Nükleer Enerji Talebinde Patlama Geliyor

Özet: Sprott Asset Management uranyum uzmanı Kevin Bambrough, bizimle mevcut uranyum boğa piyasasının ikinci ayağı hakkında konuştu. Saldırıyı yöneten çevrecilerle birlikte yolumuza gelen muazzam bir nükleer birikimi görüyor. İnsanların gelecekteki talebi hafife aldıkları için birçok fiyat projeksiyonunun yanlış olabileceğini söyledi.

StockInterview: Spot uranyum için fiyat tahminleri genişliyor. Bazı içerdekiler, uranyum fiyatlarının tekrar 30 $ / pound aralığına düşebileceğini tahmin etti; sizin gibi diğerleri 50 $ / pound veya daha yüksek teklif vermeye devam ediyor. Başkalarının yaptığı tahminler hakkında herhangi bir yorumunuz var mı?

Kevin Bambrough:
Şu anda uranyum fiyatlarını tahmin eden birçok kişi var. Tahmin fiyatları konusundaki geçmiş kayıtlarını dikkate almak önemlidir. Sektördeki birçok şirketin son yıllarda yazdığı sözleşmelere bakın. Tavanı olan veya sabit fiyatlı sözleşmeler imzalayan herkes cezalandırıldı. Sektördeki çok az insan ne olduğunu tahmin etti. İleriye baktığımızda, bize göre, mevcut üreticilerin üretim maliyetlerinin geçmişte olduğu kadar alakalı olmayacağını düşünüyorum. Fiyatı belirleyenler, daha marjinal, çok daha yüksek maliyetli üreticiler olacaktır.

StockInterview: Boru hattındaki projelerin nükleer yakıt döngüsü için devam eden bir uranyum oksit akışı sağlayacağına dair yanlış bir iyimserlik duygusu yok mu?

Kevin Bambrough:
Gelecekteki talebi küçümseyerek ileriye dönük arz durumuna bakan birçok insan var. Madencilik projelerinin planlandığı gibi gideceği konusunda çok iyimserler. Son zamanlarda Puro Gölü’nün bir sorunu olduğu haberini aldık. Bir sel vardı. Çoğu insan modeline en az iki yıl boyunca birkaç milyon sterlinlik eksiklik var. Hepsi bir mayın yüzünden altı ay gecikmeli.

StockInterview: Bu, McArthur taşkınının (Athabasca Havzası, Cameco) birkaç yıl önce spot uranyum fiyatı üzerinde yarattığı etkiyi yaratır mıydı?

Kevin Bambrough:
Sanırım olabilir. Üretimin 18 milyon liraya çıkacağı tahmin ediliyordu. Bu, dünyanın mevcut tüketiminin yüzde onu olacaktı. Puro Gölü başladıktan sonra üç yıllık bir süre içinde artış göstermesi gerekecek. Şimdi, altı aylık bir gecikme var. Ya bir yıl gecikirse? Bu, önümüzdeki on yıl için üretim profilini gerçekten değiştiriyor. Gecikmeleri görebilecek birçok proje var. Madencilik işi her zaman gecikmelerle doludur. Yeni nükleer santralleri devreye aldığımızda, devreye alırken ortalama 1,6 milyon lbs aldıklarını unutmayın. On yıl içinde her yıl sadece 10 veya 20 reaktör getirirsek ne olur? Bu, sadece başlangıç ​​nedeniyle yılda 16 ila 30 milyon sterlinlik bir talep.
Mülakat: Bu, mevcut uranyum boğa piyasasının hala güçlü bacaklara sahip olduğu anlamına mı geliyor?

Kevin Bambrough:
Sanırım burada boğa piyasasının ikinci ayağına giriyorduk. Stoklar işlenirken mevcut tüketimin sadece yüzde 60’ını madenlerden elde ettiğimiz gerçeğine odaklandığımız bir arz kıtlığı hikayesinden uzaklaşacak. Şimdi, talep artışında bir patlama görülen bir duruma giriyorlardı. Sadece birkaç yıl önce uranyuma ilk yatırım yapmaya başladığımızda, muhtemelen dünya çapında yaklaşık bir düzine nükleer tesisin inşası planlandığını görebiliyorduk. Şimdi planlanan 100’den fazlası var. Görünüşe göre her gün yeni eklemeler ve daha fazla eklemeden söz ediliyor.

StockInterview: Bu nükleer birikimin nasıl yayılacağını öngörüyorsunuz?

