Uygun ve Başlangıçlarla Zirveye Çıkmak

Çoğu insanın kendilerini başarılı kılacak niteliklere sahip olduğuna inanmaya cüret ederdim. Öyleyse neden daha fazlası başarılı değil? Bir gözlem; başlattıkları eylemleri takip etmeyerek. Görünürde zafer kazandılar ve sonra ne yaptıklarını bilmek ister misiniz?

Sıradanlığa Yerleşin!

Hiç nihai amacı olmayan acil eylemle dolu birini tanıyor muydunuz? Vücutları hareket ediyor, elleri meşgul ama gidecekleri yer belli değil! Eylemleri görünüşte doğru görünse bile, nereye gittiklerinin tam olarak farkında olmadıklarını gösterirler.

Nereye gittiklerinden tam olarak emin olmadıkları için, sonradan başladıklarından daha azına razı olurlar. İşte bir örnek: Hayatınızın bir alanını kontrol altına almanız gerektiğine karar veriyorsunuz. Belki endişelenmeyi bırakman gerektiğine karar verirsin. Ve bu iyi bir şey. Bu, takip edilmesi gereken çok değerli bir hedef.

Yani, iyi motivasyonel kitaplar okumaya başlıyorsunuz, iyi motivasyon kasetleri dinliyorsunuz ve bu endişe hatasını ayağınızın altına almak için olabildiğince meşgul oluyorsunuz. Ancak, bunu her yaptığınızda, kafanızda şöyle dırdır eden bir düşünce vardır; “ya bu sefer işe yaramazsa?”

Çürük Bir Elma Fıçıyı Bozacak!

Aslında yaptığınız şey; Bir tarafta endişeyi yok etmek ve diğer tarafta korku yaratmak. Biri size derse, endişenizi ortadan kaldırmaya nasıl gidiyorsunuz? “Evet, harika gidiyor!” Diyorsunuz. Ve sonra diyorsunuz, ama, fabrikada bir çok insanı işten çıkaracaklarını duydum ve korkarım işimi kaybedebilirim.

Ne yaptın? Kapıyı “endişelendirdin” ve korkuyu seninle oyun oynamaya davet ettin. Ve inanın; korku, endişe kadar hasara neden olacaktır. İkisi de dipsiz kuyudan geliyor ve bizim düşüncelerimizle hiçbir ilgisi yok.

Dinle, fabrikanızda bir grup insanı işten çıkaracak olsalar bile, ondan korkarak veya endişelenerek bu konuda hiçbir şey yapamazsınız. Eğer olursa, onunla ilgilen o zaman; ŞİMDİ DEĞİL!!

Ve kendinize endişelenmekten vazgeçemeyeceğinizi söylemeyin çünkü bu çok ciddi bir konu ve geçiminizi mahvedebilir. !

Yüksek Sesle Ağlamak İçin!

Buna inanıyorsanız, o zaman sizden önce gerçekten iyi bir endişe dozu vermeden başınıza kötü bir şey gelmediğini söylüyorsunuz.

Sana hemen şimdi söylüyorum; Birdenbire başıma birçok kötü sorun oldu ve önceden on saniye endişelenmedim. Onları bilmiyordum bile. Mesele şu ki, eğer sorunlar yine de olacaksa, onlarla nasıl başa çıkacağımızı bilmemiz gerekir. Ve endişe ve korku bunu yapmanın yolu değil.

Her köpeğin kendi günü vardır!

Hayatında hiç endişelenerek hiçbir şeyi düzeltmedin. Daha iyi hale geldiyse, endişelendiğiniz için değil; Muhtemelen sıradanlığa razı olmadığınız ve tam zafer için ısrar ettiğiniz için. Ve bazen iyi şeyler olur. Hallelujah!

Artık neden bazı insanların eylemlerinin bazen yönsüz göründüğünü anlayabilirsiniz. Tüm çabalarını, bir engeli ortadan kaldırırken, diğerini kurarlar. Onlar meşhur “taşınmaz nesneye çarpan durdurulamaz nesne” gibiler. Ve sonra başarıya giden yolda, kısa bir yerde dururlar ve o sırada orada olana razı olurlar.

