Sebat Önemlidir

Bir zamanlar Manty adında bir köpek vardı. Tipik bir orta gelirli ailede tipik bir evcil hayvandı. Aile oldukça küçük bir evde yaşıyordu. Manty’nin evi de oldukça küçük olan arka bahçeydi.

Mantys dünyası, aynı şekilde çamaşırhane alanı olarak kullanılan bu küçük arka bahçenin dört köşesi etrafında dönüyordu. Manty’nin bu arka bahçede uyuduğu ve kaldığı bir yeri vardı. Bu, çamaşır işlerinin çoğunun yapıldığı lavabonun altındaki alandı.

Manty, en sevdiği alanı çamaşırhaneyle paylaştı. Çamaşırcı kadın, fakir köpeği engelleyen her türlü sabunluk, kova, leğen ve aletleri lavabonun altına koydu. Ama yine de Manty, en sevdiği alanın altında sürünerek ve bu nesnelerin arasında kendini rahat ettirirken bulunurdu. Zaman zaman çamaşırcı kadın, Mantys’in en sevdiği noktada, zavallı köpeğin sırf kendini sıkıştırabilmek için bu nesneleri bir kenara taşımak zorunda kaldığı ağır nesneleri sakladı. Manty zorlukla hareket edebiliyordu; ama bir şekilde, yeri hala çok beğenmişti.

Köpeği lavabonun altında uyumaktan caydırmak için her türlü kombinasyon yapılmıştır; ama yine de, köpek her zaman kendini sıkıştırmayı başardı. Manty, kendisini bu noktaya sığdırmakta zorlandığında, bir süre oturup en sevdiği noktaya sanki tefekkür ediyor ve içine girmenin bir yolunu düşünüyormuş gibi bakıyordu. Ve girişimlerinin her birinde başarılı oldu.

Böyle bir ısrar gösterisine şaşırmadın mı? Manty’nin sadece bir köpek olduğunu düşünmek onu daha da şaşırtıcı kılıyor!

Bir köpeğin bu kadar kalıcılığı varsa, neden biz insanlar aynı şeye sahip olamıyoruz? Engellerle karşılaşırsak, beyaz teslimiyet bayrağını kolayca dalgalandırırız. Bu, hedeflerimizi gerçekleştirmede ısrar, kararlılık ve azim eksikliğimizi gösterir.

İlerlemek için ilerlemek ısrar ister. Hayatta başarıya giden yolda bir yerde durursak, yeniden baştan başlamak gibidir. Vazgeçtiğimizde, çok çalıştığımız her şeyi kaybederiz: zaman, çaba, para ve en önemlisi hayatta başarılı olma fırsatı.

Aradaki bir yere teslim olursak, başarıya ne kadar yakın olduğumuzu asla bilemeyeceğiz. Başarı ile başarısızlık arasında bir seçimdir. Teslim olmak, başarısızlığı kabul etmektir. Engellere rağmen devam etme ısrarı, başarıya giden yoldur.

Başarısızlıkları kabul edebiliriz, neden olmasın? Zihniyetimiz, başarısızlıkları geçici olarak algılayacak şekilde programlanmalıdır. Başarısızlık, başarının ön şartıdır ve yalnızca geçicidir. Başarısız olduğumuzda, hatalarımızı değerlendirme ve onlardan öğrenme zamanıdır. O halde, başka bir yol bulmalı ve başarının kapısına ulaşana kadar yolumuza devam etmeliyiz, bizi engelleyebilecek engellere asla tereddüt etmeden.

Aklımızı açmalı ve devam edip etmeme konusunda karar vermemize neden olacak engellerle karşılaşacağımız durumlar beklemeliyiz. Bir sonraki adımda ne yapacağımız konusunda kararsız olabiliriz. En iyi yol, bize sunulan seçenekleri ve alternatifleri incelemektir. Oradan ilerleyebilir ve hedeflerimize ulaşma yolculuğumuza devam edebiliriz.

Başarı asla kolay değildir ve başarısızlık, başarının bir parçasıdır. Üzücü olan kısım, çoğumuzun salt başarısızlık düşüncesi tarafından caydırılmasıdır ve bu bizi doğru eylem yolunu almaktan alıkoyar.

Kolayca pes eden ve kendi yetersiz başarı duygusuyla tatmin olan birçok insan görüyoruz. Sadece arkalarına yaslanıp başarılı insanların kendilerine acımaya başlarken hayattan zevk almalarını seyrediyorlar, çok erken vazgeçtiklerinden pişmanlık duyuyorlar.

Seçim yapmak bizim.