Ramones Forever

Ölümsüzlük, farkına varacak kadar uzun süre kalabildiğinde çok daha iyi …

Bu bakımdan Ramonlar, kendilerine bahşedildiğine dair en azından bir ipucu almaya katlandılar.

Bir kez daha, nedenini görme şansınız var. Altın çağlarında onları özleyenlerin arasında olsaydınız, artık efsanelerini ‘Ramones Tales of the Weird Tales’ adlı akıllıca paketlenmiş bir koleksiyonla – ses ve görsel olarak – tadabilirsiniz. Rock müziğine veya pop kültürüne karşı olumlu bir eğiliminiz varsa, bu, eğitiminiz ve eğlenceniz için önemli bir öğedir. Set sadece 85 Ramones şarkısı ve 18 video içermiyor, aynı zamanda ‘Simpsons’ yaratıcısı Matt Groening ve ‘Mad’ dergisinden Sergio Aragones gibi en iyi pop çizgi roman sanatçılarının etkileyici bir dizi çalışmasını da içeriyor (hatta bir 3D çizgi roman var, gözlükler dahil) ).

Rolling Stone dergisi onları Rock – & – Roll tarihindeki en önemli yedi gruptan biri olarak adlandırdığında, grup muhtemelen ikon statüsüne dair bir fikir edinmişti. Bununla birlikte, o zaman bile, günlük varoluşlarının göreli sefaleti, onları, dünyevi ödülleri miraslarının çok gerisinde kalan iki sanat devi olan Mozart ve van Gogh’un ironik birlikteliğine sokmakla tehdit ediyordu.

Aslında, Ramone’ların tüm istediği bir hit oldu. Bunlar, En İyi 40 listelerinde mırıldanarak büyüyen New York uyumsuzlarıydı, bu yüzden belki de bu özlem anlaşılabilirdi. Rock müzik üzerindeki nihai etkileri ikonoklast olmaları olduğu için, kariyerlerinin bir başka ironisiydi. Nihayetinde varlıklarını hissettirmek için İlk 40’a ihtiyaçları yoktu.

Yeni bir film sahnesi bu çiviyi tam kafasına vurdu. Jack Black’in harika ‘Rock Okulu’ndaki sahte öğretmen karakteri, bu dönemin hemen hemen her saygın grubunun etkilerini ilkokul öğrencileri için bir tahtaya çizdiğinde, bu tebeşirli evrenin merkezindeki isim haklı olarak kazınmıştı. tüm büyük harflerle: RAMONES. Etkilerinin bir başka göstergesi de, melodilerini merhum Johnny Ramone ve Rob Zombie tarafından derlenen bir ‘tribute’ albümünde toplayan sanatçıların sıralamasıdır (müzik zevkleriniz yalnızca ana akımsa, ‘Matrix’ film müziğine ‘Dragula’ ile katkıda bulunmuştur) . Albüm, Joey Ramone’nin hayatına mal olan lenfoma araştırması için gelir elde etmek amacıyla yapıldı. Performanslarıyla saygı gösterenler, günümüz rock endüstrisinin gerçek bir Kim Kimdir:

– Pearl Jam’den Eddie Vedder (Johnny Ramone’un yakın arkadaşıydı),

– U2

– Güçlü, kuvvetli, yiğit

– Marilyn Manson

– Tom Bekler

– Taklitçiler

– Kırmızı Acı Acı Biber

– Yavrular

– Çöp

Büyüleyici rockçılar Kiss bile, belki de kendi stil-içerikli sirk gösterilerinin Ramones’in soyulmuş sesiyle iyi ve gerçekten geride kaldığının ince bir kabulü olarak ortaya çıktı. Kiss’in amacına katkısı, ilk önce bir grubun gerçekten Top-40 vuruşuna ihtiyaç duymadığını tespit etmek olabilirdi – hit listesini yapan tek notları bir ballad, ‘Beth’ idi – – finansal olarak bağımsız olmak. Mağazacılık onların yemek biletiydi ve yıllar sonra Ramonlara bu kadar iyi hizmet eden yol buydu. İlk roadie’leri Arturo Veja, farklı bir logo tasarladı ve konserlerinde tonlarca giysi ve poster yayınladı. Logo, bir anlamda grubun özünü somutlaştıran ABD Savunma Bakanlığı’nın mührünü taklit ediyor:

– Gururla Amerikalıydılar,

– Sesleri agresifti ve

– Kompakt kompozisyonları Rock – & – Roll’un köklerini koruyor gibiydi.

