Manevi Gerçek Neden Bu Kadar Zor?

Manevi gerçek neden bu kadar zor? Manevi önemi olan konuları doğrulamak ve onaylamak neden bu kadar zor?

Bir süredir bu konu üzerinde çok kafa yoruyorum. Ve bunlar benim sonuçlarım.

Manevi gerçek, muhtemelen birkaç faktörden dolayı çok zor. Aşağıda listelenmiştir:

1. Arayanların çoğu yanlış arama yöntemlerini kullanıyor. Bununla ne demek istiyorum? İlk olarak manevi gerçeği ve gerçekliği kendi düşünme yetimizle ilişkilendirmeye ve ortaya çıkarmaya çalışırız. Bu bizi hiçbir yere götürmez, çünkü sınırlı düşünme yetimizi özetleyen şey manevi gerçekliktir. Ruhsal gerçeklik, bir kişiliğin / benliğin atadığı normal düşünme modunun ‘ötesindedir’. Alınma ama çoğu insan bunu tam olarak yapıyor. Bu tür inananlar YALNIZCA ilahi ruhsal gerçekliğe inanabilir ve deneyimleyemezler.

İlahi Bilinçle ilgili ilk deneyimlerim meditasyon seansları sırasında oldu. Çok önemli ölçüde, bu meditasyonlar sırasında düşünceler ve düşünceler çok azaldı. Hiçbir düşüncenin olmadığı bir durumda (Evet ve tek bir düşünceyi kastetmiyorum!), Kendimizi açıkça her şeyi kaplayan bir Varlık olarak deneyimleyeceğiz. İşte bu anlarda, dünyanın ve kendimizin göründüğü gibi olmadığı keşfedilir. Ve aniden, çeşitli geleneklerden kadim Bilgelerin ne hakkında konuştuklarını anlıyoruz.

2. Toplumların inançları tarafından koşullandırılma. Yetiştirilme tarzımız, neyin gerçek neyin gerçek olmaması gerektiğini fazlasıyla belirledi. Ve bu, bilimsel kanıtlamaya ve görsel / deneysel doğrulamaya dayalı çok ikna edici bir yapı ile desteklenmektedir.

Bu noktayı biraz daha açıklayayım … Çocukluktan beri eğitim ve yetişkinler bize neyin doğru neyin yanlış olduğunu söylüyorlar. Birbirimiz gibi düşünmek için hepimizin beyni yıkandı. Bu nedenle, kimlik duygumuz, beslediğimiz bilgi ve inançlarımızdan etkilenmiştir. Herhangi bir edinilmiş öğrenmeden önce, bir çocuğun dünyayla çok farklı bir şekilde ilişki kurduğunu biliyor musunuz? Dünyayı nasıl algıladığımızın çoğu öğrenilir … ve temelde bizim doğal referans yöntemimizden farklıdır. Bununla birlikte, öğrenilen yollar kesinlikle olumsuz değildir; sadece modern toplumsal etkiler, sezgisel basiret gibi doğuştan bazı bilişsel yetenekleri bastırma ve caydırma eğilimindedir. Ve sezgisellik, verimli ruhsal gezinme için gerekli bir bileşendir.

3. Her şeyi bildiğimizi düşünüyoruz. Her şeyi bildiğimizi düşündüğümüzde. ‘Her şeyi biliyorum’ düşüncesi bizi derinden bir şey bilmekten alıkoyacaktır. Neden bu kadar? Çünkü ‘her şeyi bilen’ derinden öğrenmeye çalışmayacak ve bu nedenle yeterince derine inmeyecektir …

Özetle, bunlar benim bulgularım.

Okuduğunuz için teşekkürler.