Uranyum Fiyatına Bir ‘Çağrı’?

Görüşmeci:
Uranyum kıtlığının potansiyeli ve bu enerji kaynağındaki yüksek fiyat artışı hakkında konuşmadan önce, bu fikirle nasıl başladığını ve Strathmores’un uranyum özellikleri edinme programının arkasındaki felsefenin ne olduğunu açıklayabilir misin?

Dev Randhawa:
Birkaç yıl önce Strathmore Minerals, uranyum fiyatlarının toparlanacağı ve varlıklarımızın daha değerli olacağı inancıyla paradan çok ucuz fiyatlarla mülk edinme fikriyle başladı. Seçtiğimiz metaya kimse dikkat etmiyordu: uranyum. Strathmore Minerals, temelde uranyum fiyatına yönelik bir çağrıdır. Şirketi böyle kurduk. Bu strateji Lumina Copper’ın (AMEX: LCC) kullandığı ve Silver Standard’ın kullandığı stratejiye benzer. Örneğin, Silver Standard Resources’ın (NASDAQ: SSRI) başkanı, yönetim kurulumuzdadır. İlk adımımız, alabildiğimiz her poundu olabildiğince ucuza satın almaktı. İkinci adım, üretime koyabileceğimizi düşündüğümüz mülk satın almaktır. Bunları aktif olarak arıyoruz.

Görüşmeci:
Ancak uranyumun güçlü bir çevresel damgası vardır. Öyleyse neden bu tür bir enerji kaynağı konusunda heveslisiniz?

Dev Randhawa:
Çoğu insanda olduğu gibi, uranyumu araştırmaya başladığımda, bunun kötü bir şey olduğunu düşündüm. Three Mile Island’ı ve diğer her şeyi düşündüm. Bunun üzerine ne kadar çok ödev yaparsam, nükleer enerjinin temiz ve güvenli olduğunu o kadar çok anladım. Şimdilik öncelikle uranyum kullanılıyor. Three Mile Island’da kimsenin ölmediği bilinmelidir. Aslında Çernobil’de kimse ölmedi. Evet, insanlar hastalandı. Bunu fosil yakıt sektöründeki kömür veya petrol sızıntıları ve çevreye verdiği zararla karşılaştırın. Sorun, kimsenin nükleer enerjiyi savunmamasıdır. Açıkçası, yeşiller hikayeyi gömmek için harika bir iş çıkardılar. Ev ödevi yaparken, Fransa’nın elektrik ihtiyacının yaklaşık yüzde 78 ila 80’i için nükleer enerjiye güvendiğini öğrendim. Birisinin lobicilik konusunda harika bir iş çıkardığını ve gerçekten ihtiyaç duyulduğunda uranyuma karşı çok sağlıksız bir tablo çizdiğini fark ettim. Kömürün maliyetinden bahsetmiyoruz. Küresel ısınmadan bahsetmiyoruz. Ama kömürün ne yaptığına bir bakın. Küresel ısınma, fosil yakıtların bir fonksiyonudur. Bu nedenle nükleer enerjiye karşı artan bir olumlu tepki görüyorsunuz. Örneğin, bir şirket ABD’ye yeni bir nükleer reaktör kurmak için başvuruda bulundu.

Görüşmeci:
Uranyumda son zamanlarda görülen yüksek fiyat artışını neye bağlıyorsunuz?

Dev Randhawa:
Geçen yıldan bu yana uranyum (U3O8) fiyatı hızla yükseldi. Bir noktada, fiyat ayda yaklaşık 1 $ / pound yükseliyordu. Uranyum fiyatı, diğer metaların aksine petrol fiyatı ile daha uyumludur. Uzun bir süredir, 140 (milyon pound) ihtiyacımız olduğunda, sadece ortalama 90 milyon pound ürettik. Birkaç yıldır bir dengesizlik var. Bu fazlalık yabancı kaynaklardan veya ABD’nin iç envanterlerinden geldi. 1980’lerden beri batı dünyasında ürettiğimizden daha fazla uranyum kullanıyoruz. Sonuç olarak, ihtiyaç duyduğumuz fazlalık Rusya’dan, ABD hükümetinden veya kamu hizmetlerinin sahip olduğu envanterden geldi.

Görüşmeci:
Ancak çoğu yatırımcı, tüketiciyi bırakın, uranyum spot fiyatının üç yıl önce dipten bu yana neredeyse üç katına çıktığını bilmiyor. Neden?

