Duramıyorum

Bağımlı olduğunuz “şey” dışında her şeyi denediniz ….. ve bunun ne olduğu gerçekten önemli değil, evet, “ne olduğu önemli değil” dedim!
Bağımlılık, “yaptığınız” şeydir, sorun o değil!
Her neyse, kaybolmayacak. Böylece sorunu çözmek için dış şeyler aramaya başlıyorsunuz. Nikotin bantları, kendi kendine yardım kitapları, adım programları veya bunun gibi makaleler gibi şeyleri kastediyorum.

Şimdi beni yanlış anlamayın, bunların hepsi faydalı olabilir. Bağımlılığınızdan sonsuza kadar kurtulmanıza yardımcı olacak “son ifşa” için sizi hazırlarlar.
Kendinizle anlaşma yaparsınız. “Eğer bugün yoksa (kişisel bağımlılığınızı buraya yazın), yarın bir tane sahip olabilirim” veya “Yararsızım çünkü bunu kontrol edemiyorum”. “Bugün çok kötü hissediyorum küçük yardımcıma ihtiyacım var”. Belki iç sesin, kimsenin ne kadar zor olduğunu anlamadığını ya da başkalarından daha duyarlı olduğunu ya da seni ilginç kıldığını ya da arkadaşlarımın benden başka türlü hoşlanmayacağını ya da ya da …

Bağımlılığı bağımlılıkla değiştirerek bu çevrelerde yıllarca koşabiliriz. Sorunlarımız için herkesi suçluyoruz. “Sevgisiz bir çocuktum” “Babam alkolikti” “Bağlanmakla ilgili sorunlarım var”. Tanıdık geliyor mu? Şimdi lütfen beni yanlış anlamayın. Bir alkoliğin çocuğu olmak küçük bir şey değildir! Ben de onu küçümsemiyorum, tıpkı birisinin bağımlılığın nedeni olduğuna inandığı hiçbir şeyi küçümsemeyi hayal etmeyeceğim gibi.

Ama ve işte sorun. Eğer dışsal bir şeyin unutulma yoluna çıkmanıza neden olduğuna “inanıyorsanız”, o yolu değiştirmenizi sağlayacak eşit derecede güçlü bir dış araca ihtiyacınız olacaktır. Peki, bu olmayacak! Rotanızı değiştirecek sizin dışınızda hiçbir şey yok. Üzgünüm ama gerçek bu.
Basit bir gerçeği fark edene kadar haklı çıkarabilir, yalan söyleyebilir, başkalarını suçlayabilir ve kendi kendine yardım gurusu için bir servet harcayabilirsiniz ve bu kadar.

Bağımlılığınızı durdurmanın sırrı Durmaktır. Evet Durun! ve mesele şu ki, zorluğunuzun cevabının içinizde yattığını anlayana kadar yapmayacaksınız.
Korku, yardımcı olabilecek tarafınızla iletişim kurmanızı engelliyor. Bu korkuyu yatıştırmak için ne yaparsanız yapın, “bağımlılığınız”, o zeki yanınızı duymanızı engeller.
İşin püf noktası, korkunun ne olduğunu fark etmektir.

İç sesinizi duymanızın önünde durduğunu anlayın.
Korkunun gidebildiğin kadar derin olduğuna inanmak için kandırıldın. Korku sığdır. Durdurma kararını verin, buna sadık kalın ve devam edin. Yaptığınız şey “bağımlılığınız” artık sizi yönetmiyorsa, bu karmaşaya nasıl girdiğinizi anlama şansınız olur, eğer ihtiyacınız olduğunu hissediyorsanız? Belki sadece hayatına devam etmek de bir seçenektir?
Hatırlamak! Sorunun cevabı sensin! Durmanın sırrı durmaktır!