Müzik icra etmenin ve uygulamanın birbirinden çok farklı iki etkinlik olduğu algısı var. Bence icra etmek ve pratik yapmak arasındaki ilişki derinlemesine iç içe geçmiş durumda ve belli bir seviyede ikisi arasındaki ayrım neredeyse yok oluyor.
Müzik kariyerinin bir noktasında performans sergilemek daha büyük bir öğrenme deneyimi haline gelir. Gösteri yapmanın çok önemli yönü, alıcı bir izleyici önünde canlı bir performans sırasında yaşanan muazzam enerjidir.
Mekanik ve müzikal yetenek geliştirmenin gerçek amacı ortaya çıkar ve uygulama seanslarının odağı değişir. Bu noktada, ironik bir şekilde, performansın kendisi gerçek bir öğrenme deneyimi haline gelir çünkü canlı bir performans sırasında alıcı bir izleyici önünde muazzam bir enerji yaşanır. Oyuncu tarafından algılanan veya hissedilen seyircinin enerjisi, onu sanatsal başarının yeni zirvelerine iter ve uygulama, bu deneyimi konsantre etmek ve geliştirmek için hazırlık haline gelir; bu müzisyenden sanatçıya geçişin başlangıcıdır.
Sanatçı, canlı performansları müzikal ifadenin saf coşkusuna her yönden yaklaştırmak için yeni yöntemler bulacak. Psikoloji ve tiyatro ve dans gibi diğer sanatsal disiplinler gibi farklı disiplinleri bir araya getirmek, sanatçı-müzisyenin enstrümanı daha fazla kontrol etmesini ve genel performansın kendisini en üst düzeye çıkarmasını sağlayacaktır.
Bu, kişisel, benzersiz ve yaratıcı ifade biçimleri geliştirerek müzisyenden sanatçıya gerçek dönüşümdür. Bunlar ilerledikçe, sanatçı konsantrasyon, performans kolaylığı ve beden, zihin ve profesyonel müzisyenlerin “ruh” olarak adlandırmaktan hoşlandıkları daha fazla eşzamanlılık konusunda büyük gelişme fark edecek.
Uygulama daha tatmin edici ve ödüllendirici bir deneyime dönüştürüldükçe, sanatsal başarının doruklarını ölçeklendirme yolunda önemli bir adıma ulaşılır. Müzik, sanatçının hoşlandığı bir şey olduğundan, pratik yapmak aslında müzik çalmaktır ve her zaman kendi iyiliği için zevk alınmalıdır.
GIPHY App Key not set. Please check settings