Token Ring Nasıl Çalışır?

Token Ring, ilk olarak 1960’larda bir IBM geliştiricisi olan Olof Sderblom tarafından düşünülmüş bir yerel alan ağı (LAN) teknolojisi türüdür. ABD patentleri ilk olarak 1981’de kredilendirildi ve daha sonra 1980’lerin başlarında IBM tarafından tanıtıldı. Ardından, Token Ring mimarisi aktif çok istasyonlu erişim birimleri (MSAU’lar veya MAU’lar) ve IBM Structured Cabling System üzerine kurulduğunda IBM tarafından popüler hale getirildi. Elektrik ve Elektronik Mühendisleri Enstitüsü ayrıca Token Ring’i IEEE 802.5 olarak standartlaştırdı. İlk günlerinde çok başarılı olmasına rağmen, 10-BASE-T (Ethernet) ve EIA / TIA 5638 kablolama standardının piyasaya sürülmesiyle, popülerliği ve adı 1990’ların başında düştü. IBM, performans ve güvenilirlik açısından Ethernet’i aşmaya çalışırken yoğun bir pazarlama kampanyasıyla yeniden canlandırmaya çalıştı, ancak uygun fiyatlı rekabeti yakalayamadı. Bugün IBM, Token Ring’i artık desteklemiyor, tanıtmıyor veya kullanmıyor.

Kısa Tarih
1985 yılında IBM tarafından test edildiğinde, Token Ring verileri 4 Mbit / s hızında iletti ve sonunda 1989 yılında 802.5 standardı destekleyecek şekilde genişletilerek 16 Mbit / s kıyaslamasına ulaştı. Apollo Bilgisayar, 1981’de 12 Mbit / s hızında iletim yaparak ve 1984 yılında 10 Mbit / s’ye ulaşan ProNet-10 Token Halkasını tanıtan Proteon ile birlikte Apollo Token Ring’i (ATR) tanıttığında IBM’i geride bıraktı. İronik bir şekilde, IBM’ler iki Token Ring ile uyumlu değildi.

Teknolojinin İçinde
Herkesin tahmin edebileceği gibi, adından da anlaşılacağı gibi, Token Ring LAN, istasyonların bir halka topolojisinde sıralandığı zamandır. Bu halkada, istasyonlar, bir zil istasyonundan diğerine, ortadaki sirkülasyonda bir kontrol jetonu ile veri iletecektir. Resimsel olarak ifade etmek gerekirse, Token Ring ağı, istasyonun ortasından dışarıdaki merkezlere giren ve çıkan döngülerle bir yıldız gibidir. IBM Type-1 korumalı bükümlü çift ile kablolanmıştır. Bununla birlikte, bu hermafroditik konektörler, oldukça büyük oldukları, 3 x 3 cm boşluk gerektiren ve karmaşık ve kırılgan plastik parçalardan oluştukları için en ideal kablolar değildi.

Token Ring, temelde OSI modelinin veri bağlantı katmanı (DLL) içindeki bir yerel alan ağı protokolüdür. Adından da anlaşılacağı gibi, bir döngüdeki bir halka etrafında dönen üç baytlık bir çerçeve olan jeton adı verilen şeyi kullanır. Her istasyon bu jeton ve halkayı kullanma prosedürünü ve alt komşusu için tekrarladığı için, istasyonlar arasında erişim bu şekilde sağlanır. Bir istasyon gerekli jetonu alır ve sonra iletir.

Daha sonra 4 Mbit / s ve 16 Mbit / s hızları IEEE 802.5 çalışma grubu tarafından standardize edildi. Teknoloji geliştikçe, 100 Mbit / s standardize edildi ve nihayet 2001 yılında 1000 Mbit / s hıza ulaştı, ancak piyasada hiçbiri satın alınmadı.

Token Ring LAN başlangıçta Ethernet’ten daha üstün görülse de, testler aksini gösterdi. Ethernet’in anahtarlı ve daha hızlı versiyonlarının piyasaya sürülmesiyle, Token Ring gecikmeler göstermeye başladı ve sonunda performans ve güvenilirlik açısından da geride kaldı.

Token Yüzüğün Takılması
Bir istasyonun halka ağının bir parçası olabilmesi için önce beş parçalı bir halka ekleme işlemi vardır. Adımlardan biri doğru şekilde yapılmazsa bir hata olabilir.
 Lob Kontrolü (Cümle 0): Ağa yerleştirilecek istasyon önce bir lob medya kontrolü gerçekleştirecektir. MSAU’ya sarılır ve ardından bu iletimler sırasında hata olmadığını görmek için 2000 test çerçevesi gönderip alır.
 Fiziksel Ekleme (İfade 1): İstasyon tarafından MSAU’ya 5 voltluk bir sinyal gönderilecektir. Bu röleyi açar.
 Adres Doğrulama (İfade 2): Ardından, istasyon MAC çerçevelerini kendi MAC adresini kullanarak Token Ring çerçevesinin hedef adres alanına iletecektir. Her şey normalse (adres kopyalanmış olarak çerçeve döndürülürse), istasyon her yedi saniyede bir halka yoklama sürecine katılacaktır. Bu süreç, istasyonun kendisini MAC yönetim fonksiyonlarının bir parçası olarak tamamen tanımladığı zamandır.
 Halka anketine katılmak (Aşama 3): Şimdi, istasyon En Yakın Aktif Yukarı Akım Komşusunu (NAUN) öğrenecek. Ardından, diğer aşağı akış komşuları adresini bilecek ve bu da yeni bir halka haritasının oluşturulmasını tamamlayacak.
 Başlatma İsteği (İfade 4): Son olarak, istasyon parametre sunucusuna zil için doğru şekilde yapılandırılması için bir istek gönderecektir. Bu, Token Ring köprüsü olarak bilinen özel bir adres aracılığıyla yapılır.