Yasadışı Göç Terörizme Yol Açabilir mi?

Akşam haberlerini izlerken, gözenekli güney sınırlarımızın Orta Doğulu teröristler için açık kapılar olduğunu neden kimsenin anlamadığını merak ettim. Belki de kendi zihnimde tazeydi çünkü yakın zamanda bir Virginia Polis Şefi ile bir konuşma yapmıştım, bana departmanının potansiyel risk konusunda İç Güvenlik tarafından bilgilendirildiğini söyledi. Hükümetimiz, El Kaide’ye sadık Orta Doğulu teröristlerin, ortalama bir beyaz Amerikalının bir Orta Doğulu ajan ile bir Latin göçmen işçi arasındaki farkı bilmeyeceği sonucuna vardıklarına dair bilgi almıştı. Meksika’ya kolayca girebilir, İspanyol kimliklerini üstlenebilir ve milyonlarca Latinle birlikte sınırlarımızı aşabilirlerdi.

Amerika Birleşik Devletleri’ne vardıklarında, teröristler yasadışı göçmen topluluğu içinde yaşayabilirlerdi. Kuşkusuz göçmenler bu insanların kendi aralarına ait olmadıklarını bilirlerdi ama onları asla yerel kolluk kuvvetlerine rapor etmezlerdi. Bunu yapmak, kanunu toplumlarına getirebilir, belki evden eve arayabilir ve yasadışı göçmenlerin kendileri tutuklanıp sınır dışı edilebilir. Bunun yerine, yanlarında terörist uyuyan hücreler olsaydı bile kendi işlerine bakarlardı.

Bu bilgi son endişem Ricochet için temel oluşturdu. İlk çıkışını daha önceki bir kitap olan Kickback’de yapan Sheila Carpenter, şu anda Quantico’daki FBI Akademisi’ne gidiyor. Anne babasının kaza sonucu ölmemiş olabileceğine, ancak öldürüldüğüne inanmasına neden olan bilgiler bulur. Bu önsezi, onu kendi sınırlarımız içinde yasadışı göç ve terörizmin kalbine götüren yolculuğundan önceki günlerde annesinin ayak izlerini takip ettiği bir yolculuğa çıkarıyor.

Bugüne kadar Amerika Birleşik Devletleri’nde tahmini 21 milyon yasadışı göçmen var. Bu, aramızda yaşayan, hakkında hiçbir şey bilmediğimiz 21 milyon insan olduğu anlamına gelir. Gerçek kimliklerini, geçmişlerini, sabıka kayıtlarını veya niyetlerini bilmiyoruz. Yüzde birin yalnızca onda biri bize zarar vermek istiyorsa, bu aramızda yaşıyor olabilecek şaşırtıcı 21.000 terörist veya suçludur. Amerikalı bir cinsel suçlunun internette listelendiği, Amerikalıların sabıka kayıtlarının kamuoyuna açıklandığı ve Amerikalıların elektronik kayıtlardan oluşan bir piramidin izlendiği bir çağda, sınırlarımızı geçen yasadışı göçmen teröristin hiçbir kaydı yok. Kağıt üzerinde ve elektronik olarak mevcut değiller.

Ricochet’i yazmaya başladığımda, hikayeye kendi fikirlerimi katmamaya bilinçli bir karar verdim. Hispanik yasadışı göçmen nüfusunu yargılamazdım, ancak bunun yerine bir ülkenin sınırları tamamen açık olduğunda ortaya çıkan çok gerçek tehdidi ortaya koyardım. Ricochet piyasaya sürüldüğünden bu yana konunun her iki tarafında da birçok kişiden haber aldım.

Üçüncü sınıf öğrencisinin varsayılan bir isim altında yaşadığını bilen bir okul öğretmeniyle konuştum; annesinin aslında iki hayali ismi vardı. Öğretmen bu fakir aileyi koruma konusunda kararlı ve duygusaldı.

İş yerinde yaralanmış bir adamı ameliyat edecek bir acil servis doktoruyla konuştum; İngilizce bilmeyen ve haftada 200 saatten fazla çalıştığı ortaya çıkan bir adam. Birden fazla kişinin aynı kimliği kullanması gerektiğinin farkına vararak, hastanın gerçek adını ve onu alerjisi olduğu ilaçlardan kurtaran gerçek tıbbi geçmiş olaylarını öğrenene kadar ameliyat etmeyi reddetti. Aynı et işleme tesisinde dört kişinin aynı kimliği kullandığı ortaya çıktı.

1.000 metrekarelik evini bebekli güzel, genç bir Latin çifte kiralayan bir ev sahibiyle konuştum, ancak 70’ten fazla yasadışı göçmenin taşındığını ve evini tamamen mahvettiğini öğrendim. Onarımlar için ödeme yapamayan ev sahibi, evi aylarca boş bırakmak zorunda kaldı. Bankanın muhtemelen haciz edeceğini kabul etti.

Kimlikleri çalınan birden fazla kişiyle konuştum. Yargı sistemimizin suçlu oldukları kanıtlanana kadar masum ilkesi üzerine kurulacağı varsayılsa da, kimlik hırsızlığı mağdurlarının suçlu olduğu ve kötü krediyle suçlandığı varsayıldı ve suçlu OLMADIĞINI kanıtlamak zorunda kaldılar.

Ülke, yasadışı göçmenlerin patlamasının sadece Amerikan rüyasını isteyen yasalara uyan vatandaşlar mı yoksa tüm toplulukları ele geçiren suçlular mı olduğunu tartışırken, ortalama bir Amerikalının anlamadığı farklı bir resim var: ulusların güvenliği. Bazılarının iddia ettiği gibi, sadece ülkemizde çalışmak isteyen fakir bir Latin, bir dizi yasadışı belge elde edebilirse, bir terörist ne yapabilir? Dünya Ticaret Merkezi’ne bütün bir ordu değil, yalnızca bir avuç insan saldırdı. Sınırlarımız erkeklerin, kadınların ve çocukların kolayca geçmesine izin verecek kadar geçirgen kaldığı sürece, bir teröristin aynı şeyi yapmasını ne engelleyebilir ki?