Dev Randhawa:
Uranyum, bir nükleer reaktör işletme maliyetinin yalnızca yüzde birini oluşturur. Uranyum fiyatlarının altından bile daha hızlı yükselebilmesinin en büyük sebebi uranyumun kullanımına karşı duyarsız olmasıdır. Uranyum fiyatları çok daha yükselebilir. Birkaç Toronto analisti ile gündelik görüşmelerde, bazıları 80 $ veya 100 $ / pound’a kadar çıkabileceğine inanıyor. Örneğin, yarın altının fiyatı 800 $ / ons’a çıkarsa, birilerinin satın alma kararını etkileyecektir. Adam diyebilir ki, bu yüzüğü alacağım ve şimdi yüzde 70 arttı çünkü altın fiyatı yükseldi. Belki onun yerine gümüş bir yüzük alırım. Aynı şey diğer metalarda da geçerlidir. İnsanlar satın alma kararlarını emtia fiyatının ikiye katlanmasına göre değiştirebilirler.

Uranyum fiyatı 44 $ / pound’a çıkarsa, ortalama tüketicilerin elektrik faturası birkaç dolar artabilir. Birini gücünü kapatmaya zorlamayacak. Ancak yarın petrol fiyatı iki katına çıkarsa, çoğumuz daha küçük araçlar kullanıyor olurduk. Nasıl davrandığımızda temel bir fark yaratır. Bu uranyum fiyatıyla olmayacak. Ofisiniz için kalem satın almak gibi. İş yapma şeklinizi değiştirmeyecek. Önümüzdeki birkaç yıl gemiye nükleer reaktör çıkmasa bile, zaten orada olanların (uranyumun) pound’una ihtiyacı olacak. Bir sıkıntımız var.

Görüşmeci:
Neden kartlarda uranyum sıkıntısı olduğuna inanıyorsunuz?

Dev Randhawa:
Sonuç olarak, nükleer reaktörlerin yakıtı bitecek. Uranyum endüstrisinde izin vermenin uzun zaman aldığını bilmelisiniz. Yarın bir altın mülk bulmak gibi değil ve belki iki yıl sonra altın döküyorsunuz. Tipik olarak, izin en az üç yıl sürer. Nükleer reaktörlerin buna ihtiyacı olduğu için, fiyat artışına neden olan budur. Talep yükselmeye devam etti, ancak üretim grafikten düştü. Bu sektörde uranyum arayan sadece yarım düzine şirket var. Bir zamanlar, 1970’lerin sonlarında ve 1980’lerin başında, neredeyse 150 uranyum şirketi vardı. 1990’ların başından beri herhangi bir yer altı madenciliği yapılmadı. Ve buna joker bir kart bile dahil değil: 2020 yılına kadar, gemiye çıkacak nükleer reaktörlerin yüzde 90’ının Çin için olacağı söylendi.

Görüşmeci:
Ve uranyumların dik fiyat artışını ne tersine çevirirdi?

Dev Randhawa:
Bu pazarı öldürebilecek tek şey, Rusya’nın satacak çok daha fazla sterlin olduğunu fark etmesiydi. Ya da ABD hükümeti USEG aracılığıyla daha fazla sterlin buldu. Pazara ilk girdiğimizde, sekiz yıl önce uranyum yaklaşık 17-18 $ / pound’a yükseldi. Sonra düştü. ABD hükümeti uranyumlarını o zamandan geçen yıla kadar geri dönen ve piyasaya süren özel bir gruba sattı. Geçen yılın Ekim ayında Ruslar, nakit paraları için piyasaya uranyum da atıyorlardı.

Görüşmeci:
Uranyumun ikame değeri, bu enerji kaynağını bulmak ve madencilik yapmak için araştırma maliyetleri şeklinde gelirse, bu maliyet ne olur?

Dev Randhawa:
Gerçekçi olarak, 20-22 $ / pound olacaktır. Bazılarının bunu daha ucuza yapabileceklerini söyleyeceklerini biliyorum. Keşif maliyetlerinizi, geliştirme maliyetlerinizi vb. Aldığınızda, çoğu mülkün üretime girmesi ve yine de para kazanması için gerçekten 22 ila 25 ABD Doları almanız gerekir. Bu yüzden piyasada gördüğünüz şeylerin çoğu ISL (in situ leach) projeleridir. Keşfettiğimiz bir mülkte, onu yerden çıkarmak 16 ila 17 $ / pound arasında bir maliyete mal olacaktı. Ancak diğerlerinde, işgücü maliyetlerinden sonra yerden çıkarmak ve vadeli bir sözleşmeyle satmak 20-22 $ / pound alabilir. Kanada, kaliteleri nedeniyle en çok uranyum üretiyor. Bazıları Kanada’nın en düşük maliyete sahip olduğunu söylüyor, ancak bu tam olarak doğru değil. Söylemek istedikleri, nakit maliyetlerin en düşük olduğu. İnsanlar bunların bir kısmını üretime sokmanın 2 milyar dolara mal olduğunu unutuyor. Cameco (NYSE: CCJ) bir zamanlar hükümetin yaratığıydı. Onlara bu şekilde davranıldı.

