Ne Yapmamalı ve Nasıl Yapmamalı

Nasıl daha fazlasını yapabilirsin?

Halihazırda yaptığınızdan daha fazlasını gerçekten yapabilir misiniz? Tabağınızda bir şey için hala yer var mı? Gerçek şu ki yapacak çok az şeyi olan (başarılı) birini tanımıyorum. Pek çok müşterimden biri – ne de arkadaşlarımdan, tanıdıklarımdan ya da uçakta tanıştığım kişilerden – hiçbiri yapacak çok az şeyi olduğunu söylemedi.

Daha fazlasını yapmak için daha fazlasını yapmak bir seçenek değildir.

Daha fazlasını yapmanın cevabı daha az yapmaktır.

Az?

Az yap?

Dalgamı geçiyorsun? Bu nasıl yardımcı olacak? “Olduğu gibi yeterince iş yapamıyorum” diyorsunuz, “ve bir günün sonunda her zaman yapacak daha çok şey var!”

Şu dönüşümsel soruyu sorun: Şu anda yaptığınız her faaliyet mümkün olan en yüksek geri ödemeyi sağlıyor mu? Veya birçok insan gibi, değerli zamanınızın çoğunu nispeten daha düşük getiri sağlayan şeyler için mi harcıyorsunuz? Anahtar kelime görece.

Daha fazlasını yapmak için, ne yapmayacağınızı belirlemelisiniz.

Çoğu insan için, zamanımızın% 100’ü 1) rutin günlük meselelerle, 2) başkalarına yapacağımızı söylediğimiz şeylerle ve 3) kesintilere (bazen önemsiz) yanıt vermeyle dolu. Önemli bir şeyin olmasını sağlamak için, sonunda o şeyi programımıza dahil ederiz.

Bu ne kadar iyi çalışıyor? Beş poundluk bir çantada on poundluk şeyler ne kadar iyi? Fikri anladınız – hiç de iyi değil. Ve tabii ki, tüm önemli şeyler yere dökülür.

Bazı insanlar için çanta o kadar dolu ki – yapılacaklar listenizde yapılacak çok şey var, bunaltıcı rahatsızlık durumuna ulaşıyorsunuz. Yaratıcılığınız tamamen kilitlenir ve zihniniz başka, belki de daha önemli şeyleri düşünemez bile.

Ne yapmayacağınızı belirlemelisiniz.

Bu konuyla ilgili sıradan bir araştırma yaptım ve yöneticilerin izleyicilerine, yapmamaları gerektiğini bildikleri şeyleri yaptıklarını sordum. Bu suçlu zevkler listesi, gün içinde gelen e-postaları yanıtlamayı, şirket finansmanını ele almayı, tüm işler için tüm adaylarla görüşmeyi, satın almayı, dosyalamayı, pazarlama kopyası ve reklamları yazmayı, tüm kontrolleri imzalamayı, küçük ürün değişiklikleri hakkında son söz vermeyi içerir. , ve bunun gibi.

Bu, bu şeylerin önemli olmadığı anlamına gelmez – bazıları, hatta hayati derecede önemlidir. Soru şu – bunlar SİZİN için yapmanız gereken en önemli şeyler mi, özellikle de kuruluşunuzun gelişiminin bu noktasında?

Çoğu zaman bu soruları sorduğumda, insanlar bunu yapabilecekleri kadar iyi yapabilecek kimse olmadığını söyleyerek cevap veriyorlar.

Bu düşünce, Adam Smith’in “mutlak avantaj” dediği şeyin tipik bir örneğidir. Smith, yaptığınız her şeyi herkesten daha iyi yapmayı savundu. Açıktır, sağduyu düşüncesi. Doğası gereği oldukça yetenekli biri için tuzak, sonunda her şeyi yapmak, her şeyi bırakmak konusunda isteksiz olmanızdır.

