Neden Hayatın Zalim Olabileceğini Hissediyoruz?

Mahkumların işkence sahnelerini izlemek, dünyanın birçok yerinde açlık ölümlerini düşünmek, kendi mahallesindeki acımasız hareketlere bakmak ve bazen dostlarımızdan ve düşmanlarımızdan aldığımız acıyı hatırlamak -hayatın çok olabileceği düşüncesi zalim akla geliyor.

Geçenlerde Hint gazetelerinde 44 yıl sonra hapisten dönen yaşlı bir adam hakkında bir hikaye yayınlandı. 1961’de bir komşusuyla küçük bir kavga nedeniyle tutuklandı ve yargılanmak üzere gönderildi. Duruşma başlamadan önce zihinsel dengesiz bulundu ve sığınma hastanesine gönderildi. Doğru hatırlıyorsam 1998’e kadar akıl hastanesinde kaldı ve ardından yargılanmak üzere hapse geri gönderildi. Ancak davasıyla ilgili tüm belgeler o zamana kadar kayboldu / yanlış yere yerleştirildi. Her nasılsa haberler süzüldü ve bu adamın durumu hakkında yargıya başvuruldu. Bu adam geçenlerde serbest bırakıldı.

Fotoğrafı gazetelerde gördüm. Hiçbir şeye bakmıyormuş gibi görünüyordu ya da kendi acısında ya da başka bir şeyde kaybolmuştu. Ama hiçbir şey doğal ya da mutlu görünmüyordu. Kaybedilen bir hayatın fotoğrafıydı. Ailesi uzun zamandan beri onu ölüme götürmüş, karısı kardeşiyle yeniden evlenmiş ve onlar için yaşam mücadeleye devam etmiştir. Bu adam şimdi ne yapıyor? Kime geri dönüyor? Yıllar önceki karısı artık karısı değil. Uzun 44 yıl onu tanınmayacak kadar dövdü. Neyi dört gözle bekleyecek?

Acı, insanı inancın ötesinde değiştirir. İnsanın hayattan aldığı şiddet, hayatın adaletine olan inancını kaybetmesine neden olur. Bazı talihsiz insanlar o kadar çok acı çekerler ki artık insan kalmazlar. Acı çekmeyi bilen, acıyı kabul eden, acı çeken, iyi bir şey beklemeyen ve ölü bir insan gibi günden güne devam eden bilinmeyen bir türe dönerler. O kadar çok acı ve o acının hatırasını taşırlar ki, hiçbir şefkat onları daha sağlıklı dünyaya geri getiremez. Dünyaya olan inançlarını kaybettiler ve daha fazla acı şoku almak için bir daha o dünyaya dönmek istemiyorlar. Acının hatıralarından daha çok acı çekerler ve acının kendisinden daha fazla acı çekme düşüncesinden korkarlar. Bazı insanlarda hayat bazen çok acımasız olabiliyor.