Ftir

FTIR veya Fourier-Transform Kızılötesi Spektroskopisi, spektrumların bir elektromanyetik radyasyon darbesinden gelen yanıta dayalı olarak toplandığı bir ölçüm tekniğidir. Kızılötesi spektroskopi, nükleer manyetik rezonans ve elektron spin rezonans spektroskopisi dahil olmak üzere çeşitli spektroskopi türlerine uygulanabilir. Fourier dönüşüm spektroskopisi daha hassastır ve geleneksel spektroskopik tekniklerden çok daha kısa örnekleme süresine sahiptir.

Nasıl çalışır

Geleneksel bir spektrometrede, bir numune elektromanyetik radyasyona maruz bırakılır ve yanıt izlenir. Radyasyonun enerjisi, istenen aralıkta değişir ve yanıt, radyasyon enerjisinin bir fonksiyonu olarak çizilir. Spesifik numunenin belirli rezonans frekanslarında, radyasyon, spektrumda bir dizi tepe noktasıyla sonuçlanacak şekilde emilir ve bu daha sonra numuneyi tanımlamak için kullanılabilir.

Fourier Dönüşümü Kızılötesi Spektroskopisi, elektromanyetik radyasyonun enerjisini değiştirmek yerine, numuneyi tek bir radyasyon darbesine maruz bırakır ve yanıtı ölçer. Serbest indüksiyon azalması olarak adlandırılan sonuçta ortaya çıkan sinyal, tüm olası frekansların hızla bozulan bir bileşimini içerir. Numune tarafından rezonans nedeniyle, rezonans frekansları sinyalde baskın olacaktır ve sinyal üzerinde Fourier Dönüşümü adı verilen matematiksel bir işlem gerçekleştirilerek frekans cevabı hesaplanabilir. Bu şekilde, Fourier Dönüşüm Spektrometresi, geleneksel bir spektrometre ile aynı tür spektrumu üretebilir, ancak çok daha kısa sürede.

Fourier Dönüşümü yaklaşımının ilkeleri, bir müzikal ayar çatalı davranışıyla karşılaştırılabilir. Bir ayar çatalı, farklı frekanslardaki ses dalgalarına maruz kalırsa, ses dalgası frekansları ayarlandığında titreşir. Bu, radyasyon frekansının değiştiği ve numunenin tespit edilen radyasyonla uyumlu olduğu frekansların olduğu geleneksel spektroskopik tekniklere benzer. Bir radyasyon darbesine maruz kalan bir numunenin tepkisi, öncelikle o numunenin karakteristik frekanslarından oluşan bir sinyaldir. Fourier Dönüşümü, bu karakteristik frekansları tek bir bileşik sinyalden belirlemek için kullanılan matematiksel bir tekniktir.