Başarısızlık Kötü mü?

Son zamanlarda çocuklarımla hem onların hem de benim “başarısızlık” hakkında bazı tartışmalar yapıyorum. Oğlum istediği notları almıyor ve ben de mutlu olmadığım bazı mesleki aksaklıklar yaşıyorum ve kızım … eh, o 8 yaşında ve hayattan son derece memnun ve bence bu mükemmel.

Ancak soru sürekli olarak “Başarısızlık kötü müdür?”

Bence cevap, “Onunla ne yaptığına bağlı.”

İşte birçok insanın yaptığı şey. Mesleki durumumu ele alalım. Bir kitap üzerinde çalışıyorum. Diyelim ki bir teklif hazırladım, 40 veya 50 temsilciyi sorguladım ve bekleyin. Her ajan hayır diyor, aradığımız bu değil.

Teklifi çöpe atıyorum ve devam ediyorum.

Ben başarısız oldum. O kötü. Bu kitabı yazma hayalimden vazgeçtim.

Bu gerçekten başarısızlıktır. Tam o anda rüyama ulaşmadım. Ama ona neden ulaşamadığımı bir düşünün. Bir dakika içinde buna geri döneceğim.

Şimdi, 50 temsilcinin de sorguyu reddederek geri göndermesinin ardından, sorgu mektubumla oturduğumu ve dikkatlerini çekmek için ne söyleyeceğimi ve onlara gerçekten bir fikrim olduğunu ve gerçekten yazıp tanıtım yapabileceğimi gösterdiğimi hayal edin. kitap. Sonra onu listemdeki sonraki 40 veya 50 acenteye gönderiyorum.

İlk 40 veya 50 ile başarısız oldum. Ama başarısızlığın ötesine geçmeyi * başardım *. Bu iyi. Üç şeyi başardım: Birincisi, devam etmek istediğime karar vermek; iki, neyi daha iyi yapabileceğimi bulmak; ve üç, devam ediyor.

Her başarısızlık, biraz daha zor, biraz daha iyi, daha iyi bilgi ve daha fazla tutku ile yeniden deneme fırsatıdır.

Başarısızlık fena değil. Başarısızlık, nasıl ilerleyeceğinizdir. Vazgeçmediğin sürece. Vazgeçmek kötü. Başarısızlık sadece hareket etmektir.