Neden Yolda Kalmalısınız?

Hepimizin bir şeyi ifade etmek istediğine inanıyorum: bir fikir, bir teori, bir fikir veya bir ifade. Ayrıca, insanların büyük çoğunluğunun bu fikirlerin, teorilerin ve ifadelerin ifade edilmesinde yaratıcı olmayı çok seveceğine inanıyorum. Yaratıcılık, zihnimizin yaptığı ve yapması gereken her şeye nüfuz eder. Şans verilirse, çoğumuzun veya hepimizin yaratıcılık ve eğlence endüstrisinde bir kariyere bayılacağına eminim çünkü kendimizi en yaratıcı şekillerde ifade edebileceğimiz yer orasıdır.

Bu nedenle, sanat, oyunculuk, müzik, fotoğrafçılık, modelleme, yazma, tasarım veya zanaatla ilgilenen birçoğumuz var. Bunları birçok benzersiz nedenden dolayı yapmaktan zevk alıyoruz ve bunu hayatımızın geri kalanında yaşamak için yapabilsek ideal olur. Neden zevk aldığımız bir şeyin aksine, gerçekten sevmediğimiz bir şeyi yaparak her gün işe gitmemiz gerekiyor?

Öyleyse bir şeye sahipse: bir yetenek, doğuştan gelen bir beceri veya hatta ifade sanatlarından birinde sadece yıllarca bilgi ve deneyim varsa, o kişi birden bire rüya görmeyi ve umut etmeyi bırakmaya karar verirse, bu bir israf gibi görünür. tamamen.

Herhangi bir zamanda, yaratıcılık ve eğlence sektöründeki bir kişi aşağıda açıklanan üç gruptan birine ayrılabilir:

1) Fikirden vazgeçenler: Bu grup, bir rock yıldızının sadece gençlik rüyası olduğunu ve saatlerce şarkı söyleyip şarkı yazmanın amacının olduğunu söylemiş olabilir. Ancak, artık bir kariyer olması için artık çok geç olacaktır: şimdi evli olduklarına göre veya şimdi çocukları olduklarına göre, vb … vb. Dikkatli olmazsak, geri kalanımız için bu aşamada kalabiliriz. yaşıyor ve her zaman ne olabileceğini merak ediyor ve hatta nedenini bile bilmeden bu yüzden acı çekiyor.

2) Hala umutlu olan ancak şu anda hedefleri hakkında hiçbir şey yapmayan ancak daha sonra onlara geri dönmek isteyenler: Satış yapmak, çağrı merkezinde çalışmak veya hatta bir üretim fabrikasını yönetmek gibi başka bir şey yapıyorlar. ancak müzik yapabilmek ya da yaşamak için fotoğraf çekebilmek hedeflerine zaman, para ve emek ayırmıyorlar. Her zaman daha sonra geri dönebilirler, sanırım, ‘biraz daha zaman olduğunda’. Belki de evlendikten sonra, ilk çocuktan sonra, ikinci çocuktan sonra, terfi ettikten sonra veya kendine özgü koşulları ne olursa olsun, borçlarını ödedikten sonra.

3) Sanatını ve yeteneklerini geliştirmek için zaman, emek ve para ayırmaya istekli ve muktedir olanlar: Bu gruptaki insanlar sanatı ve yetenekleriyle bir şeyler yapıyorlar. Hâlâ olmak istedikleri kişi haline gelebilecekleri fikrine inanıyorlar – hayatın bir zamanlar gördükleri gibi olabileceğine, ortaya çıkan tüm yıllara dayanan ‘gerçeklik kontrollerine’ dayanmayarak. Bir tabloyu gerçekten bitirmiş veya satmış olabilirler. Belki bir podyumda yürüyorlar veya belki de şu anda bir müşterinin logosunu tasarlıyorlar. Ya da belki portföylerindeki ilk sergiyi hazırlamak veya telif haklarını nasıl koruyacaklarını öğrenmek için bir kitap okumak gibi hazırlık niteliğinde bir şey olabilir. Çaba ne olursa olsun, büyük ya da küçük, aktif adımlar attığı sürece, bir kişi bu gruba ait olacaktır.

İlk aşamada, ‘kariyerlerimizde’ çok sinir bozucu ve moral bozucu bir olay yaşıyoruz. Yardım edemeyiz ama işimiz umduğumuz veya beklediğimiz tepkiyi almadığında ve belki de sadece kendimizi kandırdığımıza ve aptalca umutlarımızdan ve hayallerimizden vazgeçmemiz gerektiğine inanmaya başladığımızda kendimizi yenilmiş hissediyoruz.

Ancak, kara kara kara kara kara düşündükten sonra (3. aşamada) tekrar harekete geçmeye başladığınız, hatta belki bir süre (2. aşamada) tonlarca bahane uydurduğunuz ortaya çıkmıyor mu? Her ne olursa olsun, geçmişte ne olduğuna ve gelecekte ne olacağına veya olmayacağına bakılmaksızın, ‘o’nun hala yapmak istediğiniz şey olduğunu tekrar tekrar fark edersiniz.

Bu döngüyü yıllarca deneyimledikten sonra, yıllar önce ne yaptığımdan bağımsız olarak ve hangi ‘kariyer’ kararını vermem gerekse de, yaratıcı çabalarımı ilerletmek veya desteklemek olması gerektiğine karar verdim. Daha mantıklı geliyor çünkü onu ne zaman bastırmaya çalışsam, görmezden gelmeye çalışsam ve dürtü orada değilmiş gibi davranmaya çalışsam, tüm yaptığım zamanımı boşa harcamaktı. Kendimi yaratıcı şekillerde ifade etme dürtüsünü kucaklamayı öğrendim ve bunun benim bir parçam olduğunu kabul ettim ve ne kadar az mağlup olursam, gerçekten önemli olan şeylere o kadar çabuk ulaşabilirim. Belki benim deneyimlerimden bir şeyi kullanabilirsiniz ve eğer deneyimlediğiniz şey aynıysa, umarım hayatınızın çoğunu ‘tutkunuzun’ gerçekten yapmak istediğiniz şey olmadığını düşünerek geçirmezsiniz. Dürüst olmak gerekirse, hayatınızı hayal ettiğiniz gibi gerçekleştirmek için bir şeyler yapmaktan daha iyi ne olabilir?

________________

Bu makale OrangesAndLime.Com için yazılmıştır.