Ya hayatınızdaki her şeyi daha iyi hale getirmek için değiştirecek yapabileceğiniz bir seçenek olsaydı? Aslında var. Yargılamadan çıkıp kendinize ve başkalarına şefkat gösterme seçimidir.
Merhamet, genellikle yardım etme arzusunun eşlik ettiği başkalarının acılarına derin bir özen gösterilmesi olarak tanımlanır. Acı verici duygularımıza ve deneyimlerimize başkalarının şefkatli yanıtlarını deneyimlemekten daha harika ve rahatlatıcı hissettiren hiçbir şey yoktur.
Bununla birlikte, şefkatin asla kendi terimleriyle tanımlanmaması ilginçtir. Yine de şefkat, kendimize verebileceğimiz en büyük armağanlardan biridir. Aslında, başkalarına şefkat gösterirken kendimize değil, genellikle kendimizi yalnız, bitkin ve bakımsız hissederiz.
Jackie, başkalarına şefkat duyan ama kendine karşı olmayan iyi bir örnektir. Çok sevecen bir anne ve eştir. Kocasının iş problemlerini şefkatle dinliyor ve kendi iş problemleri olsa bile ona yardım etmek için elinden geleni yapıyor. Her zaman çocukları için oradadır, ortaya çıkan sorunlarda onlara ve iş arkadaşlarına yardım eder. Herkes Jackie’yi çok sevgi dolu biri olarak görüyor ve öyle. Öyleyse neden genellikle mutsuzdur? Neden sık sık bu kadar yorgun ve bitkin oluyor? Sorun, Jackie’nin kendi duygularıyla tamamen temasta olmamasıdır.
Jackie, başkalarının ihtiyaçlarını karşılamaya o kadar odaklanmıştır ki, asla kendine ve kendi duygularına ve ihtiyaçlarına uyum sağlamaz. Ne zaman yorgun olduğunu ya da kendisi için ne zaman zamana ihtiyacı olduğunu bilmiyor. Ne zaman üzgün, yalnız veya endişeli hissettiğini bilmiyor. Kendisine şefkat göstermediği için, kendine sevgiyle bakmamasının sonucu olan iç boşluğu doldurmak için yemek kullandığını bulur.
Öte yandan Richard, hem kendisine hem de başkalarına karşı şefkatten yoksundur. Kendisine şefkat duyuyormuş gibi görünse de, kendi duygularına da uyum sağlamıyor. Görünüşe göre Richard kendine şefkat duyuyor çünkü istediğini yapıyor, istediğini satın alıyor, istediğinin peşinden gidiyor, zamanı istediği gibi geçiriyor. Ancak seçimleri korkularından ve bağımlılık yapıcı ihtiyacından kendine sevgi ve şefkatten çok dışarıdan bir şeyler ve onayla doldurma ihtiyacından geliyor. Ek olarak, davranışının başkaları üzerindeki etkisi konusunda genellikle bilinçsizdir. İnsanları bekletiyor, yapacağını söylediği şeyi yapmıyor ve başka zorluklar karşısında şefkatli olmaktan çok yargılayıcı oluyor. Karısı yorgun olduğunda veya yardıma ihtiyaç duyduğunda ilgilenmek yerine, onun yanında olmadığına ya da ondan bir şey istediğine direnir ve kızar.
Kendine ve başkalarına şefkat eksikliği, içsel ve ilişkisel mutsuzluğun başlıca nedenidir. Kişisel gelişim açısından, merhameti hem kendiniz hem de başkaları için en yüksek önceliğiniz yapmaya odaklasaydınız, kendinizi mutluluğa, huzura ve neşeye hayal edebileceğinizden daha hızlı ilerlerken bulacaksınız.
Duygularımız ve davranışlarımız için çok iyi nedenlerimiz olduğunu bildiğimizde kendimize şefkat gösteririz ve başkalarının da duyguları ve davranışları için çok iyi nedenleri olduğunu bildiğimizde başkalarına şefkat duyarız. Bu iyi nedenler, acı verici duygularımızı ve savunmacı davranışlarımızı yaratan, büyüme yıllarımızdan emdiğimiz korkular ve yanlış inançlardır.
Merhamete geçmek, zaman ve pratik gerektiren bir süreçtir:
1. Kendinize şefkat duymak, kendi yargınızı fark etmekle başlar. Yargı, şefkatin zıttıdır. Kendinizi yargıladığınızda, iyi nedenleriniz olduğundan çok, kendinize duygularınız veya davranışlarınız için yanlış veya kötü olduğunuzu söylüyorsunuz. Kendinizi yargıladığınızı her anladığınızda, kalbinizi bilinçli olarak kendinize şefkat göstermeye açın. Niyetiniz yargılayıcı olmaktan ziyade şefkatli olmak olduğunda, yargılamadan şefkate geçmenin düşündüğünüz kadar zor olmadığını keşfedeceksiniz.
2. Başkalarına şefkat duymak da benzerdir. Başkalarına karşı öfkenizi, tahrişinizi, yargılamanızı, kızgınlığınızı veya direncinizi fark etmeye başlayın. Bu olumsuz duygular, şefkatin tam tersidir. Bu duyguları fark ettiğinizde, şefkate açılma, anlayışı şefkate açma seçeneğiniz vardır.
3. Kendinizi kendiniz veya başkaları için yargılamakta bulduğunuz her seferinde, yargılamak için kendinizi yargılamak yerine, yargılayıcı tarafınıza şefkat gösterin. Kendinizi veya başkalarını yargıladığınız için kendinizi yargılarsanız, takılıp kalacaksınız. Kendinizin yargılayıcı yanını şefkatle kucaklarsanız, kendinizi giderek daha az yargılayıcı ve daha şefkatli bulacaksınız.
Kendinize ve başkalarına karşı her şefkatli olduğunuzda, bir dahaki sefere daha kolay hale gelir. Hem kendinize hem de başkalarına şefkat göstermenin sizi aradığınız huzura ve neşeye doğru hareket ettireceğini keşfedeceksiniz. Her şey, öfke, suçlama ve yargılama gibi kontrol edici davranışlarınızla acıdan korunma veya kendinizi ve başkalarını sevmeyi öğrenme niyetinizden gelir. En derin arzunuz sevgi dolu bir insan olmak olduğunda, şefkate açılmak o yola açılan güçlü bir kapıdır.
Bir önceki makale, hiper bağlantılarla birlikte sondaki yazar kaynak kutusu dahil olduğu sürece, ezine, basılı yayınınızda veya web sitenizde ücretsiz kullanım için sunulmaktadır. Yayın bildirimi memnuniyetle karşılanacaktır.
Kullanmakta özgür olduğunuz diğer makaleler için bkz. Http://www.innerbonding.com
Telif hakkı: 2004 Margaret Paul
GIPHY App Key not set. Please check settings