At, daha önce yazdığım gibi, akıcı konuşuluyor. Birinci sınıfa başlamadan çok önce, çocukların konuşma bölümlerini öğrenmeden veya gramer kurallarını ezberlemeden önce ana dillerinde yüksek derecede konuşma akıcılığına sahip olduklarını belirttim. Benim iddiam ve bu kitabın dayanak noktası, resmi bir yabancı dil kursuna kaydolmadan çok önce ihtiyacınız olan şey tam olarak budur. İspanyolcadaki preterite ve kusurlu zamanlar arasındaki farkı öğrenmeye başlamadan çok önce, bunları Meksikalı bir birinci sınıf öğrencisinin okulunun ilk gününe gittiğinde yaptığı aynı derecede akıcılıkla kullanmanız gerekir.
Tamam, kalp atışını yavaşlat. Bunun üzerine bir düğüm atmayın. Önerdiğim şey oldukça olası. Eğer zamanınız ve paranız varsa ve evet, bu size pahalıya mal olacaksa, ana dilinizi öğrendiğinizde yaptığınız İspanyolca öğrenmek için aynı sürece girebilirsiniz.
Az önce bahsettiğim maliyet faktörüne bakın. Ne yapmayı tercih edersin? Küçük bir üçüncü dünya ülkesinin ulusal borcunu ödeyebilecek küçük bir serveti, size akıcı konuşmayı öğretmek için tasarlanmamış dersler için kitaplara ve derslere harcamak mı yoksa parayı işe yarayacak bir şeye harcamayı mı tercih edersiniz? Bunu söyledikten sonra, ata bir göz atalım. Ayrıca çocukların ana dillerini nasıl öğrendiklerine ve ikinci bir dili yetişkinlerden daha hızlı nasıl öğrendiklerine de bakalım.
Çocukların bir yabancı dili yetişkinlerden daha hızlı öğrendikleri mutlaka doğru değildir.
Tam da bu konu üzerine birçok sözlü nakavt-sürükleme olayına girdim. Çoğu Amerikalı, çocukların bir yabancı dili yetişkinlerden daha hızlı öğrenebileceklerine inanmaktadır. Aynı şeyi duymadın mı? Bu, Meksika’ya göç etme hayalini ifade eden, ancak 60’larında oldukları için kesin ve ayrılmaz bir şekilde ikna olmuş, ikinci bir dil öğrenemedikleri için tanıştığım kişilerin standart bahanesi.
Harika gerçek şu ki, çocukların bir dili yetişkinlerden daha hızlı anlayabildiklerine dair her zaman duyduğunuz şey SADECE DOĞRU DEĞİL. Daha yaşlı bir öğrenci olduğunuz için çok geç değil.
Yeni çalışmaların çoğu, yetişkin bir öğrencinin doğru dil öğretim yöntemine dahil olduğunda, yabancı dili bir çocuktan daha hızlı öğrendiğini göstermektedir. Bir yetişkin, ikinci dili ana dilini öğrendiği şekilde öğreten doğru yönteme dalmışsa, dili daha hızlı öğrenecektir. Bu, yetişkinde bir tür organik hastalık sürecinin olmadığını varsayar.
İkinci bir dil edinmeye çalışan çocuklar ve yetişkinler arasında fark edilen fark, dili ergenlikten önce öğrenenlerin genellikle aksanı olmayacak olmasıdır. İspanyolca konuştukları zaman İngilizce konuşanlar gibi ses çıkarmazlar.
Yetişkin ve çocuk öğrenciler arasında belirtilen vurgu faktörünün nedenleri gelişen beyin sorunları ve çocuğun yetişkine karşı bireysel öğrenme deneyimlerinden kaynaklanıyor olabilir.
Araştırma, bir yetişkin yaşlandıkça, öğrenme yeteneğinde HİÇBİR azalma olmadığını gösteriyor. İşitme veya görme ile ilgili bir hastalık süreci olmadıkça veya zihinsel bir bozukluk olmadıkça, bir yetişkinin ikinci bir dil öğrenip akıcı hale gelmemesi için hiçbir neden yoktur. Yetişkinlerin ikinci bir dil öğrenemeyeceği bir efsanedir. Bu, ikinci bir dil öğrenmede yetişkinlerle ilgili hiçbir zorluk olmadığı anlamına gelmez. Gerçekten de yetişkinlerle ilgili bazı zorluklar var ama bunlar sizin düşündüğünüz gibi değil.
Bir yetişkindeki en büyük zorluk ve ben üniversite çağındaki yetişkinler kadar genç olanlardan bile bahsediyorum, ikinci bir dil öğrenmek duygusal bir konudur. Yetişkinler, çocukken İspanyolca öğrenmedikleri için artık başlamak için çok geç olduğu popüler efsanesine inanmışlardır.
Harvard’da öğrencilerin yabancı dil gereksinimlerini son sınıfa kadar rutin olarak erteledikleri dil öğretimi hakkında bir çalışma okuduğumu hatırlıyorum. Bazıları o kadar korktu ki Harvard, öğrencilerin zorunlu dil kurslarını tamamlamalarına yardımcı olmak için bir terapi kaynağı geliştirmek zorunda kaldı. Bazı üniversiteler, öğrencilerin yabancı dil almaktan kaçınabilmeleri için bir Genel Çalışmalar Lisans derecesi programı geliştirdiler. Amerikalılar başka bir dil öğrenmekten ne kadar korkmuş ve paranoyaklaşıyorlar.
Yetişkinlerin İspanyolca öğrenmeyi denemesini ve başarmasını engelleyen duygusal bir konudur.
Araştırmacılar Krashen, Long ve Scarcella bunu gösterdi,
Çocuklarda ve yetişkinlerde ikinci dil edinme oranını karşılaştıran çalışmalar, çocukların uzun vadede anadili akıcılığı elde etmede bir avantaja sahip olsalar da, yetişkinlerin aslında ilk aşamalarda çocuklara göre daha hızlı dil öğrendiklerini göstermiştir. (Krashen, Long ve Scarcella, 1979: Yaşlı Dil Öğrenici, Mary Schleppegrell, Ph.D).
Bu araştırmanın çıkardığı sonuç, yetişkinlerin hedef dilde bir çocuktan çok daha hızlı bir çalışma becerisi geliştirebilmeleridir.
SONRAKİ: Gerçekten Kötü Bazı Bilim!
GIPHY App Key not set. Please check settings