Mongering Juggernaut İşten Korkut! Şimdi ne olacak?

Tavukların tabiri caizse tünemek için evleri var. Yozlaşmış Cumhuriyetçi karalama ve korkutucu tacizci hokkabaz kovuldu!

Güçlü bir Demokratik saldırı, “Oyun kurucu” yu kötü bir şekilde topallayarak bıraktı ve “Alıcıları” siyasi oyun alanının her tarafına dağılmış durumda.

Papaz Ted Haggard’ın Methamphetamine’i eşcinsel seks skandalıyla bağladı ve bir “Saddam Finali” bile Cumhuriyetçileri kurtaramazdı.

Son üç hafta boyunca Cumhuriyetçi strateji, temelde korku tacirlerinin ve utanmaz, çaresiz ve Irkçı reklamların oturma odalarımıza yağdığı bir koro oldu. İşte:

– Dems için bir galibiyet, teröristler için bir kazançtır!
– Nancy Pelosi, “Gay San Francisco” dan “Extreme Liberal” dir!
– Aman Tanrım! Charlie Rangel (siyah bir Kongre üyesi) Yollar ve Araçlar Komitesini yönetecek!
– Dems vergilerinizi artıracak!
– 20 milyon “pis” göçmen bizi işgal etti ve bu ülkeyi paramparça ediyor!

Küfürlü ve küfürlü iltihaplar!

Amerikan halkı ne de olsa aptal değil, aptal muamelesi görmekten bıktılar ve bu kibirli ve fena halde yetersiz Cumhuriyetçi yönetime güçlü bir azarladılar.

Hayatımda hiç bu kadar kusursuz bir şekilde “hassaslaştırılmış”, ancak bu kadar tehlikeli bir şekilde kusurlu bir siyasi makineye şahit olmadım, ama bilgenin daha önce söylediği gibi – “bir hırsızın kırk günü vardır!”

Cumhuriyetçi partinin son altı yıldaki hikayesi, “Kurt!” Diye bağırmayı seven ünlü çocukla benzerlikler taşıyor. bir kurt tarafından yenecekmiş gibi davranarak. İnsanlar ona yardım etmek için koşarak geldiklerinde, çocuğu gerçekten tehlikede olmadığı için gülerken buldular. Bu, “Kurt!” Diye bağırdığında insanlar ona inanmayı bırakana kadar birçok kez oldu. Sonunda, çocuğa gerçek bir kurt saldırdı ve kimse onu kurtarmaya gelmedi çünkü hepsi onun sadece kurt ağladığını düşündü.

Bu örnekte gerçek kurt Demokrat Parti’dir ve bıkkın insanlar Amerikalılardır (sağcı fındıklar hariç).

İnsanlar bu saçmalığa doydular ve değişim istediklerini açıkça belirttiler.

Bu ne tam bir Demokratik çığ ne de bir devrimdir, ancak çoğunluğun gözünü kırpmaktan, kandırılmaktan ve aşağılanmaktan sıkıldığının açık bir işareti.

Yukarıdakileri söyledikten sonra, şimdi ne olacak?

Eldeki birincil mesele Irak – Bu kötü tasarlanmış ve kötü idam edilmiş savaşın kötü yönetildiği ve George Bush ile Kongre arasında giderek büyüyen bir çatışma olduğu çok açık.

Kaynaklar, “Vietnam” benzeri bir başarısızlıkla karşı karşıya kalan bu hükümetin, Irak’ı üç özerk bölgeye bölmeyi düşündüğünü gösteriyor. Kongre tarafından kurulan ve Irak’taki umutsuz durumu incelemek üzere eski Dışişleri Bakanı James Baker tarafından yönetilen iki partili bir “Irak çalışma grubu” olan Baker Komisyonu, Bush hükümetine Irak’ı üç bölgeye ayırmasını tavsiye etmeye hazırlanıyor: yani Kürt, Şii ve Sünni.