Kevin Bambrough:
On ila yirmi yıl arasına bakıldığında, Fransa’nın içinde bulunduğu konuma gelmeye çalışan birçok ülke olacağını düşünmenin mantıksız olduğunu sanmıyorum, güçlerinin çok daha büyük bir kısmı nükleer üretimden geliyor. . Küresel enerji üretiminin belki yüzde 50’sinin veya daha fazlasının nihayetinde nükleerden sağlanabileceği bir hamle görebiliriz. Gerçekten yukarı çıkıp boşluğu dolduracak ve sahip olunan bu sorunu çözebilecek başka hiçbir şey yok. Fransa elektriğinin yüzde 78’ini nükleerden üretiyor. Başkaları için neden bu kadar makul değil? On veya iki yıla bakın ve ihtiyaçlarımızı karşılamak için petrol ve gaza sahip olacakmış gibi görünmüyor. Açıkçası kömürle daha fazlasını yapabiliriz, ancak kömürü kullanmaya devam edeceksek, karbondioksit sekestrasyonunu sağlamak için teknolojiyi devreye sokmalıyız. İstikrarlı, güvenli bir elektrik kaynağına sahip olmak istiyorsanız, daha fazla nükleer veya nihayetinde bu yeni kömür teknolojileriyle gitmeniz gerekecek gibi görünüyor. Sanırım her ikisinin de bir dengesi olmalı çünkü petrol ve gaz orada olmayacak.

StockInterview: Nükleer enerji talebindeki bu beklenen büyümenin katalizörü sizce nedir?

Kevin Bambrough:
En ilginç olan şey, bazı çevrecilerin daha fazla nükleer saldırı suçlamasına öncülük etmeleridir. Bunun nedeni, nükleer enerjinin tek pratik alternatif olduğunun farkına varmaları ve karbondioksit (CO2) seviyelerindeki durum nedeniyle. Son 400.000 yıldır dünyayı nispeten istikrarlı bir ortamda tutan aralığın dışına çıkan CO2 seviyelerinin milyarda 381 parçaya ulaştığına dair yeni raporlar var. James Hanson gibi insanların çalışmalarına bakarsanız, CO2 seviyeleri ile sıcaklık arasındaki ilişki yadsınamaz. Temel olarak, insanlık CO2 seviyelerini bir milyon yıldan fazla bir süredir görülmemiş bir seviyenin üzerine çıkardı. Hava etkilerini görmeye yeni başlıyoruz. Dünyada kuraklıkla ilgili sorunların yanı sıra artan kasırga aktivitesi var. Kitlesel ölçekte nükleer olmak, gerçek bir etki yaratmanın tek yollarından biri olarak kabul görmeye başlıyor. Önümüzdeki yıllarda ve on yıllarda dünya çapında nükleer kapasitede görülmemiş bir artış olacağını düşünüyorum. Bunu, sadece lambalar ve ev ısıtması için yağı kullanmaktan, onu ulaşım yakıtı olarak kullanmaya başladığımızda olanlarla eşitleyelim. Daha kaliteli uranyum rezervlerine ve daha düşük maliyetli üretime sahip insanlara ne olacak? Önümüzdeki on yıllarda muazzam karlar elde edebilecekler.

StockInterview: İleriye baktığımızda, Uranium Resources (OTC BB: URRE) gibi küçük bir uranyum üreticisi ile Japon çok uluslu holdingi Itochu Corporation arasında daha fazla anlaşma olduğunu düşünüyor musunuz?

Kevin Bambrough:
Bunun olmaya devam edeceğinden hiç şüphem yok. Daha da önemlisi, dünyanın dört bir yanındaki büyük nükleer tesis inşaatçılarından bazılarının, Areva gibi şirketlerin ileriye dönük arzın mevcudiyeti konusunda oldukça endişeli olduklarını duydum. Bu şirketler, potansiyel olarak nükleer tesisler inşa etmek için sözleşme yapabilecek ülkeler ve kuruluşlarla konuşurken, alıcıların uranyum tedarik güvencesi istedikleri veya bir nükleer tesis satın alma emri vermeyecekleri söylendi. Gelecekte tedarik sağlamaya çalışmak için ortak girişimler yapmayı veya en azından gelişmekte olan üreticilerle sözleşme yapmayı düşündüklerini duydum. Daha sonra nükleer teknolojilerini ülkelere satabilecek ve arz sağlayabilecekler.

Mülakat: Çinliler Avustralya’dan almayı planladıkları uranyumdan memnun kalacaklar mı yoksa başka veya başka ülkelerden uranyum üretimine girmek zorunda kalacaklar mı?