Kurtarıcı, 19. yüzyıl ekonomisti David Ricardo’nun Karşılaştırmalı Üstünlük Yasası’dır. Ricardo, cüretkar, mantığa aykırı bir mantıkla, zenginliği maksimize etmek için, her ülkenin enerjisini, yaratmak için en az feda ettikleri malları üretmeye ayırması gerektiğini söyledi. Başka bir deyişle, Karşılaştırmalı Avantaj, iş birimi başına en yüksek değeri yaratan malları üretmeyi söylüyor. Başkalarından ne kadar iyi yaparsanız yapın, her şey başkaları tarafından yapılmalıdır.

Şirketinizin sofistike yüksek değerli bir ürün ürettiğini ve yapabildiğiniz kadar çok satabileceğinizi varsayın. Ürün, bu arada, herkesten daha iyi ve daha ucuza yapabileceğiniz birkaç ucuz bileşen kullanıyor. Ricardo, sınırlı kaynaklar verildiğinde (örneğin sizin zamanınız) herhangi bir bileşeni üretmenin bir hata olduğunu söylüyor; Yüksek değerli ürünü yapmak yerine daha ucuz bileşenleri yapmak için harcanan her birim zaman size paraya, yani fırsat maliyetine mal olur. En fazla karı elde etmek için, TÜM zamanınızı yüksek değerli ürünü yapmak için harcayın ve bileşenleri satın alın.

Ricardo’nun yasası şuna indirgeniyor: EN BÜYÜK GERİ DÖNÜŞÜ getiren şeyi yapın – başka hiçbir şey yapmayın. Size en büyük değeri getiren şey, ve yalnızca bu, sizin karşılaştırmalı avantajınızdır.

Bir gün / hafta / ay boyunca yaptığınız tüm ayrı şeylerin bir listesini tutun. Bildiğinizi düşünebilirsiniz, ancak bir yöneticiden bu alıştırmayı denemesini her istediğimde, sonuç karşısında şaşırıyorlar.

Her 15 dakikada bir ne yaptığınızı not edin. Bu kaydı olabildiğince uzun süre saklayın – en az iki veya üç gün; bir veya iki hafta daha fazlasını ortaya çıkaracaktır. (Bunu bir yere yazmalısınız. Kafanızda tutmaya çalışırsanız süreç çalışmayacaktır.)

Ne yapıyordun? Karşılaştırmalı üstünlüğünüzü boşa mı harcıyorsunuz?

Listenizdeki her işlem SON DERECE VERİMLİ mi? Listenizdeki her şey SİZE PARA KAZANDIRIYOR mu yoksa DÜNYAYI DEĞİŞTİRİYOR mu (en azından biraz?)

Hayır? Çoğu insan zamanlarının en azından bir kısmını düşük katkı sağlayan faaliyetlerle geçirir. Çoğu insan için, neyin önemli olduğunu düşünseler bile, genellikle bunun yerine yapmaları gereken daha önemli şeyler vardır.

Zamanınızı gerçekte nasıl geçirdiğinizi anladıktan sonra, üç olası eylem yolunuz vardır:

Bir şeyleri atabilirsiniz – her zaman, hiç kimsenin yapmaması gereken çok az değeri olan bazı şeyler vardır.

Önemli şeyleri kuruluşunuzdaki yetenekli kişilere devredebilir veya bu konularda uzmanlaşmış firmalara dış kaynak olarak verebilirsiniz.

Son olarak, en büyük farkı yaratan şeyleri SİZ yapabilirsiniz.

Ricardo’nun karşılaştırmalı üstünlük ilkesini uygulayın. Hangi spesifik eylemlerin en çok katkıda bulunduğunu bulun ve yalnızca bunları yapın, geri kalanını boşaltın veya boşaltın. Her departman ve şirketinizin her üyesi için aynı analizi yapın ve olağanüstü sonuçlar yaratın.

Daha fazlasını yapmak için – değer açısından daha fazlasını yapmak için – daha az şey yapmanız gerekir.

(c) Telif hakkı Paul Lemberg. Tüm hakları Saklıdır