O kadar endişeli, o kadar ilgili görünüyordu ve sesi o kadar rahatlatıcıydı ki bir süre sessizce ormana baktım. Önce yavaşça sonra tam emilimle tüm vücudum gevşemeye başladı. Üstüme ezici bir huzur duygusu geldi ve Gideon’a gülümsedim. Hatta Marla’ya göz kırptım.
Sorun değil, fısıldadım. Onun nerede olduğunu biliyorum.
Sanırım sonunda ona ulaştık, Gideon, dedi Marla gururla.
Sanırım öyle, Gideons cevap verdi.
Evet, sevgili dostlarım, dedim ki, Tanrı burada benimle. O kalbimde, zihnimde ve ruhumda. Onu bulmak için hiçbir yere gitmeme gerek yok. Tek yapmam gereken sessiz olmak ve O’nun benimle konuştuğunu duyabiliyorum. Şimdi, Tanrı’nın her zaman burada olduğunu, evimi ziyaret ettiğini, beni asla terk etmediğini söylediğinde ne demek istediğini anlıyorum. İlk başta kafamla biliyordum ama şimdi kalbimle biliyorum. Lütfen bunu daha önce görmediğim için beni affet. Merak ediyorum neden bu kadar uzun sürdü.
Bağışlanacak bir şey yok, dedi John, dedi Gideon. Her birimiz sonunda Tanrımızı buluruz. Bazıları için hızlı olur, ancak diğerleri için uzun, çok zaman alabilir. Gerçekten iyi iş çıkardın, John.
Gideon ceketinin iç cebine uzanıp bir zarf çıkardı. Bana uzatarak, ‘Bu mektup senin için, John. Tanrı onu size şahsen teslim etmemi istedi.
Mektubu aldım ve minnettar bir teşekkür mırıldandım. Mavi bir zarfın üzerine yazılanlar, Sevgiyle John’a Hemen Açın. G olarak imzalandı. Zarfı dikkatlice açtım ve içindekileri çıkardım. Gideon’a baktım, o da ‘Şimdi oku, John’ dedi. İsterseniz yüksek sesle okuyun. O yazarken biz oradaydık.
Arkama yaslanıp kendimi biraz daha rahat ettirdim ve okumaya başladım.
Hikayenin geri kalanını okumak için http://www.spiritual-simplicity.com adresini ziyaret edin.
GIPHY App Key not set. Please check settings