Çoğu zaman, nispeten emin olabilirsiniz, onları kısa sürede durduran bazı duygulardı. Onları başlatan bir duyguydu ve onları durduran bir duygu olacak. Duygular komik bir şeydir: Bizi yüksek binaları atlatacak kadar ateşle besleyebilirler ve aynı zamanda domuzlar uçana kadar olmayacakmış gibi hissettirebilirler.

Güzel Bir Balık Su Isıtıcısı!

Ne iğrenç bir gelişme. Neye inanıyoruz? Biz ne yaptık? Bazı insanların hedeflerinin peşinde koşarken yönsüz görünmelerine şaşmamalı. Bazı insanların sadece bu çelişkili duyguları tatmin etmek ve onları susturmak için orta akışta sıradanlığa razı olmalarına şaşmamalı. Ve nihayetinde ne olacağını görmek için takip etmediğimiz için başarıya ulaşmak için oldukça iyi bir yol.

Genç bir adam olarak hayatımda birçok kez, orada olanı almak ve söylemeye devam eden duyguları durdurmak için orta akımda durduğumu düşünüyorum; “Eğer devam edersen, alamayabilirsin; elindekini şimdi alsan iyi olur.” “Eldeki bir kuş” dediğini biliyor musun?

El saçmalığındaki kuşu duymak istemedim. Kafam bana defalarca bir kadın hapishanesinde yumruğu aflarla dolu tek adam kadar şanslı hissetmeye başladığımı söyledi. Yönsüz hakkında konuşun; ve sıradanlığa razı olmak.

Ah! Rub Nerede!

Sorun şudur: Birisi “yerleşme” alışkanlığı kazanabilir ve o zaman bu, yönsüz ve kontrol dışı yaşamın gerçek kaynağıdır. Bu dünyada yaşadığımız sürece, sıradan bir şeye “razı olma” fırsatlarımız olacak.

Ne kadar çok “yerleşirsek” bir alışkanlık haline gelir ve bilinçaltımızda o kadar çok “yerleşme noktası” beklemeye başlarız. Bunu düşünmüyoruz ve kesinlikle yerleşmek için bir yer bulma niyetiyle başlamıyoruz. Ancak, ortaya çıktığında ve “eldeki kuş” sesleri şarkılarına başlar ve alnımızda dokunarak dans eder, diyoruz ki, onları ne zaman tutacağımı biliyorum ve onları ne zaman katlayacağımı ve katlama zamanı .

Mesele şu ki, oyunda ileriye gidebilirseniz, onları katlamak kötü bir şey değildir. Ancak, kökleşmiş bir alışkanlık haline gelirse, o zaman kendinizi başlangıçtan hemen sonra kıvrılırken bulana kadar, katlanma noktası daha erken ve daha erken ortaya çıkmaya başlayacaktır.

Altına Girin!

Ne zaman katlanacağını nasıl anlarsın? Bu roket bilimi değil. Gerçekten çok basit. Kendinize birkaç önemli soru sorun. Önden yürüyebilir miyim? Bu şey bana değerli bir şey verdi mi? Ve en önemlisi; hayatımda bunun yerine koyabileceğim başka bir şey var mı?

Benim için, bu üç sorudan herhangi biri “hayır” ise, onları katlamaya hazır değilim; özellikle sonuncusu.

Neden daha azına razı olduğumuzu bilmek ister misiniz? Bunu anlamak gerçekten zor değil ama kabul etmesi zor olabilir. Bu yüzden dikkat edin ve en azından bunu ciddi bir şekilde düşünün. Sadeliğinin sizden uzaklaşmasına izin vermeyin. Nedeni, “nasıl” düzelteceğimizi bilmiyoruz.

Nasıl olduğunu bilseydik, devam ederdik. Ne yapacağımızı bilseydik, anlaşmaya gerek kalmazdı. Her durumda ne olacağını bilseydik, endişelenmezdik! Asla endişelenmeyeceğiz. Bunu düşün. Bilgi eksikliği.