Gelin Bu Çelişki – Ve İroni Hakkında Konuşalım

İroni, düşüncenin neşesi ve bilgeliğin neşesidir
Anatole Fransa

Haberlere hiç katılmadın mı?

Günde bir veya iki kez on beş dakika kadar harcıyordum, haberleri izliyordum, politikacıların işleri karıştırdığından, insan doğasından dehşete düştüğümde ve etki alanımın çok ötesinde olan şeyler yüzünden hayal kırıklığına uğruyordum. Sonra on yıl boyunca medyadan neredeyse tamamen uzaklaştım ve hepsini görmezden geldim. Hepsi şimdi değişti.

Hızlanıyor

Bu yıl Şubat ayında, Adım Atıyor musunuz? Adlı bir makale yazdım. Bu duygusal makaleyi yazdığım sırada, oğlumu on üç yaşında, ailem ve arkadaşlarımın güçlü görüşlerine karşın eğitimden almayı düşünüyordum. Ama aklımda beni de adım atmaya çağıran iki sorun daha vardı. O zamanlar onlar hakkında yazamazdım ama şimdi yazabilirim.

Şubat ayında, Adım Atıyor musunuz? birisi bana bir fırsatla yaklaşmıştı. Bu arada başka biriyle yeni projeler hakkında görüşüyordum.

Şimdilik – bir şeyleri karıştırmamak için – sadece ilk fırsattan bahsedelim.

İlk bakışta, bu fırsatın normalde peşine düştüğüm bir şey olmadığını anladım. Ama bunu düşündüğümde normalde benim işim olmadığını anladım çünkü çok az şey biliyordum. Ve çok bilinçli bir karar verirken – bir Stepping Up – bu diğer kararı tam ve mutlak cehaletle vermenin eşiğindeydim.

İronik, öyle değil mi, bunu yapmalı mıyım – bilgili kararlar vermenin önemini vurgulayan bir makale yazarken, aynı zamanda tam bilgiyle başka bir karar verirken, aynı zamanda tamamen bilgisiz bir karar verdim!

Neyse ki aptalca şeyler yaptığım zaman fark edecek kadar farkındaydım. Bu yüzden cehaletime bir son verdim ve hayatın bana gönderdiği bu fırsatı merak ettim.

Dürüst olmak gerekirse, karşı karşıya olduğum karar oğlumu okuldan almaya karar vermekten ve sonuçta ortaya çıkan tüm zahmete girmekten daha büyük görünüyordu.

Belki de çok fazla olduğunu hissettim – bu kadar kısa bir zaman diliminde tüm bu büyük kararlar. Ancak bu diğer fırsatı keşfetmeye başladığımda, bu konuda ve kendimle ilgili önemli bir şeyi anlamaya başladım.

İşim sayesinde kişisel gelişimimi ve kişisel engellerinizi aşmayı teşvik ediyorum. Gölge kişiliğimizle farklılıklarımızı çözdüğümüzde, olaylara daha bütünsel ve eksiksiz bir bakış açısıyla yaklaştığımız için başkalarına daha fazla hizmet edebileceğimize inanıyorum.

Ama buradaydım, yaptığım şeyi yapmaktan, her hafta okuyucularıma yazmaktan, kitap taslağı hazırlamaktan ve koçluk yapmaktan hoşnuttum. İşte o zaman Evren beni dürttü ve “Oi, Neil, çekil kıçından” dedi.

“Kıçımdan uzaklaştım” diye cevap verdim.

Hayır değilsin, dedi.

Ben de ilk fırsatı araştırmaya başladım. İşin garibi, tamamen ben olduğumu anlamaya başladım. Diğer fırsatı araştırdım ve bunun da tamamen ben olduğumu keşfettim. Karar vermek, biraz araştırma yaptıktan sonra, seçimleri inanılmaz derecede kolaylaştırdı.

İlk fırsatın bir sonucu olarak Cemaat Meclis Üyesi oldum. Bu, topluluğuma katkıda bulunmak, komşularıma ve bizi ayakta tutan toprağa bakmaya yardımcı olmak anlamına geliyor. Bu aynı zamanda, yerel olarak benim kontrolüm dışında olabilecek şeyler hakkında sızlanmak yerine onları etkileyebileceğim ya da en azından neden böyle olduklarını anlayabileceğim anlamına geliyor.

İkinci fırsat, çalışmalarımı daha geniş bir kitleye ulaştırmakla ilgili. Benim işim, daha fazla insanın zorluklara ve zorluklara çözüm bulmasına ve sonra hayatlarını değiştirmesine ve daha önce olanlardan altın kazanmasına yardımcı olmaktır.

Artık haberleri tekrar izlemeye başlayabileceğimi hissetmemin nedeni, değişim yaratmaya yardımcı olabilecek bir şeye katkıda bulunduğumu hissetmemdir. Bu şekilde bakıldığında haberler, atılması gereken sonraki adımları gösteren bir kaynak haline gelir.

Büyüyü Kırmak

Çoğu zaman kararlarımız geçmiş sonuçlara göre verilebilir. Geçmişte işler iyi gitmediyse, yeni bir durumun daha iyi olacağına inanmak için iyi bir nedenimiz olmayabilir. Bu bir inanç yaratır. Ayrıca, yeni durumlar tanıdık değildir ve bunlarla ilgili çekincelerimiz ve hatta korkularımız olabilir. Sorun şudur: Kararlarımız geçmişteki başarısızlıklara, gelecekteki çekincelere ve korkulara göre verildiğinde, bizi felç eder ve ilerlememizi engeller.

Bir fırsatı değerlendirmeden önce bile bir kenara itmek bizim için alışılmadık bir durum değil, bu nedenle önemli bilgileri kaçırıyor ve bizi olasılıkları güçlendirmekten alıkoyuyor. Bu bizi aynı sıkı çalışma ve zorluklardan oluşan bir döngüye geri gönderir.

Bir döngüyü sürdürmek, bir büyünün içinde kalmak gibidir. Sürekli aynı şeyleri tekrar tekrar deneyimlemekten mutluysanız, bu sorun değil, ancak hayatınızı dönüştürmek istiyorsanız, daha önce olanlara veya gelecekte olabileceklere olan bağlılığınızı kaybetmeli ve durumu temel alarak görmelisiniz. mevcut olasılık.

Büyüyü bozmaya başlamanın bir yolu, zihninizi sakinleştirmek için her saat iki dakika ayırmaktır. Bu, olanların zihninize yerleşmesini sağlar. Ayrıca işler stresli hale geldiğinde, örneğin, çocuklarınızdan biri size bağırdığında, yanıt vermeden önce birkaç dakika sessiz kalmaya karar verebilirsiniz – çocuklar sessizliği bağırmaktan daha şok edici bulabilir!

Sevgi ve iyi dileklerimizle

Neil