Kredi Kartlarının Kısa Tarihi

Kredi kartları günümüzde hayatımızın her köşesine damgasını vurmuştur ve bu günlerde bir yetişkinin en az bir kart taşımaması nadirdir. Geleneksel şekilde mal veya hizmet satın almak için kullanılmasının yanı sıra, artık çevrimiçi olarak, telefonla, çek yazmak ve hatta bankamatiklerden para çekmek için de kullanılıyor. İnsanlar bunları her türlü şekilde kullanırlar – bir borçlanma aracı olarak, uygun bir ödeme yöntemi olarak ve hatta geri ödeme veya ödül planları yoluyla para kazanmak için.

Modern yaşamda her yerde bulunmalarına rağmen, kredi kartlarının oldukça kısa bir geçmişi vardır ve ilk genel amaçlı kredi kartı elli yıldan daha kısa bir süre önce piyasaya sürülmüştür. Bu yazıda, kredi kartlarının kökenlerine ve ardından Birleşik Krallık piyasasına vurgu yaparak yıllar içinde nasıl geliştiklerine bakacağız.

İlk kredi kartı 1951’de Diners Club tarafından piyasaya sürüldü ve yirmi yedi New York restoranında kullanımı sınırlıydı. Başlangıçta sadece 200 kartın çıkarılmasıyla büyük bir başarı değildi. Kredi kartlarının gerçek hikayesi, 1958’de iki büyük yeni ürünün piyasaya sürülmesiyle başladı. İlki, piyasaya sürüldükten sonraki beş yıl içinde bir milyondan fazla kullanıcıya sahip olan American Express ödeme kartıydı.

Diğer yenilik, şu anda kredi kartı olarak gördüğümüz şeyin ilk örneğiydi: Bank of America’da çalışırken Joseph Williams tarafından geliştirilen genel amaçlı bir kart olan Bank Americard. Zamanla bu kart, bugün bildiğimiz Visa şirketine dönüşecekti. Bu kartın piyasaya sürülmesinden sekiz yıl sonra, on dört ABD bankası, 1979’da Mastercard ödeme işlemcisine dönüşecek olan Interlink adlı Bank Americard’a rakip olmak için bir ittifak kurdu.

İlk İngiltere genel kartı 1967’de Barclays Bank tarafından piyasaya sürüldü ve Barclaycard kırk yıl sonra hala en popüler ve en yaygın kartlardan biri. 1972’de, diğer dört İngiliz bankası, Access kartını Barclays ile rekabet halinde başlatmak için güçlerini birleştirdi ve sonraki on yıl boyunca bu, statüko olarak kaldı.

1980’lerde kredi kartı endüstrisi, bu zamana kadar mevcut biçimlerine dönüşen iki büyük işlemcinin, Visa ve Mastercard’ın arkasında konsolide olmaya başladı. Bankalar kendi işlem tesislerini bıraktı ve bu iki ana ödeme işlemcisini destekleyen herhangi bir çıkışta kullanılabilecek kartlar çıkarmaya başladı. Artık dünyanın hemen hemen her yerinde kolayca kullanılabilecekleri için kart kullanımında büyük bir genişlemeye yol açan bu hareketti.

Sektördeki bir sonraki büyük değişiklik, İngiltere’deki Egg gibi tamamen çevrimiçi kartların kart sahiplerine düşük maliyetle kart sahiplerine cazip avantajlar sunmasına olanak tanıyan internetin devrim yaratan teknolojisiydi. Borç verenler arasındaki rekabet hızla arttı ve bakiye transferi teklifleri gibi özellikler ortaya çıkmaya başladı.

Bakiye transferi anlaşmaları, kart sahiplerinin borçlarını karttan karta taşımasına ve neredeyse süresiz olarak herhangi bir faiz ödemekten kaçınmasına izin verdi, ya da öyle görünüyordu. Ne yazık ki, kredi endüstrisine her yıl milyarlarca dolara mal olduğu için bu ‘kredi kartı sörfü’ oyunu devam edemedi ve bu nedenle, kart sahipleri için çok daha az cazip hale getiren bir bakiye transfer ücreti uygulandı.

Kredi kartı sektöründeki son büyük değişiklik, ödemelerin imza yerine kod numarası girilerek onaylanmasını zorunlu kılarak kart sahtekarlığını önemli ölçüde azaltan Çip ve PIN teknolojisinin getirilmesi olmuştur. Teknoloji, 2004 yılında Birleşik Krallık’ta piyasaya sürülmeye başladı ve şu anda ülke genelinde tamamen kullanılıyor.

Kredi kartları için sırada ne var? Sadece kartı veren kuruluşlar biliyor, ancak rekor düzeyde borçla birçok kişi yeni kartlara başvurma konusunda isteksizdir ve bu nedenle, kredi şirketleri azalan iş miktarı için rekabet ettikçe yeni başvuru sahiplerine daha çekici özelliklerin sunulduğunu görmemiz muhtemeldir.