Rekabet, Kıskançlık ve Hedefler

Doğal olarak bazılarımız diğerlerinden daha rekabetçiyiz, ancak büyük çoğunluğumuz bize bağlı iyi bir rekabet düzeyine sahibiz. En azından rekabetçi olmadığınızı düşünüyorsanız, kendinize sorun: Başka bir kişinin başarılarına veya yaşam tarzına bakarken hiç arzu, kıskançlık veya kıskançlık hissettiniz mi? Evet dediyseniz, rekabetçisiniz yoksa başkalarının sahip olduğu şeyleri umursamazsınız.

Şimdi kimseyi gücendirmeden önce, sağlıklı arzuyu veya rekabeti kaba kıskançlıkla eşleştirmediğimi açıkça belirtmeme izin verin. Sağlıksız kıskançlık ile rekabetçi ruh arasında, sizi başka bir bireyin sahip olduğu şeyi elde etmeye iten ince bir çizgi vardır. Bunu belirli bir örneğe ayıralım:

İlk olarak, her ay faturaları ödemekte zorlanan ortalama bir adam olan Joe var. Bir akşam televizyon seyrederken The Apprentice’ı yakalar, Donald Trump’ı görür ve kendi kendine düşünmeye başlar: “Keşke elimde olsaydı. Ben burada otururken, kaybetme riski altında ağzında gümüş bir kaşıkla doğmuş olması adil değil benim evim.”

Kasabanın öbür tarafında, her ay faturalara zar zor yetişen başka bir kişi olan Mary var. Aynı zamanda yukarıda bahsedilen televizyon şovunu da izliyor ve benzer düşünceler düşünüyor, ancak aralarında belirgin bir fark var: “Keşke sahip olsaydım. Aslında, bir emlak kursuna kaydolacağım ve öğreneceğim Yıllar sonra onun başarısını yakalayabileceğim bir iş. ”

Yukarıdaki örneklerde, ikisi de Trump’ın statüsünü ve servetini elde etmek istiyor, ancak yalnızca birinin yaşam tarzını iyileştirmek için gerçekçi bir şansı var. Joe, kendisini zenginlerin zenginleşip yoksulların daha fakirleştiğini rasyonelleştirmeye götüren çirkin ve kendine zarar veren bir tutum olan saf, katıksız kıskançlık uyguluyor. Onun gözünde hayat adil değil ve bu konuda yapabileceği hiçbir şey yok.

Diğer taraftan Mary, Trump’ın servetini emlak yoluyla kazanan bilgili bir işadamı olduğunu kabul ediyor. Elbette, babasının miras aldığı mülklerle bir adım önde olabilirdi, ancak yeterli kararlılığa ve vizyona sahip herhangi biri potansiyel olarak emlak piyasasını öğrenebilir ve pastadan kendi dilimlerini alabilir. Rekabetçi ruhunu kucaklıyor, Trump’ın sahip olduğu şeyi istiyor ve kendi iddiasını üstlenmek için elinden geleni yapacak.

Yukarıdaki örnekler oldukça abartılı ve açıkçası bir milyarder olmak istediğimiz kadar çoğumuz için gerçekçi değil, sadece kartlarda olmayacak. Ancak bu, çok zengin olamayacağımız ve hatta hedefimiz buysa milyoner statüsüne bile ulaşamayacağımız anlamına gelmez, tüm gereken çok çalışmak, kararlılık ve sağlıklı bir rekabet duygusu.

Çoğumuz başka bir kişinin sahip olduğu bir şeyi isteriz ve dinler ve toplum bizi bu tür duyguları reddetmek için eğitirken, doğaları gereği kötü değildirler. Arzularınızın kıskançlığa ve kıskançlığa dönüşmesine izin verirseniz, evet, acı ve kendine zarar veren bir yolda ilerliyorsunuz, ancak bunun yerine arzularınızı başarılarına uygun dürüst bir plana dönüştürürseniz, rekabetçi ruhunuzu kucaklamış olursunuz.

Öyleyse arzularınıza ulaşın. İç rekabet ruhunuzu kucaklayın ve her gün hareketlerinize rehberlik edecek şekilde kucaklayın ve besleyin. Rekabet harika bir motivasyon kaynağıdır ve dünyanın “seçkin” işadamlarından ve bireylerinden çok azı, güçlü bir rekabet ruhu olmadan hedeflerini ve başarılarını gerçekleştirebilirdi.