Direnişin Çıkmaz Yolu

Jimmy yıllarca çeşitli terapilerle uğraşmıştı ama yine de çoğu zaman içinde uyuşuk ve boş hissediyordu. Bana danıştı çünkü öğrettiğimiz İç Bağlanma sürecinin onu bu kadar sıkışmış hissetmekten kurtaracağını umuyordu.

Jimmy ile telefonda çalışmaya başladıktan kısa bir süre sonra, kendisi için sorumluluk alma konusunda derinden direniş gösterdiğini anladım. Başlıca amacı, başkalarından onay alma konusunda kontrol sahibi olmaktı. Kendisine biraz onay vermeleri umuduyla her zaman başkaları için bir şeyler yapan tipik bir iyi adamdı. Yine de içsel düzeyde, kendisini onaylamaktan başka bir şey değildi. Bunun yerine, tıpkı hem ailesinin hem kendisini hem de kendisini yargıladığı gibi, sürekli kendini yargılıyordu.

Kendi iç yargısı, Jimmy’nin hareketsiz kalmasına neden olan bir iç güç mücadelesine iç direnişe izin verdi. Buna ek olarak, kontrolcü dini geçmişinden dolayı derin yaralandı, bu da Tanrı’ya öfkelenmesine ve Yüksek Gücüne açılmaya direnmesine yol açtı. Yakın ilişkileri yoktu çünkü birisi tarafından kontrol edilmekten çok korkuyordu. Bazen yalnızlığı ona ezici geliyordu, ancak biri tarafından kontrol edilmemesi onun için kendi yalnızlık, yalnızlık ve boşluk duygularını önemsemekten çok daha önemliydi.

Direniş, başkaları, Tanrı tarafından kontrol edilmediğinde veya kendi otoriter iç benliğiniz, kendinizi sevmekten ve kendi öz değer duygularınız için sorumluluk almaktan daha önemlidir. Kontrole direnmek birincil motivasyonunuz olduğu sürece, sıkışıp kalacaksınız. Sadece kendinizi ve başkalarını sevmek sizin için herhangi biri veya herhangi bir şey tarafından kontrol edilip edilmediğinizden daha önemli olduğunda, direnişinizin ötesine geçebileceksiniz.

Jimmy’nin ne kadar kontrolcü ve dirençli olduğuyla yüzleştiğimde şaşkına döndü. Onun zihninde kontrol eden kişi, öfkeli, yargılayıcı, talepkar hakim bir insandı. Jimmy’nin zihninde çok iyi bir adamdı. Başkalarını asla kontrol etmeye çalışmaz.

Jimmy, kızgın, eleştirici ya da talepkar olmaman, kontrol edemediğin anlamına gelmez. İyi olmak o kadar açık olmayabilir, ama başkalarının sizin hakkınızda neler hissettiğini kontrol etmeye çalışmıyor musunuz? Onay almaya çalışmıyor musun? Ve başkalarına sürekli olarak kendinizi açıklarken, başkalarına ne kadar iyi olduğunuzu söylerken, onların sizin hakkınızda nasıl hissettiklerini kontrol etmeye çalışmıyorsunuz?

Jimmy şok olmuştu. Onun zihninde, ebeveynleri gibi eleştirel ve talepkar insanlar kontrol ediyordu. Kontrol etme davranışının hem açık hem de gizli olabileceğini anlamasına yardım ettim ve onun gizliydi. Başkalarıyla davranışındaki niyeti, kontrol etmeye çalıştığı sevgiyle eşleştirdiği dikkatini ve onayını almak ve aynı zamanda kontrol edilmeye direnmek olduğu sürece.

Jimmy’nin bunu görmesi kolay değildi çünkü kontrol etmeye karşı güçlü bir yargıya sahipti, bu yüzden kendini bu şekilde görmek istemiyordu. Kontrol etme niyetinin bilincinde olmaya direnmek istedi.

Jimmy, yaralı tarafından gelen seçimler için kendini yargıladığın sürece, sana bu kadar acı veren ve seni sıkıca tutan ne yaptığını göremeyeceksin. Hepimizin kontrol etmek ve kontrol edilmemek isteyen yaralı bir benliğimiz var ve hepimiz kontrol edilmemek ve sevgiyi kontrol altına almaya çalışmanın, acıdan kaçınmanın ve güvende hissetmenin çeşitli yollarını öğrendik. Hayatta kalmanızın bir parçası olarak bu davranışlara çocukken ihtiyaç duyarken, bir yetişkin olarak size acı veriyorlar. Onu yargılamak yerine kontrol edici ve dirençli davranışlarınızı öğrenmeye açık olmanızı öneririm. Kendinizi yargıladığınız sürece, iç güç mücadeleniz nedeniyle ihtiyaç duyduğunuz bilgilere direneceksiniz. Kendini yargılama, başka bir kontrol biçimidir ve kontrole direnmek birincil amacınız olduğu için, kendinizi kendi yargılarınıza bağlı tutarsınız.

Jimmy derin bir nefes aldı. Bir kısmı kendisini yargılamayı bırakıp direnmek ve başkalarının bunu onun için yapmasını sağlamak yerine kendisi için sorumluluk almayı öğrenmeye açık olması ihtimalinden büyük bir rahatlama hissetti.