Gümüş Değil Altın İçin Git

Büyürken, her zaman hayatta ikinci en iyiyi kabul etmemem gerektiği söylendi. Şu anda bildiğimiz kadarıyla hayatta sadece bir şansımız var, bu yüzden ondan en iyi şekilde yararlanmanız gerekiyor. Bu makale bu konudan bahsediyor.

Yaklaşık on iki yaşındayken, doğum günüm için bir beş ayak bilardo masası satın aldım. Bu, uzun zamandır istediğim bir şeydi ve söylemeliyim ki, bu muhtemelen şimdiye kadar aldığım en iyi hediye ve hızla oyunu oynamaya başladım.

İster arkadaşlarımla ister tek başıma bilardo oynardım, umursamadım. Hayalim bir sonraki Steve Davis olmaktı, ancak bunun olma ihtimalinin son derece düşük olduğunun farkındaydım.

Yaklaşık altı ay sonra, üç arkadaşımla yerel bir bilardo salonuna katıldım, tam boy masalarda oynayabileceğimiz yer burası. Masaların büyüklüğü bir hayli şok oldu ve başlangıçta basit atışlar olması gereken şeyi bile pota atmak zordu. Masa, evdeki masamın iki katından daha büyük olan on iki fitte altı fitti.

Her hafta oynamaya başladık. Kulüpten çok etkilendik ve bir Cumartesi sabahı on altı yaşın altındaki çocuklara ücretsiz koçluk sunduğunu öğrendik. Adı Glen olan ve o sırada otuz yaşlarında olan koç, katılmak isteyip istemediğimizi sordu. Hayattan daha büyük bir karakter ve çok iyi bir bilardo oyuncusuydu. Hepimiz önümüzdeki cumartesi gelmeye karar verdik, sonuçta ücretsizdi. Koçluğun yanı sıra her ay bilardo turnuvaları vardı ve bize bedava içki ve tost verdiler.

Cumartesi sabahı oynayan tüm insanların ilk amacı, hiçbirimiz yirmi ara vermediği için yirmi sayı atmaktı. Ben olacağım konusunda son derece kararlıydım ve bana öğretilenleri dikkatle dinledim ve bunu oyunuma uygulamak için çok uğraştım.

İlerlemem oldukça hızlıydı ve şaşkınlık içinde, bu yakalanması zor yirmi molayı atan ilk kişi bendim. Oynadığım bilardo masasının etrafındaki insanlar alkışlamaya başladılar ve yüzümde ışıltılı bir gülümsemeyle etrafta dolaşıyordum. Dünyanın tepesinde hissettim.

Odanın diğer tarafındaki Glen, tüm gürültünün neyle ilgili olduğunu öğrenmek için merak etti. Benimle gurur duyacağını ve başarımdan mutlu olacağını düşündüm, ancak yirmi atarsam otuz atabileceğimi söyledi. Dalga geçmeyi ve gülümsemeyi bırakmamı ve elimdeki işe yeniden konsantre olmamı söyledi.

Doğruca dünyaya geri getirilmiştim ve en azını söylemek için biraz içim kırılmıştı. Bu ders benim için çok erken yaşta öğrenmem için çok iyiydi ve sonunda yüzden fazla ara verdim.