Sıcak para arayışının birisini hayattaki diğer tüm meselelerden uzaklaştırabileceği artık Amerika’da daha belirgin hale geliyor. İlk milyonunu ve daha fazlasını kazanan bazı insanlar, tatmin olmak için başka bir şeye yöneliyor. Bazıları gönüllü oluyor, diğerleri dini hareketlere katılıyor ve bazıları da daha az şanslı olanlara yardım etmek için paralarını veriyor. Bu neden oluyor?
Dünyayı dolaştım ve Amerikalılar söz konusu olduğunda bariz bir önyargı geliştirdim. Yeryüzündeki en inatçı, aptal ve inatçı insanlar olmanın yanı sıra, eminim ki onlar da en nazik insanlardır. Burada başkalarına değer verme düzeyi, dünya çapında gördüğüm her şeyi gölgede bırakıyor. Kolektif düzeyde Amerikalılar genellikle daha fazla para toplar ve yabancı ülke halkına kendi hükümetlerinin yardım etmek için topladığından daha fazla yardım gönderir. Kişisel düzeyde cömertlik ve nezaket hikayeleri sayısızdır. Eminim kalp meselesi.
Çocukken annem, onunla birkaç iş yapmam için beni kasaba meydanına götürdü. İşe giderken gazete bayisine gitmemi ve günlük gazetesini almamı söyledi. Hayal gücümle yüksek viteste giderken yavaşça caddenin vitrinde dolaştım, Noel zamanıydı ve o zaman sahip olmak istediğimi düşündüğüm her şeyi hayal ediyordum.
Gazete için elimde on beş senti sıkıca tutarak haber standının bir bloğunun içindeydim. Boş bir binanın kapısından geçtim ve orada küçük, ormanlık bir platformda oturan bacaksız bir adamdı. Perişan bir şekilde giyinmiş ve tıraşsız, önünde birkaç sarı kurşun kalemle doldurulmuş eski bir teneke kutuyla soğukta titreyerek oturdu. Kalemlere beş sent aradı. İzlerimde dondum ve ona baktım. Duygularım, bir havuzun sakin sularına çarpan ve aynı anda her yere su sıçraması ve efektler gönderen bir kayaydı. Hayatımda henüz böyle bir şey görmemiştim.
Açıklayamadığım veya tarif edemediğim bir his kalbimi sardı. Ona on beş sent verdim ve bana üç kalem vermeye çalışırken geri çekildim. Hayır dedim, bunları başkasına sat ve sonra koştum. Annem ne yaptığımı anlatınca beni azarladı ama onu çok iyi duyamıyordum. Yapabileceğim tek şey o adam ve durumu hakkında saatlerce, hatta günlerce düşünmek. O zamana kadar yüksek ahlak, doğru ve yanlış ya da dini öğretilere çok az dikkat ettim. Ben sadece çocuk olmakla meşguldüm. Beni durdurup parayı ona veren şey yıllarca beni şaşırttı. Artık bunun öğrendiğim değil, kendimden oluştuğum bir şey olduğunu biliyorum.
Hepsi olmasa da Amerikalılar hakkında demek istediğim bu. Farklı bir şeyden yapılmıştır. Tanrı’nın lütfu, doğru olan şeylerden ve yaşayan bir Tanrı’ya imandan tamamen vazgeçmemiş bir ulusa hala devam ettiğini tahmin edebilirim. Bu şeylerden döndüklerinde, bunu çok iyi fark etmiyorlar, çünkü bunu derecelere göre yapıyorlar. Bu kadar çok bilgi ve eğitimin dikkatini dağıtmasının yanı sıra eğlence ve rekreasyon seçeneklerinin bolluğuyla Amerikalılar sürükleniyor gibi görünüyor. Sadece daha yüksek ilkelerden değil, daha yüksek bir amaçtan uzaklaşıyorlar. Her şeyin neyden yapıldığını öğreniyorlar ama neyden yapıldığını unutuyorlar.
Bazı cazibeler diğerlerinden daha evrenseldir. İnsanların çoğu Başkan veya devlet adamı olmayacak ve çoğu tanınmış oyuncular veya oyuncular olmayacak. Ancak birçok insan, günümüzün gelişen ekonomisinde çok zengin olma fırsatının olduğunu fark ediyor. En azından biraz daha fazlasını alma fırsatı var.
Biraz daha fazla paranın dizginlenemeyen arayışı, insanları Tanrıların onlara gönderdiği mesajdan uzaklaştırabilirse, o zaman onları diğer birçok şeyden kendileri ya da gerçekte kim oldukları gibi uzaklaştırabileceğini düşünmek mantıklıdır.
Dikenler arasına düşen, işittikleri zaman ileri gidenler, bu hayatın kaygıları, zenginlikleri ve zevkleriyle boğulan ve mükemmelliğe hiçbir meyve vermeyenler. Luka 8:14
GIPHY App Key not set. Please check settings