Zorlukla yüzleşmeyi öğrenin

“Cesaret edemediğimiz şeyler zor olduğu için değil; zor olmalarına cesaret edemediğimiz için.”
– Genç Seneca

Bu hem düşünmek hem de hayatınıza uygulamak için harika bir alıntı.

İnsanların şikayetlerini ne sıklıkla duyuyorsunuz? Bir konu seçin – aşk, arkadaşlık, kariyer vb. İnsanların şikayet ettiği konuların listesi sonsuzdur. Sen ve ben farklı değiliz. Belki de bunların her birinden şikayet etmiyoruz, ancak büyük olasılıkla büyük bir düzenlilikle şikayet ettiğimiz bir şey var.

Şimdi, bazen şikayetler sadece şu anda biraz hayal kırıklığı yaratmanın bir yoludur, ancak bu alanda gerçekten hiçbir şeyin değişmesini istemiyoruz. Bununla birlikte, çoğu zaman, birisi düzenli olarak belirli bir sorundan şikayet eder

Her seferinde bir arkadaşımın iyi bir adam bulmanın zorluğundan şikayet ettiğini duyduğumda bir dolarım olsaydı, ona kocaman bir düğün partisi düzenleyebilirdim ya da belki ona küçük bir üçüncü dünya ülkesinde bir koca satın alabilirdim. Arkadaşım Donna’nın problemini düşündüğümde ve Seneca’nın sözünü ona uyguladığımda, tıpkı çizgi filmlerde olduğu gibi birdenbire başımın üzerinde bir ampul belirdi!

Doğruydu! Donna, yeterince cüretkar olmadığı için iyi bir adam bulmakta güçlük çekiyor. Elbette randevulara çıkıyor ve aktif bir sosyal hayatı sürdürmeye çalışıyor, ancak kendini duygusal olarak uzak tutuyor. Kalbi söz konusu olduğunda pek cesaret edemiyor – öyleyse başka birinin onun için bunu yapmasını nasıl umabilir? Elbette, bir yerlerde biri olabilir, ama aynı zamanda, umursamaya cesaret edemediği için gerçekten harika adamlarla olan ilişkilerini, en azından arkadaşlıklarını da kaçırıyor.

Bu üzücü. Hepimiz sevginin harika olduğunu biliyoruz ama aynı zamanda korkutucudur, ancak onu tam olarak deneyimlemek için risk almalıyız. Bazen yaralanabiliriz, ancak çoğu zaman ödüllerin risklerden daha ağır bastığını görürüz. Donna’nın kendini açacağının ve hayatının aşkını bulacağını sevmeye cesaret edeceğinin bir garantisi yok – ancak kesinlikle aşkla dolu bir hayatın, olmayan bir hayattan daha ödüllendirici olacağının garantisi var.

Cesaret etmekten korkan başka bir arkadaşım var. Jeff işinden nefret ediyor. Hayır, bu tam olarak doğru değil. İşin kendisini seviyor ama çalıştığı şirketten gerçekten nefret ediyor. Yönetim için çalışmayı çok zor buluyor (ve anlattığı hikayelerin küçük bir yüzdesi bile doğruysa, o zaman haklı, çalışmak için korkunç bir yer).

Bununla birlikte, başka bir yerde bir iş aramayı önerdiğim her seferinde, bunun ne kadar zor olacağına dair bir mazeret buluyor. Doğru, iş piyasası harika değil, ama yüksek talep gören bir alanda yetenekli bir işçi, bu yüzden bir şeyler bulabileceğinden eminim. Henüz daha başlamadan iş aramaya mahkum oldu çünkü yeterince cüretkar değil.

Arkadaşlarımın örneklerini kendi eksikliklerime işaret etmeden paylaşmak adil olmaz. Muhtemelen kendi hayatımdaki en büyük zorluk evliliğimin içindedir ve bunun nedeni, orada yeterince duygusal olarak cesaret edemememdir. Çok hoşgörülü oldum ve kocamı ve evliliğimi hafife alıyorum. Daha duygusal olarak cesaret etmem gerekiyor.

Öyleyse kendi hayatınızdaki zorlukları düşünün ve Seneca’nın kuralını uygulayın, sonra daha cüretkar olup olamayacağınıza karar verin! Herşey gönlünce olsun!