Acelemde Zaman Nasıl Uçar

Tatildeyken zamanın hızla geçtiğini hiç fark ettiniz mi? Hesaplamalarıma göre (ve matematikte iyi yapmadığımı ilk itiraf eden benim), tatil sırasında ortalama dakika 20 saniyeden az. Tatilde zamanın bu kadar çabuk geçmesinin bir nedeni budur.

Diğer bir neden, herkesin bildiği gibi, bir tatil haftasında T harfiyle başlayan günlerin olmamasıdır. Şimdi, tatilinizin bu yaz neden bu kadar çabuk geçtiğini biliyorsunuz. Yeterince kazmaya istekli olmanızın her zaman nedenleri vardır.

Şimdi, eğer bu doğruysa, aklımı rahatsız eden soru şudur: tüm bu zaman nereye gidiyor?

Bir yere gitmek için aceleniz olduğunda, oraya gitmenin genellikle iki kat daha uzun sürdüğünü hiç fark ettiniz mi? Günün hangi saatinde olduğu veya hangi gün olduğu önemli değil, çünkü şehrin diğer ucundaki bir randevuya biraz geç kaldığınızda, Yaşlı Baba Zamanı karmaşık bir engelli parkurdan geçmeniz konusunda ısrar ediyor. Bu onun biraz eğlenme yolu. Sonuçta, yaşlı çocuğun bir çeşit oyalanmaya ihtiyacı var.

Örneğin, elimde bol vaktim varken, yavaş bir şekilde şehir boyunca araba sürüyorsam, asla kırmızı ışığa çarpmam. Her trafik ışığı yeşil ve gitmeden 10 dakika önce gideceğim yere vardığım zamanlar oldu.

Öte yandan, acelem varsa ve en ufak bir geç kaçıyorsam, bu derhal Zaman Baba’nın dikkatine sunulur. Ellerini neşeyle ovuşturur ve işine başlar. Hemen, şehirdeki tüm trafik ışıkları benim gelişim için alarmda. Zaman Baba’dan aldıkları talimat oldukça basit. Rev. Snyder’ın geldiğini gördüğünüzde kırmızıya dönün.

Bazen Baba Zamanın bana verdiği tüm ilgi beni utandırıyor.

Sonra 17. Cadde’de tren var. Bu caddeyi haftalarca gezebilirim ve o treni asla göremeyebilirim. Trenin durup durmadığını merak ettiğim zamanlar oldu.

O zaman acelem var ve her şey değişiyor. Henüz beni yüzüstü bırakmadı. Geç saatlerde tren her zaman yavaş ilerliyor ve benim için en uzun ve en yavaş tren bana ayrılıyor.

Belki de İhtiyar Zamanın bana oynadığı en kötü zaman, kasada. Ödeme personeli, özellikle Peder Zaman tarafından eğitilir. Sadece bir hafta içinde, 1978’deki tatilimde kaybettiğim 17 günü sadece kasada buldum.

Geçen hafta eşim ve ben bir randevu için acelemiz vardı. Randevunun ne olduğu gerçekten önemli değil, Yaşlı Baba Zamanı sayesinde oraya asla gerçekten ulaşamadık. Bu randevuya giderken karıma oldukça aptalca bir şey söyledim. (Hangi kocanın yok?)

Tatlım, herhangi bir kocanın yapabileceği kadar masum bir şekilde, bir şey için markette durmam gerektiğini söyledim. Tam o sırada Baba Zamana niyetimi bildirmek için büyük bir kırmızı ışık yandı. Bu yeterli değildi. Arabadan atlarken ona da söyledim, Bu sadece bir dakika sürecek. Bununla mağazaya girdim.

Bu, Yaşlı Baba Zamanını histeriye sürükledi. Bu tür durumlar için yaşıyor.

Mağazaya girdiğimde, ihtiyacım olan şeyin tam olarak nerede olduğunu biliyordum. Voila … bir şekilde, mağaza yönetiminin bu gün geleceğime ve acelem olacağına dair bir önsezi vardı. Benim onuruma bu durumda yapabilecekleri tek şeyi yaptılar, mağazayı tamamen yeniden düzenlediler.

Şimdi sadece acelem olmadı, peşinde olduğum ürünü de bulamadım. Erkek olmasaydım, yol tarifi isteyebilirdim.

Arabada beklemekten bıkan karım içeri girdi ve benim için eşyayı buldu. Şimdi tek yapmam gereken, kasadan geçirmekti.

Hangi satıra girerseniz girin, her zaman en yavaş olduğunu fark ettiniz mi? Kasadaki tek ben olsam bile, daha iyi şansım yok. Genellikle bu durumda, stajyerin ilk gününde tek başına çalışmasını sağlarım.

İşitme zorluğu mu yaşıyorum yoksa gençler, özellikle genç kadınlar farklı bir dil mi konuşuyor? Genç stajyerin sadece “ Merhaba, nasılsın? ” Dediğini anlamam 10 dakikamı aldı.

Tabii ki satın aldığım ödemeyi çekle ödemek istedim. O zaman, Yaşlı Baba Zaman şeytani bir zevkle kükredi. Çeki birçok yerde kullanmak için 16 bağımsız kimlik formu ve annenizden bir not gerekir. O zamanlar sadece 15’im vardı.

Eşim ve ben arabamıza vardığımızda, önemli randevumuz için çok geçti. Zaman Baba bir tane daha kazandı.

Zaman önemlidir ve çoğu zaman onu boşa harcamaktan suçluyuz. İnsanların zaman kaybettiği en büyük alan, Tanrı ile ilişkileridir.

Havari Pavlus Romalılara yazdığı mektubunda bu konuda uyardı. Ve bu, zamanı bilerek, şimdi uykudan uyanmanın tam zamanı: şimdilik kurtuluşumuz inandığımızdan daha yakın. (Romalılar 13:11 KJV.)