Kevin Bambrough:
Çinlilerin de muhtemelen başka yerlere bakacağını düşünüyorum. Ülkelerin stratejik petrol rezervleri var. Nükleer reaktörlerini besleyecek stratejik uranyum rezervlerine neden sahip olmasınlar? Nükleer enerjinin başka herhangi bir şeye kıyasla göreceli maliyeti dikkate alındığında iyi bir uranyum stokuna sahip olmak mantıklıdır. Nükleer enerji endüstrisinin, arzı güvence altına almanın maliyetleri ve riskleri göz önüne alındığında, tam zamanında çalışması gerektiğini düşünmüyorum. Beni yanlış anlamayın. Dünyada bol miktarda uranyum var, ancak bunun bedelini ödeyeceklerdi. İnanıyorum ki, bugünlerde tüketenlerden çok daha fazlasını tüketeceğimize inanıyorum. Dünya, petrol üretiminin zirveye ulaştığı gerçeğine ve bunun enerji üretiminin tüm yönlerini nasıl etkileyeceğine uyanıyor.

Mülakat: Rusya nükleer birikiminde ne kadar bir faktör oynayacak?

Kevin Bambrough:
Rus yetkililer tarafından yapılan son açıklamalardan bazılarına baktığımda, uzun zamandır düşündüğümüz şeyin doğru olduğu benim için tamamen açık: HEU anlaşması (yüksek oranda zenginleştirilmiş uranyum sağlamak ve karıştırmak için) muhtemelen gitmiyor yenilenecek. Ruslar nükleer teknolojiyi gerçekten uranyum üretimiyle birlikte katma değerli bir ürün olarak onlar için önemli bir ihracat yapmayı planlıyorlar. Sadece uranyum değil, nükleer tesislerin etrafındaki gerçek bina ve teknolojiyi de eksiksiz bir çözüm sunabilmek istiyorlar. Ayrıca yerel olarak artan uranyum taleplerine sahip olacaklar ve 2015’ten sonra kendi ihtiyaçlarını karşılayabilecekleri konusunda endişelerini dile getirecekler.

StockInterview: Ancak nükleer enerji eleştirmenleri, tüm bu santrallerin finansman sağlamayacağını ve planların çoğunun asla inşa edilemeyecek boş hayaller olduğunu iddia ediyor.

Kevin Bambrough:
İki yıl önce, eleştirmenler ABD’de hiçbir zaman nükleer santral kurulamayacağını söylediler.İnsanlar nükleer enerjinin Almanya için bittiğini ve birçok ülkenin nükleer enerjiden çıkacağını söylüyordu. Şimdi tam tersini görüyorduk. Önerilerin yapıldığını, teşviklerin uygulandığını ve ilerleyen çok sayıda projenin gerçekleştiğini görüyoruz. NASA, NOAA ve dünyanın birçok kuruluşundan önde gelen bilim adamlarının küresel ısınma hakkında söyledikleri ve son zamanlarda gördüğümüz hızlanma devam ederse, insanlar daha fazla nükleer tesis sahibi olmak ve CO2 emisyonlarını azaltmak için yalvaracaklar. Olayı çevreciler yönetecek.

Mülakat: Önerilen nükleer birikimin uranyum madenciliği şirketlerini etkilemesi ne kadar zaman alacak?

Kevin Bambrough:
Tüm bunların gerçek yapısı zaman alır. Nükleer endüstrinin olumlu algısındaki artışın hızlanmaya devam edeceğini düşünüyorum. Uranyuma olan tüm talep, şirketler ileriye bakarken ve gelecekteki tedarikleri daraltmaya çalışırken, sadece nükleer santrallerin planlama aşamasından gelebilir. Sonuçta uranyum fiyatını yükseltmeye devam edecek olan budur.

StockInterview: Nükleer endüstri küresel büyümeyi ne kadar ciddiye alıyor?

Kevin Bambrough:
Sanırım sektör bunu çok ciddiye almaya başlıyor. Bu yüzden uranyum fiyatı yükselmeye devam ediyor. İnsanlar etrafta uranyum için sözleşme yapmaya çalışıyor ve bunu daha zor buluyorlar. İnsanlar aynı zamanda, uranyum boğa piyasasında sıçrama başlatan McArthur Nehri sel gibi problemleriniz olduğu ve şimdi Puro Gölü’nde bir problem olduğu için, korumak için gerçekten iyi bir envanter birikimine sahip olmanız gerektiğini fark etmeye başlıyorlar. bu ortamda kendiniz. Özellikle de nükleer bir tesisi kapatarak başka bir şeye gitmek zorunda kalmanın görece maliyeti kat kat daha yüksek olduğunda.