Görüşmeci:
Daha önce Strathmore Minerals’e yatırım yapmanın temelde uranyum fiyatı için bir çağrı olduğunu fark etmiştiniz. Bununla ne demek istediğini açıklayabilir misin?

Dev Randhawa:
Uranyum fiyatları gibi Strathmore Minerals’in hisse fiyatı yükselmelidir. Bema’ya (Amex: BGO) bakarsanız, altın fiyatları 265 $ / ons iken, değeri nedir? Altının fiyatı yükseldikçe değeri vardı. Henüz üretime girdi mi? Hayır. Silver Standard (NASDAQ: SSRI) benzer, ancak hikayesini anlatmak zorunda kaldı çünkü insanlar altına çok odaklandılar. Yatırımcılar için kilit nokta, kalabalığın gittiği yere gitmek değil, değer bulabileceğiniz yere gitmektir. Nükleer enerjinin olması gereken yer olduğuna ve kıtlığın gerçek olduğuna inanıyorsanız, uranyum stoklarına sahip olmalısınız.

Görüşmeci:
Strathmore Minerals’i bu sektördeki diğer arama şirketlerinden ayıran nedir?

Dev Randhawa:
Herhangi bir yeni araştırma şirketine, Cameco da dahil olmak üzere bir ISL (yerinde liç) uranyum madenini gerçekten üretime sokan bir kişiyi göstermeye davet ediyorum. Ortada yoklar çünkü endüstri 1980’lerin başından beri öldü. Bu işte çok fazla uzman kalmadı. Cogema’nın sahip olduğu son jeolog, şu anda Strathmore Minerals ile baş danışmanımız olarak çalışan David Miller’dı. Strathmore stratejisini bir araya getiren kişi o. Güney ve doğu Afrika’ya bakıyorduk. Strathmore, başkalarının gözden kaçırdığı kiloların olduğu her yere gidiyor. Rekabet gücümüz, uranyum endüstrisinde bir numara olan Kerr McGee’den (NYSE: KMD) aldığımız bir veritabanıdır. Yakın zamanda, Wyoming’de uydu ISL’leri olabilecek mülkleri duyurduk. Orada bir tanesini üretime sokacak kadar poundumuz var. Ancak yine de daha yüksek fiyatlara ihtiyacımız var. Hâlâ satın alma aşamasındayız.

Strathmore, toprakta pound olduğunu düşündüğümüz mülkleri veya ABD’de ISL’ye uygun olabileceğini düşündüğümüz daha küçük mülkleri almakta çok agresif olacak. ABD’de bakılan her şey ISL içindir. Kanada’da Athabascan bölgesinde 700.000 hektardan fazla alana sahibiz. Bu bizim için büyük bir değer. Uranyum açısından dünyanın en zengin bölgelerinden biridir. Hedeflerimizden bazıları mevcut madenlerin yakınında. Quebec’te, Uranerz tarafından açılan büyük bir mülkümüz var. Robert Quartermain kesinlikle bu stratejinin bir parçası oldu. Silver Standard ile yaptığı buydu ve burada yaptığı buydu. Mülklerin peşinden agresif bir şekilde gidiyoruz. Gelişmiş yatırımcılar ekibimizle tanıştıklarında, sahip olduğumuz hikayeyi ve yönetimimizi görüyorlar. Neden milyonlarca doları finanse edebildiğimizi göreceksiniz. Stratejimiz, tüm ağaçlarda düşük meyve olan eski mülkleri satın almaktı. Ve yaptığımız da bu.

*****************************************
Devinder Randhawa

Bay Randhawa, 1996 yılında Strathmore Minerals Corp.’u kurmuştur ve şu anda Şirketin CEO’sudur. Bay Randhawa ayrıca, hem Kanada hem de ABD’de kaynaklar ve kaynak dışı sektörlerdeki gelişmekte olan şirketlere risk sermayesi ve kurumsal finansman hizmetleri sağlayan özel bir danışmanlık şirketi olan RD Capital Inc.’in kurucusu ve şu anda Başkanıdır. RD Capital Inc.’i kurmadan önce Bay Randhawa, yatırım danışmanı ve kurumsal finans analisti olarak aracılık sektöründe 6 yıl çalıştı. Bay Randhawa, Kasım 1999’da Medicure ile birleşen Lariat Capital Inc.’in eski Başkanıydı ve Temmuz ayında Canadian Gold Hunter (eski adıyla Uluslararası Küratör) tarafından devralınan Royal County Minerals Corp.’un kurucusu ve eski Başkanı ve CEO’suydu. 2003. Bay Randhawa ayrıca Predator Exploration adını alan Predator Capital Inc.’i kurdu. Bay Randhawa 1983 yılında Trinity Western College of Langley, British Columbia’dan Onur ile İşletme alanında Lisans Derecesi aldı ve 1985 yılında British Columbia Üniversitesi’nden İşletme Yüksek Lisansı yaptı.