Bir felsefe profesörü, öğrencilerinin sonuncusu içeri girip yerlerini bulurken sınıfının önünde sessizce durdu. Önündeki masanın üzerinde birkaç farklı eşya varken, hareketsiz bir şekilde geç zili bekledi, sonra herkesin görmesi için büyük, boş bir cam bardağı başının üzerine kaldırdı.
Kolunda hiçbir şey göstermeyen bir sihirbaz gibi, odanın her köşesini kaydırdı, sonra beherini tekrar masaya koydu ve sessizce tek tek golf toplarıyla doldurmaya başladı.
Bittiğinde, tekneyi tekrar başının üzerine kaldırdı ve konuştu. Aranızdan kim bana bu kabın dolu olduğunu söyleyecek? Öğrenciler bir şeyi tahmin ederek ellerini yavaşça kaldırıp birbirlerine baktılar. Birkaçı yüksek sesle evet cevabını verdi.
Herkes beherin dolu olduğunu kabul etti.
Profesör beherini masanın üstüne koydu ve sessizce devam etti. Bir kova çakıl taşı aldı ve gözlüğünün üzerinden gruba bakarken onları cam kaba doldurdu. Büyük konteyneri hafifçe salladı ve çakıl taşları görev bilinciyle golf toplarının etrafındaki açık alanlara yerleşti. Sonra geri kalanını doldurarak doldurdu.
Golf topları ve çakıl taşlarıyla dolu bardağı başının üzerine kaldırdı ve tekrar sordu, aranızdan kim bana bu kabın dolu olduğunu söyleyecek? Yine belirsiz bir el gösterimi ve dağınık bir evet demeti bardağın gerçekten dolu olduğunu doğruladı.
Profesör şaşkın öğrencilerine baktı.
Beheri hala başının üstünde tutarken, odayı gergin bir sessizlik doldurdu. Sonra tekrar masaya koydu ve başka bir kaba uzandı ve içindekileri büyük bardağa boşalttı. Boğuk mırıldanan öğrenciler, kum taneciklerinin, düzensiz şekilli çakılların ve golf toplarının bıraktığı her boşluğa, cam beher artık dayanamayana kadar girmelerini izlediler. Öğrenciler bir sonraki soruyu tahmin ederken oda sessizleşti.
Şimdi, profesörü kaldırmak için çok ağır bir adım geri çekildi ve tekrar sordu, aranızdan kim bana bu kabın dolu olduğunu şüphesiz söyleyecek? Odadaki her öğrenci, bardağın dolu olduğundan ve ödemenin açıklanacağından emin olarak ellerini havaya vurdu.
Oybirliğiyle bir evet çaldı.
Bir gülümsemenin ipuçlarını gösteren ama gözleri hâlâ gruba dikilmiş olan profesör masanın altına uzanıp büyük bir fincan çıkardı. Herkesin görmesi için kaldırdı ve tüm içeriğini golf toplarının, çakıl taşlarının ve kumun üzerine cama döktü. Hepsi, kum tanelerinin doldurmadığı her boşluğu kahve doldururken dikkatle izliyordu.
Bu sefer inlemeler ve kahkahalar odayı doldurdu.
Şimdi! Profesör kükredi, hepinizin bu cam kaba hayatınız gibi bakmanızı istiyorum. Tüm içeriğini içinde tutacak kadar güçlü, ancak tek bir dikkatsiz hareketle yok edilebilecek kadar zayıf.
Golf topları hayatınızdaki en önemli şeyleri temsil ediyor diye devam etti; Aileniz ve arkadaşlarınız, inancınız, sağlığınız ve tutkularınız, hayatınızdaki her şey kaybolsa bile dolu kalacağınız şeyler.
Çakıl taşları işiniz, eviniz, arabanız ve en önemli eşyalarınız gibi hayatta önemli olan diğer şeyleri temsil eder. Kum – kum her şeydir.
Kum küçük şeydir.
Profesör daha sonra masanın üzerinde ayağa kalktı, beherini işaret etti ve ciddi, neredeyse kızgın bir ses tonuyla, “önce hayatınızı küçük şeylerle doldurursanız, hayatınızda önemli olan şeylere yer kalmayacaktır. bu çakıl taşlarının temsil ettiği şeyler.
Ve hayatınızı küçük şeylerle doldurursanız, hayatınıza bu golf toplarının temsil ettiği şeyler gibi gerçekten anlam katan şeylere yer kalmaz.
Masadan sıçradı ve herkesin önünde yerde yürümeye başladı. Durdu, sınıfa baktı ve gözlüğünü çıkararak yumuşak bir sesle, lütfen anlayın, tüm enerjinizi küçük şeylere odaklanırsanız, hayatlarınızı gerçekten tanımlayan şeylere ayıracak enerjiyi asla bulamayacaksınız – varoluşunuzu gerçekten şekillendiren şeyler.
Ufak tefek şeyler için terleme, yumruğunu masaya indirdi.
Mutluluğunuz için kritik olan şeylere dikkat edin. Ailenin tadını çıkar. Erkek ve kız kardeşlerinizi, ebeveynlerinizi, kuzenlerinizi, halalarınızı ve amcalarınızı sevin. Hala yanınızda olacak kadar şanslıysanız, büyükanne ve büyükbabalarınızı takdir edin. Ve kendinize – sağlığınıza, iç huzurunuza ve duygusal istikrarınıza – bakmak için zaman ayırın. Bunlar olmadan sen bir hiçsin.
Oynamak, alışveriş merkezine gitmek, televizyon izlemek, dinlenmek için her zaman vakit olacaktır. Ama soluduğunuz havayı, ayaklarınızın altındaki zemini, başınızın üzerindeki çatıyı ve bunun ötesindeki yıldızları takdir etmeyi öğrenmelisiniz. Zeki insanlar görüyorsunuz, diğer her şey sadece kum.
Sınıf şaşkına döndü ve sessiz kaldı.
Sonra bir öğrenci elini kaldırdı ve sordu. Kahve neyi temsil ediyor? Profesör gülümsedi. Memnun görünüyordu.
Gözlüğünü yüzüne geri döndürerek sormana sevindim, dedi. Asla unutmamanızı istediğim tek şey bu.
Kağıtlarını ve çantasını topladı, gruba baktı ve hayatın ne kadar dolu görünse de, bir arkadaşla bir fincan kahve için her zaman yer var dedi. Şimdi hayatı yaşa. Sınıf reddedildi. “
GIPHY App Key not set. Please check settings