Yol Kenarı Saha Ayıklık Testleri Üzerine Tartışma

Telif Hakkı 2006 Lance Knowlton

Ulusal Karayolu Trafik Güvenliği İdaresi’nin (NHTSA) emriyle geliştirilen yol kenarı saha ayıklık testleri (FST’ler), bir sürücünün alkolün etkisi altında olup olmadığını belirlemek için DUI durakları sırasında polis memurları tarafından yaygın olarak kullanılır.

FST’ler genellikle yürüme ve farklı bir yönde dönme, tek ayak üzerinde durma, nistagmus (bir nesneyi takip etmek için gözleri kullanma), parmağı buruna dokundurma ve alfabeyi okuma gibi üç ila beş egzersizden oluşan bir pilden oluşur.

Görevli, kişinin sınavda başarısız olup olmadığına sübjektif olarak karar verebilir veya yakın zamanda ilan edilen federal puanlama standartlarını uyguladıktan sonra karar verebilir. NHTSA, bu testlerin ayıklığı ölçmek için güvenilir bir yol olduğunu düşünüyor; ancak bunların başka bir şey olmadığına dair artan kanıtlar var.

Birçok FST, bir bireyin aynı anda birden fazla şeye konsantre olması gerektiğinde ortaya çıkan bölünmüş dikkat kavramına dayanır. Bir sürücü, bir aracı güvenli bir şekilde kullanmak için dikkatini çeşitli fiziksel ve zihinsel faaliyetler arasında bölmelidir ve bunu yapma kabiliyeti alkol tüketimiyle önemli ölçüde azalır.

İdeal olarak, FST’ler bir kişinin kullanması gereken aynı zihinsel ve fiziksel yetenekleri değerlendirir: bilgi işleme; kısa süreli hafıza; yargı ve karar verme; istikrar, kesin tepkiler; net görüş; küçük kas kontrolü; ve uzuvların koordinasyonu.

FST’lerin en son geliştirilen, yatay bakış nistagmus (HGN) testidir. HGN, bir sürücünün dikkatini bölme yeteneğini test etmez, ancak bir kişinin istemsiz göz hareketini ölçtüğü için alkol tüketip tüketmediğini tespit etmenin daha da doğru bir yolu olduğu düşünülmektedir.

Nistagmus, gözün istemsiz bir salınımıdır ve insan gözünde merkezden çok uzağa odaklandığında (tam karşıya) doğal olarak oluşur. Ayık bir kişi bir nesneyi bir yandan diğer yana takip ederse, gözler salınmaya başlayacakları belirli bir noktaya kadar sorunsuzca takip eder. Sarhoş bir kişi bir nesneyi bir yandan diğer yana takip ederse, alkol nistagmusun daha belirgin hale gelmesine neden olur, bu da gözlerin daha çabuk salınacağı anlamına gelir.

Bununla birlikte, belirgin nistagmusun tek nedeni alkol değildir. Nistagmus, iç kulak problemleri, grip, boğaz ağrısı, kızamık, sifiliz, müsküler distrofi, multipl skleroz, hipertansiyon, glokom ve epilepsiden kaynaklanabilir.

Hareket hastalığı, güneş çarpması, göz yorgunluğu veya yorgunluk gibi geçici durumlar ve atmosferik basınçtaki değişiklikler de nistagmus ile sonuçlanabilir. Ayrıca, kafein, nikotin veya aspirin gibi yaygın maddelerin tüketimi de nistagmuslara yol açabilir. Bireylerin sirkadiyen ritimleri veya biyoritimleri de nistagmus okumalarını etkiler.

HGN testinin geçerliliğini doğrulayan orijinal araştırmanın bütünlüğü sorgulandı ve 2001’de ek araştırmalar, testin çoğu polis memuru tarafından uygunsuz şekilde uygulandığını gösterdi. Ancak HGN, sorgulanacak tek FST değildir. Tüm testler, sarhoşluğa dair şüpheli kanıtlar sunuyor gibi görünüyor.

En belirgin sorun, FST’lerin verildiği koşulların neredeyse başarısızlığı garanti etmesidir: genellikle gece geç saatlerde; çakıllı veya eğimli yol kenarı boyunca; geçen arabaların farlarından gelen dengesiz aydınlatma ile memurlar el feneri ve devriye arabaları flaş ve farlar; ve bazen ılık hava veya geçen arabalardan gelen rüzgar esintileri. Test, genellikle gergin ve muhtemelen korkmuş bir kişiye yapılır.

1991’de Clemson Üniversitesi, FST’lerin doğruluğu üzerine bir araştırma yaptı. Polis memurlarına, altı ortak FST gerçekleştiren kişilerin video kasetleri gösterildi ve araba kullanamayacak kadar sarhoş olup olmadıklarını belirlemeleri istendi. Memurlar, insanların neredeyse yarısının araba kullanamayacak kadar sarhoş olduğu sonucuna vardı; ancak polis memurlarının bilmediği hiçbiri alkol tüketmemiştir.

FST’lerin şüpheli güvenilirliği göz önüne alındığında, tartışmalarla çevrili olmaları şaşırtıcı değildir ve DUI savunma avukatları genellikle insanlara onlara boyun eğmemelerini tavsiye eder.