Zorluklarla Nasıl Başa Çıkarsınız

“Acı çekmenin kalbinden bizzat ilham ve hayatta kalma araçlarını çekeceğiz.”
~ Winston Churchill

Bir süre önce insanlarda uzun ömürlülük üzerine bir çalışma okuduğumu hatırlıyorum. Bazı insanların neden uzun ömürlü olduklarına dair çok sayıda bilimsel araştırma yapılmıştır, ancak elbette çeşitli diyetler, sağlık rejimleri ve bölgesel veya etnik farklılıklar genellikle uzun yaşamakla bağlantılıyken, çok zor bir neden ve sonuç ilişkisidir. Karar verin, çünkü işin içinde başka birçok değişken var. Ancak hatırladığım çalışma, sağlık ve diyete diğerleri kadar fazla zaman harcamadı. Araştırmacılar, bu çok çeşitli insanların paylaştığı ortak faktörleri belirlemek için uzun ömür yaşayan birkaç insanı gözlemlemek ve röportaj yapmak için zaman harcadılar.

Araştırmacıların uzun yaşamlarında en büyük rolü oynadığını belirledikleri özellik olan, paylaştıkları en büyük faktörün ne olduğunu biliyor musunuz? Belirli bir yiyecek, inanç veya günlük aktivite değildi. Bu sadece bu insanın zorluklarla başa çıkma şeklidir.

Bu insanın zorluklarla başa çıkma yolları farklıydı. Bazılarının büyük bir dini inancı vardı, bazılarının yaşam için doyurulamaz bir zevki vardı ve diğerlerinin üstesinden gelebilecekleri ve güçlük çekecekleri konusunda büyük bir kararlılığı vardı.

Eğer düşünürseniz, bu mantıklı görünüyor. Sonuçta, ne kadar uzun yaşarsanız, o kadar çok sıkıntıyı aşmanız gerekir. İnsan yaşamı, her bireyin deneyimi büyük ölçüde değişse de, hem fiziksel hem de duygusal zorluklarla doludur. Zorlukları atlatmak, kayıp ve zorluğun üstesinden gelmek ve hayatta başarılı olmak için kişinin yararlanabileceği iç kaynaklara sahip olması gerekir.

Oliver Wendell Holmes’un dediği gibi: “Eğer bir belayı atlatmak için bir formülüm olsaydı, onu devretmezdim. Bela, başa çıkma kapasitesi yaratır. Belayı kucaklamıyorum; bu, ona düşman muamelesi yapmak kadar kötü. Ama ben Onunla bir arkadaş olarak tanış deyin, çünkü bunun çoğunu göreceksiniz ve onunla konuşsanız iyi olur. ”

Çoğumuz, bununla ilgili bilimsel bir teori formüle etmemiş olsak bile bunun kanıtını gördük. Gördük kanser hastasını teşhis ettikten sonra doktorların tahmin ettiği zamanı bile yaşamıyor. Aylarca ve yıllarca beklentilerin çok ötesinde yaşayan kalp hastasının teşhis edildiğini gördük. Bu iki insan grubu arasındaki farkı yaratan nedir? Bir grubun sahip olduğu ve diğerinin sahip olmadığı bir yaşama isteği, bir iç kaynak olması gerektiğine inanıyorum.

Birkaç hafta önce Carl amcamın sol eli, kütük ayırıcıyla kazada yaralandıktan sonra kesildi. Onu sevenler için yıkıcıydı ve kesinlikle hiç kimse onu depresif ve kederli olduğu için suçlamazdı.

Ama Carl bu yolu seçmedi. Bunun yerine, ne yapamayacağına değil, ne yapabileceğine odaklanır. Ve tek elle yapamayacağı bir şey keşfederse, o zaman hatırı sayılır problem çözme yeteneklerini bir çözüm üzerinde çalışmaya koyar. Sadece trajik bir kazaya tepki göstermiyor, proaktif olarak çözüm arıyor.

O bir aziz değil. İyileşme sürecinin acısı ve rahatsızlığından şikayet eder ve bazen problem çözmenin deneme-yanılma sürecinden hüsrana uğrar, ancak kendine acıyarak zaman kaybetmez. Kendisine birçok armağan verildiğini biliyor ve bu hediyeler arasında sorunları çözme ve güçlüklerin üstesinden gelme yeteneği var.

Sadece zorluklarla yüzleşmek için zamanım geldiğinde bunu enerji, kararlılık ve güvenle karşılayabileceğimi umabilirim.