“İşleri Kişisel Olarak Almamanıza Yardımcı Olacak Etkili Bir Numara!” [Orta Yaşlı Bir Adamın Yansımaları]

Bence hepimizin bir şeyleri kişisel alma eğiliminde olduğumuzu söylemenin adil olacağını düşünüyorum. Sadece bazılarımızın diğerlerinden daha büyük bir eğilimi var. Ve bu gerçekleştiğinde, bazılarımız bununla kendi içimizde diğerlerinden daha iyi başa çıkabiliriz.

İşleri kişisel olarak almak hiçbir ilişkide asla sağlıklı değildir: işveren-işçi, arkadaş-arkadaş, karı-koca, ortak-ortak, ebeveyn-çocuk. . . Birkaç nedenden dolayı. Bunun temel nedenlerinden biri, bir şeyleri kişisel olarak alırsanız, o zaman duygularınızın sürekli olarak başkalarının insafına kalmasıdır – size kişisel olarak saldırsalar da saldırmasınlar. Bir ilişkide bu asla sağlıklı değildir ve yaşamanın da bir yolu yoktur!

İnsanların söylediği veya kişisel olarak yaptığı şeyleri alma eğilimindeyseniz, o zaman gerçekten yardımcı olduğunu bulduğum küçük bir numarayı sizinle paylaşmak istiyorum. İnsanların bazen yaptıklarını neden yaptıklarını anlamayı ve genellikle yaptıklarının bizimle hiçbir ilgisi olmadığını ve bu nedenle kişisel olarak ele almaya gerek olmadığını görmeyi içerir. Bu numarayı 2 ilişki ilkesiyle paylaşacağım.

İlişki İlkesi 1: İnsanlar bazen bencildir. Bu ilke kulağa alaycı gelebilir ama bana dayanıyor.

Hepimizin bencil eğilimlere sahip olduğunun yadsınamaz bir gerçek olduğunu düşünüyorum. Ancak bazılarımız diğerlerinden daha benciliz. Ve bazılarımız doğru koşullar altında bencil olabilir.

İnsanların bazen bencil olduğunu anlayıp kabul ederek, bazen insanların:

– sadece onlar için en iyi olanı düşüneceklerdir,
– olayları sadece kendi bakış açılarından görecek,
– her konuda haklı olmak isteyecek,
– her şeyin her zaman olduğu gibi olmasını isteyecek,
– yaptıklarının başkalarını nasıl etkilediğini düşünmeyecekler,
– ve bunun gibi . . .

Sonuç olarak, bazen insanlar bencillikle motive oldukları için yaptıklarını yapacaklardır! Ve eğer bencillik tarafından motive ediliyorlarsa, yaptıklarının bizimle hiçbir ilgisi olmadığı için yaptıkları ve söyledikleri şeyleri kişisel olarak almamız için hiçbir neden yoktur. Aslında, eylemlerinin size ne kadar bencil olduklarını gösterdiğini söyleyebilirsiniz.

Örneğin, araba sürerken birisi sizi keserse, bunu kişisel algılamayın. Sadece kendine söyle, “bu kişi beni keserek ne kadar bencil olduğunu bana gösterdi … kişisel bir şey değil!”

İlişki İlkesi 2: İnsanların her zaman yaptıklarını yapmak için bir nedenleri vardır. Bu ilke, insanlar hakkında bir süre önce öğrendiğim bir ilkedir.

Bu ilke, insanların yaptıkları konusunda her zaman haklı oldukları anlamına gelmez. Bu onların eylemlerinden her zaman mazur görmeleri gerektiği anlamına da gelmez. Aynı zamanda, yaptıklarını neden yaptıklarını her zaman bildikleri anlamına gelmez. Ancak yine de her zaman bir sebep vardır!

İnsanların bazen yaptıklarını yapmalarına neden olacağını düşünebildiğim bazı nedenler (belki başkalarını da düşünebilirsiniz):

– geçmiş karşılanmamış ihtiyaçlar,
– mevcut ihtiyaçlar,
– mevcut istekler,
– geçmiş çözülmemiş sorunlar veya çatışmalar,
– geçmiş acıtır,
– mevcut korkular,
– mevcut takılmalar,
– gizli nedenler veya gizli gündem,
– mevcut güvensizlikler,
– geçmiş kararlar,
– ego sorunları,
– Narsistik eğilimler, ADD, DEHB, empati eksikliği gibi kişilik bozuklukları. . .
– ve bunun gibi . . .

Sonuç olarak, bazen insanlar yaptıkları şeyi, kim oldukları ve taşıdıkları “bagaj” tarafından motive oldukları için yapacaklardır! Ve eğer bu tür şeyler tarafından motive ediliyorlarsa, yaptıkları ve söyledikleri şeyleri kişisel olarak almamız için hiçbir neden yoktur. Aslında, eylemlerinin size “sorunları olduğu” için yaptıkları gibi davrandıklarını gösterdiğini söyleyebilirsiniz. Yine, bizimle hiçbir ilgisi yok ve bu nedenle kişisel değil!

Örneğin, bir zamanlar üvey annesine sadece “Evet, bunu göstermenin komik bir yolu var!” Cevabını alan 12 yaşında bir erkek çocuğu tanıyorum. Çocuğun cevaptan (ve anlaşılır bir şekilde) derinden yaralandığını söylemeye gerek yok. Bu çocuğa yardım etmenin yolu, üvey annenin yorumu ona kişisel bir saldırı gibi gelse de, yanıtın üvey annenin bir kişi olarak kim olduğunu ve kişisel bir şey olmadığını gerçekten ortaya koyduğunu anlamasına yardımcı olmaktır.

Sonuç olarak, insanların söyledikleri ve yaptıkları şeyleri kişisel olarak almamanın püf noktası, insanların bazen bencil olduğunu ve / veya “sorunları olduğunu” ve davranışlarının genellikle bizimle hiçbir ilgisi olmadığını anlamak ve kabul etmektir. Hatta işleri tersine çevirebilir ve davranışlarının gerçekte kim olduklarına ihanet ettiğini bile söyleyebilirsiniz. Bu, odak noktanızı kendinizden kaydırmanıza yardımcı olacaktır (kısmen de bu yüzden bir şeyleri kişisel olarak alıyorsunuz) ve onu onlara yerleştirmenize (bu, işleri kişisel olarak almamanıza yardımcı olacaktır).

Serge M Botans