olarak, turna, uzun vadeli hayatta kalmasını bir şekilde daha da tehlikeye atan, çok tuhaf bir sosyal davranışa sahiptir. Vinçler gerçek ve belki de mutlak tek eşlilik uygular. Çoğunlukla çiftler halinde bulunurlar ve ölüme kadar bile asla kopmayan güçlü bağları paylaşırlar. Çiftlerden biri öldüğünde, diğeri hayatının geri kalanında bir daha asla eşleşmez.

Afrika Jacana, benzersiz sosyal ve çiftleşme davranışına sahip başka bir kuştur. Hayvanlar aleminde, teknik olarak poliandry olarak bilinen ve dişilerin birden çok erkekle çıktığı ve çiftleştiği “ters çok eşlilik” sergileyen çok az sayıdaki kişiden biridir. Bu uygulamada dişiler her zaman meşguldür. Dişi bir erkekle çiftleşmeye başlar, yumurtaları kuluçkaya bırakarak bırakır, sonra utanmadan başka bir erkekle karşılaşmak için atlar ve bu böyle devam eder.

Afrika Jacana’sının gençleri ortaya çıkarma şekli oldukça uzmanlaşmıştır ve insanların bakış açısından şok edicidir. Mor-kahverengi tüyleri ve sarı göğsü ile kolayca tanınır. Sulak alanlarda, özellikle sığ göllerde, göletlerde ve bataklıklarda bulacaksınız.

Yağmur kuşları ayrıca göl kıyıları ve büyük bataklıklarla da ilişkilidir. En yaygın türler demirci plover, kittlitz’in plover’ı ve mahmuz kanatlı cılıbağıdır. Demirci, adını bir demirci dükkanında olup bitenleri size hatırlatacak keskin, kendine özgü ekstra yüksek “metalik” sesinden alır. Bu genellikle bir tehdit yumurtalarını veya civcivlerini takip ettiğinde sesi yükseltilen bir alarm çağrısıdır. Amboseli’de çok sayıda demirci ve mahmuzlu plover bulacaksınız.

Kazlar, Doğu Afrika’daki göllerde ve göletlerde de çok yaygındır. En yaygın türü Mısır kazıdır. Bu kuş tamamen uyarlanmıştır ve şehirlerdeki sığ sularda bile bulunabilir. Afrika’nın en büyük su kuşları, 100 cm uzunluğa ulaşabilen mahmuzlu kazdır. Amboseli bataklıklarında ve Kenya’daki Masai Mara bataklıklarında görebilirsiniz.

Safari’deki çoğu insan büyük beş aslan, leopar, bufalo, fil ve gergedanın peşindedir. Ama kuşlara da bakabilirseniz daha fazla değer elde edersiniz. Gerçekten uzmanlaşmış bir kuş gözlemcisi değilseniz, özellikle Kenya’da klasik bir vahşi yaşam safarisinde yaygın su kuşlarını göreceksiniz. Milli parkların dışında çok sayıda kuş bulunduğundan, gerçek kuş gözlemciliği meraklıları, uzman kuş rehberlerinin eşlik ettiği özel bir güzergahı tercih ediyor.

Doğu Afrika yıl boyunca bir safari destinasyonudur. Yağmurlar Nisan-Mayıs ve Kasım-Aralık aylarında görülür. Ancak bu, yolcuların etrafta dolaşma kabiliyetini fazla etkilemez. Genellikle safariye çıkmak için en iyi zaman, çimenlerin kısa olduğu ve hayvanları görmenin çok daha kolay olduğu kurak aylardır. En yoğun sezon Ocak-Şubat ve Temmuz-Ağustos ayları arasındadır. Nisan-Haziran arası düşük sezondur ve localarda konaklama fiyatları yoğun sezona göre% 40’a kadar düşebilir.

Safaride hafif pamuklu ve keten giyin. Akşamları ve sabahın erken saatlerinde oyun sürüşünüz için daha sıcak kıyafetlere ihtiyaç vardır. Mart ve Haziran ile Ekim ve Aralık ayları arasında biraz yağmurluk giyilmesi tavsiye edilir. Yanınızda uygun bir güneş gözlüğü bulundurmalısınız. Parlak tropikal ışıkta deneyimlediğiniz parıltı, çoğu kişi için yeni ve rahatsız edici bir deneyimdir. Ayrıca kuşları ve diğer hayvanları yakınlaştırmak için yanınıza iyi bir dürbün almanız gerekir.