Hayat – Bir Görev!

‘Sınırlı zaman. Sürekli yolculuk. ‘ Son seansımın bir katılımcısı hayatı böyle tanımladı. Düşünce derindir; anlayışlı ve yoğun bir soru bırakıyor. Mirasım nedir?

Eski hat yeni değil. Çoğu insan liderliğin bir vizyona sahip olmak ve yolu yönetmekle ilgili olduğunu bilir. Ama bu mu? İnsanlar doğar ve ölür. Bu kadar basit mi?

Bir insanın amacı, hayattaki vizyonunun ötesindedir. Sahip olduğumuz vizyon ve ona ulaştığımız süreç, yalnızca yaşanmış bir KPI’dır (Anahtar Performans Göstergesi). Miras daha yüksek bir standarttır ve aslında hayatlarımızda bir şeyler yaptığımızı gösterir.

Kuruluşlarda çalışan bireylerin iş tanımları vardır. Hayat başlı başına bir organizasyondur. İşin içinde birçok insan var ve biz hayatımızın CEO’suyuz. Bu organizasyonda başarılı olmak ve geride bir miras bırakmak için, aşağıdaki dördü kritiktir.

Öğrenin:
Hayat tamamen öğrenmekle ilgilidir. Ancak burada mesele teknik beceriler veya iletişim, müzakere ve takım çalışması gibi yumuşak becerilerle ilgili değil. Yaşam için kişinin kendini öğrenmesi gerekir. ‘Ben kimim?’ başlamak için yararlı bir sorudur. Bu öz farkındalık alanında çoğu insan bağlantısızdır. Kendini öğrenmek, kişinin kendi davranışları, tavırları, değerleri, ilkeleri ve zihniyetleri hakkında bir ‘Eğitim İhtiyaç Değerlendirmesi’ yapmak gibidir.

Birçok kişi öğrenme sürecinden bir kez ve DÖNEM! Bunu bir adım daha ileri götüremiyorlar. Bunlar katı zihniyetlere sahip parlak beyinlerdir. Bir şeyi öğrendiler ama kabul etmeyi, öğrenmeyi ya da bu nedenle, kendi içlerinde sindirdiklerinden daha fazlasını öğrenmeyi reddediyorlar. En iyi öğrenme, farklı durumlarda davranışlarımızı gözlemlemekten gelir. Bu yüzden insanlar deneyimlerden öğrendiğimizi söylüyor. Öte yandan, 20 yıldan fazla bir süredir tekrarlanan bir deneyim,
bu öğrenme ve gelişmeyi ve büyümeyi engeller.

Geliştirmek:
Karşılaştırmadıkça hiçbir şey iyi ya da kötü değildir. Bu karşılaştırma iyi bir başlangıç ​​olabilir. Kendinizi öğrenirsiniz ama çevrenizle karşılaştırmaya dayalı olarak gelişirsiniz. Belki iyisin ama bunu ancak ‘kötü’nün ne olduğunu bilirsen hissedebilirsin.

Birçok insan öğrenir ve anlar, ancak çok azı gelişmeye çalışır. Örneğin sabır ve tolerans seviyenizin bir sorun olduğunu öğrenirsiniz. Geriye kalan soru, içinizdeki bu nitelikleri geliştirmek için eylemlerde bulunmanızdır. Bunu yapmak için bilinçli bir çaba harcıyorsanız, gelişiyorsunuzdur. Gelişim, görmezden gelmek yerine yaptığınız zamandır
onu geliştirmek için bir şey.

Büyümek:
Kim olduğunuzu öğrenir ve yaptığınız karşılaştırmalara göre gelişirsiniz. Sonraki adım, sisteminizin bir parçası olarak geliştirme de dahil olmak üzere kendinizi büyütmektir.

Günde en az bir şey yapın, bu da sizi rahatsız eder. Kendinizi itin; ne kadar ileri gidebildiğine şaşıracaksın. Unutma: korkunun diğer tarafı özgürlüktür. Durgun kalmak büyümek demek değildir. Tam potansiyelinize ulaşmak için, savaşın üzerine çıkmalı ve bir kartal gibi uçmalısınız.

Olgun:
Hayatın son aşaması, kazandıklarımızı zamanında uygulamaktır. Hayat, hakların ve yanlışların olmadığını öğretir. Duruma, koşullara, gizli güdülere ve daha birçok dinamiğe büyük bir bağımlılık vardır. Kendinizi gerçekten öğrendiyseniz, güçlü yönlerinizi geliştirdiyseniz, kapasitenizi artırdıysanız, başvuru zamanı. Başvurmanın yolu olgunluktur. Şimdiye kadar her şeyin her durumda kullanılması gerektiğini öğrenmiş olurdunuz. Öfkenin sabır kadar kritik olduğunu keşfederdin.

Özetlemek gerekirse, tüm yaşam arayışı Öğrenmek, Geliştirmek, Büyümek ve Olgunlaşmak olmalıdır (LDGM) geri kalanı performans göstergeleridir. Gerçekten LDGM’niz varsa, miras bırakmak kaçınılmazdır. İyi iş ve niyet yayılır – ne olursa olsun.

İşte aklınızda bir arayış bırakacağını umduğumuz ilginç bir alıntı.

Bence hayatın amacı yararlı olmak, sorumlu olmak, onurlu olmak, şefkatli olmak. Sonuçta önemli olmaktır: saymak, bir şeyi savunmak, yaşadığın bir şeyi değiştirmiş olmak. – Leo C. Rosten (1908-1977) Amerikalı Yazar