içinde

Duygusal Kurban Olmak

Hiçbirimiz kendimizi kurban olarak görmekten hoşlanmayız. "Kurban" terimi, güçsüz bir kişinin acınası bir imajını akla getiriyor. Bu nedenle, duygusal kurban olmamıza ne sıklıkla izin verdiğimizi fark etmek çoğumuz için şok olur. 35 yıldır bireylere, çiftlere, ailelere ve iş ortaklarına danışmanlık yaptıktan sonra, çoğumuzun farkına bile varmadan çoğu zaman mağdur olduğumuzu biliyorum.

Hiçbirimiz kendimizi kurban olarak görmekten hoşlanmayız. “Kurban” terimi, güçsüz bir kişinin acınası bir imajını akla getiriyor. Bu nedenle, duygusal kurban olmamıza ne sıklıkla izin verdiğimizi fark etmek çoğumuz için şok olur. 35 yıldır bireylere, çiftlere, ailelere ve iş ortaklarına danışmanlık yaptıktan sonra, çoğumuzun farkına bile varmadan çoğu zaman mağdur olduğumuzu biliyorum.

Başka bir kişiye değerimizi tanımlama gücü verdiğimiz her seferde mağdur oluyoruz. Mutluluk ve sevilebilirlik duygularımızdan sorumlu olan onay, seks, şeyler, madde veya faaliyet yaptığımızda her zaman kurban oluyoruz. Korku, öfke, incinme, yalnızlık, kıskançlık, hayal kırıklığı vb. Duygularımız için bir başkasını ne zaman suçlasak kurban oluyoruz. Kendimizi dışarıdan tanımlamayı seçtiğimizde, gücü başkalarına aktarıyoruz ve sonra onların seçimleri tarafından kontrol edildiğimizi hissediyoruz.

Manevi Rehberliğimizle bağlantımız yoluyla kendimizi içsel olarak tanımlamayı seçtiğimizde, kişisel güce ve kişisel sorumluluğa geçeriz. Kendi öz değerimizi ve hangi davranışların en yüksek hayrımıza sahip olduğunu içtenlikle öğrenmek istediğimiz ve Ruh’a sorduğumuz an, cevaplar alacağız. Çoğu insan manevi bir Kaynaktan cevap almanın ne kadar kolay olduğunun farkında değildir. Cevaplar aklınıza kelimelerle veya resimlerle girecek veya samimi arzunuz öğrenmek olduğunda cevapları duygularınızla deneyimleyeceksiniz.

Her zaman iki seçeneğimiz vardır: Mutluluğumuzu, huzurumuzu, güvenliğimizi, güvenliğimizi, sevecenliğimizi ve değerimizi insanlar, şeyler, faaliyetler ve maddeler yoluyla bulmaya çalışabiliriz; ya da manevi bir sevgi ve şefkat Kaynağı ile bağlantı kurarak – kendimize sevgi dolu ve başkalarını severek – neşeli, huzurlu, güvenli, güvende, sevimli ve değerli hissedebiliriz.

Ne zaman mutluluğumuzu ve güvenliğimizi başkaları aracılığıyla bulmayı seçersek, istediğimizi bize vermek için onları kontrol etmeye çalışmalıyız. Sonra, bizim için umduğumuz şekilde gelmediklerinde, seçimleri tarafından mağdur edilmiş hissederiz.

İşte bir örnek: Don ve Joyce, çocuklarıyla nasıl başa çıkacakları konusunda sürekli bir iktidar mücadelesi içindedir. Don oldukça müsamahakarken Joyce otoriter olma eğilimindedir. Joyce, Don’un ebeveynliği konusunda hayal kırıklığına uğradığında, ona genellikle izin vermesi hakkında bağırır. Don sık sık Joyce’un rant’ını dinler ve ona övgüler yağdırır. Bazen bir saatten fazla devam ediyor ve sadece dinliyor. Sonra onunla konuşmaya çalıştığında dinlemeyi reddediyor. Don daha sonra kendini mağdur hisseder ve Joyce’un ona nasıl bağırdığından ve onu dinlemeyi reddetmesinden şikayet eder.

Bir danışma seansında Don’a neden oturup Joyce’u dinlediğini sorduğumda, onu dinlerse onu dinleyeceğini umduğunu söyledi. Bu çatışmalar sırasında hiç dinleyip dinlemediğini sordum ve “Hayır” cevabını verdi.

“Seni dinlemesi için neden ona ihtiyacın var?”

“Çocuklara yaptığımı neden yaptığımı ona açıklamak istiyorum.”

“Bunu ona neden açıklaman gerekiyor?”

“Böylece bana kızmayacak.”

Don, Joyce’un onu onaylamasını umarak, Joyce’u kontrol etme yöntemi olarak Joyce tarafından kendisine bağırılmasına izin verir. Sonra onun hakkında nasıl hissettiğini daha fazla kontrol etmeye çalıştı. Dinlemediği zaman, bağırışlarının kurbanı olduğunu hissediyor ve onu bu kadar kızgın, kontrolcü biri olduğu için suçluyor.

Don, Yüksek Gücü ile olan bağlantısı aracılığıyla kendisini onaylama sorumluluğunu almaya istekli olsaydı, Joyce ona bağırırken onu dinlemezdi. Bunun yerine, kendisine bağırılmasına bir sınır koyar ve onu yalnızca onunla saygıyla konuştuğunda ve onunla öğrenmeye açık olduğunda dinleyeceğini belirtirdi. Ancak kendini güvende veya değerli hissetmesi için onu onaylaması gerektiği sürece, bu sınırı koymayacaktır. Don, güvenliği ve değeri için manevi Rehberliğine açılıncaya kadar, bu işi Joyce’a vermek yerine, sevgisiz davranışının kurbanı olacaktır.

Ruhsal bağımızı geliştirerek kendi değer ve sevecenlik duygularımızın sorumluluğunu üstlenmek, o işi başkalarına vermek yerine, bizi mağdur olmaktan çıkarır ve kişisel güce dönüştürür.

Ne düşünüyorsun?

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak.

GIPHY App Key not set. Please check settings

Öfkeli Olmak Normaldir, Düzeltebilirsiniz

Sürekli Öğrenci Olmak