Hayatı Dolu Yaşamak

İnsanların yaşadıkları her günden en iyi şekilde yararlanmaya çalışmaları gerektiğine inanıyorum. Hepimiz bir noktada ölmek zorundayız ve bu biraz hastalıklı görünse de doğru. Bugün veya yarın son günümüz olabilir ve bu yüzden her günü dolu dolu yaşamalıyız.

Her gün beni çok üzücü olaylardan haberdar eden yerel ve uluslararası haberleri okuyup izliyorum. Çok genç insanlar her gün çeşitli farklı koşullarda ölüyorlar ve bu trajik olaylardan birinden bağışık olmadığımın çok farkındayım. Yetmiş yaşına kadar yaşayacaklarını kimse kesin olarak söyleyemez, bence çoğu insan yaşayacaklarını sanıyor, ki bu bazı çevrelerde iyi bir şey olarak görülebilir. Söyledikleri olumlu düşünmek doğru düşünme şeklidir, bunu kabul etmeliyim ki benim de aynı fikirdeyim.

Benim tutumum, diğer insanların çalışmak için yaşıyor gibi göründüğü bir yerde yaşamak için çalışmam gerektiği yönünde. Evde eğlenmek ya da aileleriyle vakit geçirmek yerine işte olmayı tercih ederler. Küçük çocukları olan ancak sabah altı yarısında evlerini terk eden ve gece yediye kadar eve dönmeyen çok sayıda insan tanıyorum. Bu, fakir oldukları için değil, kendilerine sunulan fazla mesai gibi ekstra saatler alacakları içindir. Ben şahsen işte sıkışıp kalmaktansa çocuklarımla vakit geçirmeyi ve hayatımın bu şekilde zenginleştiğini hissetmeyi tercih ederim.

Henüz uzun bir süre olmamasını umduğum bir yerde ölüm yatağımdayken, elbette, kendime pişmanlığım olmadığını ve yaşama biçimimden mutlu olduğumu düşünmek ve söylemek istiyorum hayat. Şu anda çocuklarımın insan olarak büyüdüğünü ve olgunlaştığını izleyebildiğim için şanslıyım. Yaptığım işten ailemi her yıl tatile çıkarabiliyorum ve tüm faturalarımı ödeyebiliyorum. Hiç şüphe yok ki bazıları, benden çok daha fazla saat çalışmam gerektiğini, o zaman daha iyi bir araba alabileceğimi ve ailemi yılda iki tatile götürebileceğimi söyleyebilir. Buna yanıt olarak söyleyeceğim şey, bunu hangi fiyata elde edebilirim? Çocuklarımla geçirdiğim kaliteli zamanın çoğunu feda etmem gerekecek, onları yüzmeye ve parka götüremeyeceğim, örneğin benim yaptığım sıklıkta. Umarım çocuklarımın şu anda çok mutlu olduğunu düşünüyorum ve bu bence paha biçilemez. Daha iyi bir otomobil standardı vb. Arayışında bundan taviz vermeyeceğim.

Üç altı ay sonra başıma ne geleceği konusunda sürekli endişeleniyordum. Bu veya bu olacak mı? Eğer öyleyse nasıl başa çıkabilirim? Elbette bu durumlarda, gerçekleşmemiş ve olmayabilecek şeyler hakkında endişeleniyorum. Bunun anlamsız ve hatta çok aptalca olduğunu şimdi anladım. Bugün yaşamalıyım, bugünden en iyi şekilde yararlanmalıyım, yarını, yarını düşüneceğim. Karşıma çıkan her türlü problemi, meydana geldiği anda yapabileceğim en iyi şekilde halledeceğim, tüm yapabileceğim bu. Onlar olmadan önce onları vurgulamak, sadece o gün kendimden zevk almamı engelleyecektir.

Şimdi stresi, endişeyi, korkuyu ve depresyonu durdurmanın tam zamanı. Tek bir hayatımızın olması için iyi bir şans var, o yüzden tadını çıkaralım.