Atipik Bir Başarı

Melba Rae muhtemelen dünyayı hiç gezmedi. Muhtemelen hiç limuzine binmemiş. Şöhret süslerinden hiçbiri yoktu ve muhtemelen çok az serveti vardı. Sıradan mesleğinde olağanüstü olan sıradan bir kadındı.

Çoğumuzun hayatında birçok öğretmenimiz var. Okul yıllarımıza dönüp baktığımızda, sık sık isimleri ve bazı özellikleri hatırlayabiliriz, ancak kalbimizde kalıcı bir yeri olan çok fazla yoktur. Melba Rae farklıydı. Öğrencilerinin her birinin kalbinde kalıcı bir yere sahip olduğuna eminim.

Lise öğrencileri, hepsinin büyüdüğünü düşünme eğilimindedir. Elbette beş yaşında başladıkları okulun son yıllarında olmak üzere neredeyse büyümüşler. Lisemdeki öğretmenlerin çoğu da bize böyle davrandı. Okul ciddi bir işti. Hepimiz önümüzdeki yaşama, üniversiteye girişlere, işe yerleştirmeye hazırlanıyorduk, artık nereye gideceğimiz ve günlerimizde ne yapacağımız söylenmediğinde hayatımızın bizi nereye götüreceğine hazırlanıyorduk.

Birçok yaşlı, mezun olmak için gereken kredilerin çoğuna sahipti. Son sınıf öğrencilerinin çoğu son sınıfta yarım gün okula gidebiliyordu. Ancak neredeyse her kıdemli, ihtiyaç duysa da olmasa da Miss Barnetts İleri Kompozisyon dersini almak için kaydoldu. Sınıf ya da kredi değildi. Miss Barnetts sınıfına girebiliyordu.

Pek çok öğrenci, Bayan Barnetts sınıfına girdikten sonra alnında altın bir yıldızla koridorlarda dolaşırdı. Tootsie Pops da sınıfa aktif katılım için serbestçe teslim edildi. Bize yazmayı öğretti ve bize düşünmeyi öğretti. Bizimle eşit olarak konuştu ve bize zeki olduğumuzu ve dünyayla yüzleşmeye hazır olduğumuzu hatırlattı. En zeki okuldan mezun olana, bir cümleyi kağıda bir araya getirmeye çalışan kişiye kadar her birimiz onun için önemliydik. Bayan Barnett için hepimiz eşit derecede sevildik ve önemliydik.

Bütün öğrencilerinin onun çocuğu olduğunu söyledi. Bayan Barnett hiç evlenmemişti. Efrem Zimbalist Jr.’ın gelip onu alıp götürmesini beklediğini iddia etti. Çoğumuz Efrem Zimbalist Jr.’ın kim olduğunu bilemeyecek kadar gençtik ama Bayan Barnett bize dünyanın en yakışıklı adamı olduğunu söyledi. Elbette bir oyuncuydu. Daha sonra eski bir fotoğraf gördüm. Gerçekten çok yakışıklıydı!

Bayan Barnett’ten öğrendiğim bazı şeyleri tekrar düşündüğümde, hatırladığım kadarıyla yazımı etkileyen çok fazla kalıcı şey yok. Sözlerden çok nefret ediyordu ve çok şeyin bir zemin parçası olduğunu ve sözün kompozisyonlarda yeri olmadığını iddia ediyordu. Sözcüğü kullanmaya istekliysem, kendimi hala bir alternatif ararken buluyorum. Ayrı kelimesini asla yanlış hecelemem çünkü Bayan Barnett her zaman “se-PA-rate” derdi. Ama özellikle hatırlayamadığım diğer şeyler, yine de sözlere ve yazmaya olan sevgimi kuşkusuz etkiledi.

Son sınıf derslerimin başlangıç ​​egzersizlerinde konuşmayı yapmak için Bayan Barnett’i seçtik. İlk kez bir öğretmene böyle bir onur verilmişti. Ama hak edilmişti ve en sevdiğimiz öğretmene duyduğumuz saygıyı gösteriyordu. Birkaç yıl sonra vefat etti.

Bayan Barnett, hepimizin başarı olarak düşündüğümüz pek çok şeye sahip olmayabilir. Tipik süsleri yoktu. Parası yoktu. Büyük bir evde yaşamadı. Yakışıklı kocası yoktu (Efrem hiç gelmedi!). Ama Bayan Barnett işinde Sevinç ve Mutluluk buldu. Her şeyi ona verdi ve hepsi ona geri döndü. Her öğrenci onu sevdi, ona saygı duydu ve ondan öğrendi.

Bayan Melba Rae Barnett muazzam bir başarıydı.