Eski Hindistan’da felsefe geleneksel olarak iki ana gruba ayrılmıştır. Bu gruplara ortodoks grup ve sapkın grup denir. Ortodoks grup, tüm felsefi meselelerde Vedas’ın otoritesine inanır. Bu ortodoks sistemler toplamda altıdır. Felsefenin en popüler sistemlerinden biri yogadır.
Aşağıdaki ortak inançları diğer ortodoks sistemlerle paylaşır:
Yaşamın temelini oluşturan kalıcı ruha inanç.
Ruhun ölüm anında bir bedeni atması ve yeni doğum anında yenisine girmesi beklenir.
Bir kişinin yaşamında meydana gelen olayların önceki yaşamındaki veya yaşamlarındaki olayların doğrudan bir sonucu olduğunu belirten güçlü bir karma inanç (kişi birçok kez doğmuşsa)
Bir bireyin hayatının öncelikle sefalet ve kederle dolu olduğu inancı.
Mukti veya moksha olarak adlandırılan mutsuzluk ve kederden tamamen özgür olma durumuna bir inanç.
Yoga, nesnelerin ve canlıların evrenini açıklamanın dualistik doktrinini benimser. Evrenin başlangıçta purusha ve prakriti adı verilen iki ebedi gerçekliğin birleşmesi veya samyogası tarafından yaratıldığını varsayar. Purusha, tüm manevi nesnelerin temelini oluştururken, prakriti maddi nesnelerle ilgilenir. Prakriti ve ondan gelen her şeyin üç gunası vardır: çeşitli oranlarda ve kombinasyonlarda sattva, rajo ve tamas.
Sattvaguna saf ve kutsal olan her şeyle uğraşırken rajasguna tüm zengin ve kraliyet nitelikleri ile ilgilenir ve tamasguna açgözlülük, şehvet, öfke, korku vb. Gibi tüm temel niteliklerle ilgilenir. Purusha ve prakriti’nin samyogası sanaldır. Yoktur ama sadece cahil zihin onun gerçek olduğunu düşünür. Bunun nedeni avidya adı verilen illüzyondur ve purusha’yı bağlar ve çeşitli doğumlarda bir vücuttan diğerine geçmesine neden olur. Avidya tamamen ortadan kaldırıldıktan sonra kişi, bit ve ölüm döngüsünden kurtulabilir ve mokşa’ya ulaşabilir. Bu, Patanjali’nin Yogasutralarında verdiği sekiz aşamalı yolu takip ederek kolayca başarılabilir.
GIPHY App Key not set. Please check settings