Minnettarlık Bolluğun Anahtarıdır

Doğrusu size söylüyorum, minnettarlık bolluğun anahtarıdır. Çünkü minnettarsanız, Hayatta hak ettiğinizi hissettiğiniz tüm güzel şeylerde kesinlikle bir artış yaşayacaksınız.

Minnettarlık bir şeyden gelmez, bu gerçek olamayacak kadar iyi bir duygu. Bu, yoksunluk ve çaresizlik hislerinden de gelmez, öyle ki, sanki dünya size bir şey borçluymuş gibi dış faktörlere bağımlısınız. Minnettarlık, bir annenin çocuğuna sevgisi kadar derin ve doğru olan bir kavrayıştan, doğru bir anlayıştan gelir.

Minnettarlık sahte veya zorla yapılamaz. Bir çocuğu, kendisine iyi bir şey verildiğinde Teşekkür demesi için eğitebilirsiniz, ancak onun kalbinde derin minnettarlık ve takdir duygularını gerçekten deneyimlemesine neden olamazsınız.

Belki de bu yüzden minnettar insanlar her zaman yetersiz kalmıştır. Ben gerçekten minnettar olanlara atıfta bulunuyorum, sadece dille minnettarlık duyan ama kalplerinin derinliklerinde ona sahip olmayan kitlelere değil. Bununla birlikte, diğer tüm eğilimler gibi, gerçek minnettarlık, tutarlı ve gayretli gözlem ve uygulamayla olanlara yavaş ve istikrarlı bir şekilde aşılanabilir.

Bolluk minnettarlığın resmine nasıl girer?

Garip ama canlı bir benzetme yapacak olursak, karanlık, klostrofobik ve neredeyse hava geçirmez bir bölmede yaşayan bir insan hayal edin. Diyelim ki bu benzetme uğruna sadece havada yaşayabiliyor. Tek hava kaynağı, bölmenin yüzeyini delen neredeyse algılanamayan minik deliklerden içeri girer. Bu delikler aynı zamanda kabuğuna biraz ışık getirir.

Bolluk, kabuğunun dışında bir plenum olarak var olan neredeyse sonsuz hava kaynağıdır.

Minnettarlık, kapsülü delen, biraz hava ve biraz ışığın girmesine izin veren deliktir.

Bölmede yaşarken ve nefes alırken, hayatı boyunca onu ayakta tutan küçük delikleri fark edebiliyor. Yalnızca sabit bir minik delik alanına dikkat ettiği için, bunların kendisini çok ihtiyaç duyulan havayla beslemek için var olan tek delikler olduğunu düşünüyor, gerçekte ise küçük delikler, kapsülün tüm yüzeyini kaplıyor.

Her gün bir mücadele hayatı yaşıyor, sürekli nefes nefese, havaya uçuyor ve nefesi kesiliyor, ancak ara sıra kendini deliklere yakın bir yere yerleştirme ve bölmenin dışından gerçekten havayı emmesi için cesaret ve çabayı topladığında noktalanıyor.

Çok az miktarda hava ile hayatta kalabildiği için boğulma ihtimali olmadığını söyleyelim.

Bir gün bir ilerleme yaşar. Bölmedeki deliklerden birinden havayı gerçekten emme gücüne sahip olduğu o ender anlardan birinde, emme gücünün deliğin boyut olarak genişlemesine neden olduğunu ve böylece içeri akan hava miktarının arttığını fark eder. .

İlk başta bu fenomeni görmezden geliyor. Ancak etki bir saniye ve üçüncü kez gerçekleştiğinde, hipotezini gerçeğe dönüştürmek için harekete geçer. Kısa süre sonra, deliğin artan boyutuna bağlı olarak giren ışık miktarının artması nedeniyle, kapsülün yüzeyinde fark ettiğinden daha fazla delik olduğunu keşfeder. Bu yüzden, diğer deliklerle deneyler yapıyor, tüm gücüyle dış havayı emiyor, ta ki sonunda, bölmesinde gerçekten büyük miktarda hava ve ışık getiren birkaç büyük delik var.

Gün geçtikçe, bu yeni delik genişletme çabasına devam ediyor. Bir gün, artan delik boyutları ve genişleyen deliklerin sayısı nedeniyle, bir zamanlar katı olan bölmenin yapısal bütünlüğü azalır ve o, sanki yapılmış gibi bölmeyi kolayca, neredeyse hiç çaba harcamadan parçalayabildiğini fark eder. kağıt – böylece sonunda kendini özgürleştiriyor ve yepyeni bir bolluk dünyasına aşıyor.

Bu benzetme ne kadar tuhaf görünse de çoğumuz kapsüldeki kız gibi yaşıyoruz. Kendi kendini hapsetmiş hayatımıza giren minik bolluk akışları var. Yapmamız gereken tek şey, bu besin ve bolluk kaynaklarının farkında olmamız ve bunlara ilişkin farkındalığımızı genişletmek, böylece Yaşamın her alanında refahımızı artırmaktır.

Her şey bir varlıktır. Onların üzerinde mi oturuyorsunuz yoksa bu varlıkları hayallerinizdeki hayatı tasarlamak için kullanacağınız malzemelere dönüştürmenin yollarını ve araçlarını mı buluyorsunuz?