Kişisel Güç

Hepimiz kişisel güce sahip olmayı çok isteriz, hayallerimizi tezahür ettirme gücü, korku karşısında sakin ve sevgi dolu kalma gücü, saldırı karşısında kendimizde merkezde kalma gücü.

Toplumumuz, başkalarını kontrol etmekle ilgili olan kişisel iktidar – iç güç – iktidarla sık sık karıştırır. Kişisel güç ve kontrol arasında çok büyük bir fark vardır.

Kişisel güç, içsel bir güvenlik duygusundan, ruhunuzda kim olduğunuzu bilmekten, kendi içsel değerinizi tanımlamış olmanızdan gelir. Ruhsal bir rehberlik kaynağı ile bağlandığınızda ve birliğinizi hissettiğinizde içinizden akan güçtür. Çocuklukta kazanılan korkuları ve yanlış inançları iyileştirmek için derin içsel duygusal ve ruhsal çalışmalar yapmanın nihai sonucu olan güçtür.

Sınırlarımızı yaratan inançları iyileştirmeye yönelik bu içsel çalışma olmadan, egolarımıza, yaralı benliklerimize sıkışıp kalırız. Egonun tam da temeli, kontrol etme, başkaları üzerinde güç sağlama ve sonuçlar arzusudur.

Egomuz, sevme, acıdan kaçınma ve güvende hissetme üzerinde kontrol sahibi olmaya çalışmak için yarattığımız benliktir. Kendimizi kaybetmekten, başkasını kaybetmekten, güvenlik kaybından, yüz kaybından korktuğumuz kayıplardan kendimizi koruma girişimimizde ego benliğimizi yarattık. Çocuklar olarak, ihtiyacımız olan sevgiyi alamadığımızda, gerçek Benliğimizin sevimsiz olması gerektiğine karar verdik. Güvende hissetme girişimimizde, gerçek Benliğimizi gömdük ve sahte benliğimizi, yaralı benliğimizi yarattık. Ego benliği daha sonra başkalarını ve sonuçları kontrol etmeye çalışarak nasıl güvende hissedileceğini öğrenmeye başladı. Ego, insanların bizi nasıl gördükleri ve bizim hakkımızda nasıl hissettiği ve şeylerin sonucu üzerinde kontrol sahibi olmanın bize aradığımız güvenliği sağlayacağına inanır.

Öfke, eleştiri, yargılama veya parayla bir miktar kontrole sahip olsanız bile, bu size asla kişisel güç vermez. Bu sizi asla huzur, neşe ve içsel bir güvenlik duygusuyla doldurmaz. Kontrol size anlık bir güvenlik hissi verebilir, ancak size asla içsel değerinizi, ruhunuzun değerini bilmekten gelen derin güvenlik hissini vermez. Güvenliğiniz ve değeriniz, paranız, görünüşünüz, performansınız, başkaları üzerindeki gücünüz geçici olabilecek dışsallar tarafından tanımlandığı sürece endişeli hissedeceksiniz. Değerimizi ve mutluluğumuzu, şefkat, şefkat ve nezaket gibi ebedi niteliklerden ziyade geçici şeylere bağladığımızda endişeli hissederiz.

Örneğin, Walter, başkaları üzerinde muazzam bir güce sahip olan ancak kişisel gücü olmayan bir adamdır. Walter, büyük bir yatırım şirketinin başkanı olarak milyonlar kazandı. Çok güzel bir karısı, üç yetişkin çocuğu ve iki güzel evi var. Yine de Walter genellikle endişelidir. Parasını kaybetmekten endişeleniyor. İşler kendi yolunda gitmediğinde ve insanlar istediği gibi davranmadığında kolayca öfkeye kapılır. Kalbi açık olmadığı için yalnız bir adamdır.

Walter, öfke ve parayla kontrole sahip olmanın, aradığı mutluluğu ve güvenliği getireceğine inanarak tamamen egosundan hareket eder. Yine de kendisine mutluluk ve güvenlik getireceğine inandığı her şeyi başardı ve çoğu zaman endişeli ve yalnız hissettiğini. Walter içi boş. Gerçek Benliği hakkında hiçbir duygusu, içindeki güzellik duygusu, sevilebilirliği ve içsel değeri hakkında hiçbir duygusu yoktur. Hayatı, sevgi, şefkat, dürüstlük ve nezaket gibi manevi değerlerden ziyade dışsallara dayanmaktadır.

Kişisel güç, sadece dünyevi değerlerden ziyade manevi değerleri benimsemekten gelir. Kendine ve başkalarına karşı sevgi, şefkat ve şefkat başkaları üzerinde güçten daha önemli hale getirmekten gelir. Bu, seçimlerimiz üzerinde bedenin içgüdüleriyle savaşma ya da kaçma hayvan içgüdülerine izin vermektense, ruhun beden üzerinde hakimiyet kurmasına izin vermek için gerekli olan içsel çalışmayı yapmaktan gelir. Ruh beden üzerinde hakimiyet kurduğunda, hayallerinizi tezahür ettirme, saldırı karşısında merkezde kalma, korku karşısında sevgi dolu kalma gücüne sahip olursunuz. Ruh bedene hakim olduğunda, muazzam kişisel güce sahip olursunuz.