Zorunlu Yalan, Müdahale

İnsanlarda yalan söylemek yaygındır. Kınama korkusu, insanların yalan söylemesinin olağan nedenidir. Ancak buna kompülsif yalan söylenemez. Bir kişi sürekli olarak algılanan bir ceza nedeniyle yalan söylerse, bu zorlayıcı yalan olur. Gerçekle yüzleşmesine rağmen gerçek olduğu inancıyla yalan söylemek, normalde zorunlu yalanı karakterize eden şeydir.

İnsanların dürtüyle yalan söylemesinin nedenleri genellikle alışılmış yalanlardan kaynaklanır. Bazıları yalan söyleyebilir çünkü başkalarının bunu yaptığını görseler de yine de ondan uzaklaşırlar. Yalan söylemek, bazı durumlarda dürtüsel olarak ortaya çıkan normal bir şey haline gelir. Bazıları yalan söylemenin istediklerini elde etmelerine yardımcı olacağına inanırken. Yalan söylemek bir alışkanlık haline geldiğinde, artık buna kompülsif yalan söyleniyor.

Çocukların yalan söylediği bir gerçek olsa da, kompülsif yalan konusunda endişelenilmesi gerekir. Bu, nihayetinde şüpheli ve şüpheli ebeveynlere yol açarken, çocuklar daha kontrol edilemez ve sahtekâr hale gelir. Zorunlu yalan söyleme ve güvensizlik başladığında, bunu durdurmak neredeyse imkansız olacaktır.

Yalan söylemenin daha ciddi bir sorunun işareti olabileceği de dikkate alınmalıdır. Zorunlu yalan, Dikkat Eksikliği Hiperaktivite Bozukluğu (DEHB) ve Duygudurum Bozukluğu (aralıklı dönemlerde ortaya çıkan manik veya şiddetli depresyon varlığı) gibi sosyal davranışlarla ilgili sorunları olan çocuklar arasında yaygındır. Bu tür çocuklar ayrıca, onları yalan söylemeye yatkın hale getiren dürtüsellik sergiler.

Zorunlu yalan tipik olarak hırsızlık, aldatma, şiddet, huysuzluk, dersleri ısrarla kaybetme ve sosyal ortamlarda kötü davranışlar gibi diğer davranış problemleriyle birlikte gelir. yalan söylemenin merkezinde olabilir.

Bir çocuğun neden yalan söylediğini görme ve kompulsif yalan söylemeyi durdurmak için gereken yardımı bulma sürecini başlatmak. Zorunlu yalan söylemeyi durdurmaya yardımcı olmak için çocuklarla çalışabilen deneyimli bir terapistin müdahalesi tavsiye edilir. Böyle bir terapist, ebeveynlere belirli bir ebeveynlik tarzı ve karşılaştıkları ikilemi derin bir şekilde anlayabilir. Çocuğa da hibe verilecek ve gerekli yardımı veren tıp uzmanlarıyla ilişkilendirilecektir.

Cezalandırma aynı zamanda kompülsif yalan söylemeyi en aza indirmede işe yarayabilir, çünkü öğrenilmiş bir davranışı azaltmayı amaçlamaktadır. Bununla birlikte, ceza, alternatif bir tarzı öğretmez ve güçlendirmez. Sevgiden ve dikkatli açıklamadan yoksun ceza, etkisiz bir araçtır ve çoğu zaman adaletsizliğe ve istismara yol açar.