Bugüne kadar dünyanın her yerinde Ramones logosuyla süslenmiş eşyalar bulunabilir. Grubun mevcut bilinç üzerindeki sürekli artan etkisinin bir başka şovu, sporda görülüyor, çünkü Kuzey Amerika’nın dört bir yanındaki hokey arenaları, çığır açan ‘Blitzkrieg Bop’u (‘ Hey, ho, hadi gidelim! ‘) şarkının ana buhar aşinalığı, artık Pepsi-Cola reklamlarında ve başka yerlerde tasvir edilen ‘zeitgeist’ tavrı sağlıyor.

Bir bakıma, Ramones nihayet isabet aldı. Orijinal dört grup üyesinin – basçı DeeDee Ramone – üçüncü kez geçmesiyle, sadece davulcu ve prodüktör Tommy Ramone geç kalmış görkeminin tadını çıkarmak için hayatta kaldı.

Kutulu antolojinin yayınlanmasının yanı sıra, şu anda Ramones hakkında şiirselleşmenin bir diğer nedeni de Sex Pistols’un Rock – & – Roll Hall of Fame’e kabul edildiğinin duyurulması. Birçoğu için bunlar punk rock müziğiydi, ancak hem Pistols hem de The Clash kökenlerini 2002’de baş şarkıcı Joey dışında herkes hayatta iken başlatılan Ramones’e borçludur.

The Pistols and Clash, İngiltere’yi sallayacak ilk Ramones konserine katıldı. Her ikisi de onları mükemmellikten vazgeçmeye ve enerjiyi kucaklamaya ve seslerini olduğu gibi kaydetmeye teşvik eden grupla tanıştı. New York’ta ‘punk rock’ terimi bile yeraltı günlüğü yazarı Legs McNeil tarafından Ramones’i (ve Iggy Pop’s Stooges’ı) ve diskonun karanlık gölgelerinden ortaya çıkan türü tanımlamak için yaratıldı, hoşnutsuz ve hayal kırıklığına uğramış kimlere hitap etti. 60’ların sonlarına, müziğin hala önemli olduğu idealine.

Kutulu sette hoş bir sürpriz, Ramones’in yalnızca Birleşik Krallık’ta piyasaya sürdüğü ‘Artık Bu Hayatı Yaşamak İstemiyorum’ adlı şarkının eklenmesi oldu. DeeDee’nin Sex Pistol basçısı Sid Vicious ve kız arkadaşı Nancy Spungen’in uyuşturucuyla yutulan cinayet intiharının son anlarını melodik yansıtması. Grubun kariyerinin son dönemlerinde bestelenen bu özlü, unutulmaz eser, Beatles’ın ilk şarkılarının Ramones üzerindeki etkisinden geçmekte olan meşaleyi daha da aydınlatmaya hizmet etti – grup, adını Paul McCartney’nin yaygın olarak kullandığı bir takma addan aldı. otellere kaydolmak – onların varlığından kaynaklanan İngiliz sahnesi üzerindeki kendi etkilerine.

Pistols, Ramone’ların zekâsının yerine öfkeyi koydu, ancak yine de tüm büyük rock performanslarının sahip olduğu sanatsal ‘kenara’ sahiplerdi. Onlar ve onlardan sonraki pek çok grup – Nirvana ve Green Day dahil – Ramones’ten müziğin akılda kalıcı bir ezgiden daha fazlası olduğuna dair ipucu aldılar. Daha fazla. Ramones, müziği yeniden erişilebilir hale getirerek hayranlarına geri verdi. İlk başta Rock – & – Roll’u güçlendiren ham hisleri vurdular.

Ve bu, Ramones’in en büyük ‘hit’i olabilir.