Klasik “Böl ve Yönet” Emperyalizm

Irak’ın işgali, terör korkusu altında akıllıca kamufle edilmiş emperyalist bir eylemdi. Bir ülkeyi “kazanmak” için bölmek, sömürgeci Avrupalılar, özellikle de “Usta Emperyalist” İngiltere tarafından Dünya Savaşları sırasında ve sonrasında mükemmelleştirilen iyi bilinen bir taktiktir. Birincil amacı, doğal kaynakların özel kontrolünü sürdürmek ve geri çekildikten sonra bile ekonomik ve kültürel emperyalizmi dayatmak olan bir hırsızlık taktiği – Bay Bush buna “Demokrasiyi Yaymak” diyor.

Baker komisyonu Irak’ın bölünmesini tavsiye ederse, Bush hükümeti için mesele, petrol servetinin üç Iraklı mezhepçi gruba adil bir şekilde paylaştırılması değil, daha ziyade bu petrol servetinin Bush’un “Hyena” petrol yandaşları filosunun kontrolünün ne kadar olacağı ve sömürmek.

Kürtlerle gizlice anlaşmak görece kolay olacak, ancak Şiiler ve onların İranlı kardeşlerinin çözülmesi zor olacak, bu arada daha önce Saddam Hüseyin’in himayesinden yıllarca zevk alan Sünniler bunu yalan söylemeyecek.

Akan kanın mevcut seviyeleri üçe katlamasını bekleyin – Emperyalizm bir tuğla duvarla karşılaştı.

Cesur Amerikan askerleri ve masum Iraklı sivillerin binlerce hayatı boşuna kaybedildi, çünkü bu savaşı kazanmak imkansız. Tek çıkış yolu bir tür geri çekilmedir. Üç yıl içinde 140.000 asker “kazanamadıysa”, on yılda bunu yaptıklarını görmüyorum.

Kayıt için, rütbeli bir askeri general olan Colin Powell, savaşa gitmeden önce onları uyardı: “Onu kırarsın, ona sahip olursun.”

İki yıl içinde, bu yönetim eylemini temizlemezse, George Bush’un Irak’tan çekildiğini görüyorum …. utanç içinde ve bu süreçte, Birleşik tarihinin en kötü başkanlarından biri olarak tarihteki yerini sağlamlaştırıyor. Devletler – dünyanın en eski medeniyetlerinden biri olan Mezopotamya’yı kasıtsız bir şekilde yok eden başkan.

Bill Clinton, cinsel bir karşılaşmayla kirlenen mirasını onarmayı başaracak olsa da, Bush’un kana bulanmış olduğu için, yapmaya çalışsa bile aynı şeyi yaptığını görmüyorum, ayrıca ne eğilimi ne de kapasitesi dünya kendi tarafında ve hiçbir yere “rotada kalmaya” kararlı görünüyor. Açlıktan ölmüş bir “Nil timsahı” gibi ağızda tükürük salgılayan bir Demokratik Kongre, çizgiye ayak uydurmazsa durumu daha da kötüleştirecektir.

Sağlık Hizmetleri, Sosyal Güvenlik Reformu ve özellikle Göçmenlik gibi ele alınması gereken birkaç ülke içi sorun daha var.

Cumhuriyetçi parti, halihazırda burada bulunan milyonlarca göçmenin, bu ülkede güçlü kökler ve bağlar kurup kurmadıklarına dair hiçbir insani kaygı olmaksızın, özet olarak sınır dışı edilmeleri konusunda ısrar etmeye devam ederse, Latin ve diğer tüm “göçmen oylarını” öpebilir. elveda, kalıcı olarak.

Demokratlar bu fırsatı yakalar ve önümüzdeki 2+ yıl içinde kartlarını oynarlarsa, Cumhuriyetçi ekip önümüzdeki yıllarda tribünlerde kumar oynuyor olabilir.