Lenox’un Bir Analizi (LNX)

Aşağıda Lenox’un (LNX) yaklaşık% 7’sinin intifa hakkı sahibi Bay John L. Morgan’dan Lenox Yönetim Kurulu Başkanı ve CEO’su Bayan Susan E. Engel’e bir mektup bulunmaktadır.

Sevgili Susan,

Yönetim kurulunuz 18 Eylül 2006’da bana müdürlük teklif ettiğinde, bunu kabul edilemez kılan nedenleri tartıştık. O sırada, Yönetim Kurulu’nda liderlik rolü üstlenerek ve Şirketin stratejik yönünü formüle etmede ve yönlendirmede aktif rol oynayarak Lenox Group hissedarlarına en iyi şekilde hizmet edebileceğimi yineledim. Ayrıca yönetimde veya Yönetim Kurulu’nda değişiklik yapmamaya niyetimi ifade ettim. Görüşlerim o zaman sahip olduğum bilgilere dayanıyordu.

Kurulların Şirketin başarılı bir strateji oluşturmasına yardım etme teklifimi reddetmesi bana farklı bir bakış açısı kazandırdı. Şimdi, Yönetim Kurulu’nun hissedarların çıkarına olmayan ve son on yılda değer yaratmada başarısız olan stratejilerin devamı niteliğindeki bir eylem planı izlemeye karar verdiğini hissediyorum.

Yönetim ekibi ve Yönetim Kurulu, daha fazla hata yapma payı olan büyük ve başarılı bir Şirket gibi davranmaya devam ediyor. Katılmıyorum. Şirkete stratejisini hissedarlara fayda sağlayacak şekilde değiştirmede yardımcı olma teklifim, mevcut yönetim ve Yönetim Kurulu ile çalışmayı teklif etmeme rağmen reddedildi. Durumunuzu net bir şekilde belirttiniz ve umarım bu mektup benim ve diğer benzer hissedarlar için aynı şeyi yapacaktır.

Gerçekten senin

John L. Morgan

Mülkiyet Durumu

Öncelikle mülkiyet durumunu açıklamama izin verin. Rapor eden kişiler John L. Morgan, Kirk A. MacKenzie, Jack A. Norqual ve Rush River Group’tur. Rush River Group, Morgan, MacKenzie ve Norqual’ın üye olduğu bir limited şirkettir (LLC).

Rush River, Aralık 1998’de Minnesota’da kuruldu ve “başlıca ticari faaliyetleri, özel mülkiyet ve halka açık şirketlerin hisse senetlerine ve diğer menkul kıymet türlerine yatırım yapmayı içerir.” Anladığım kadarıyla, Rush River’ın tek üyeleri yukarıda belirtilen üç adam: Morgan, MacKenzie ve Norqual.

Yakın tarihli bir SEC dosyalamasına göre, Morgan Lenox’taki tedavüldeki hisse senetlerinin% 6,1’ine faydalı bir şekilde, Rush River% 0,79’a, MacKenzie% 0,07’ye ve Norqual% 0,07’ye sahip oldu.

Lütfen Lenox’taki bu% 7 hissenin Bay Morgan tarafından kontrol edildiğini unutmayın; ancak, perakende mağazaların halka açık bir franchise kuruluşu olan Winmark Corporation (WINA) değil. Bu akılda tutulması gereken önemli bir ayrımdır (özellikle Winmark halka açık bir şirket olduğu için).

Morgan, Winmark’ın Başkanı ve CEO’sudur; MacKenzie, Başkan Yardımcısıdır. Ancak, Lenox’taki hisselerinin Winmark ile hiçbir ilgisi yok. Aslında, en son kontrol ettiğimde, Winmark’ın menkul kıymetlere önemli bir yatırımı yoktu.

Bildirilen pozisyon, Lenox’un 989.300 hissesine denk geliyor. Lenox hisseleri en son 6,23 $ ‘dan kapandı. Yani, pozisyon 6,16 milyon $ ‘ın biraz üzerinde olacak. Winmark sadece 126 milyon dolarlık bir piyasa değerine sahip olduğundan, Winmark’ın Lenox Morgan’da bir pozisyonu olmadığını açıkça belirtmek isterim. O sadece Winmark’ın Başkanı ve CEO’su. Umarım bu, Winmark ile ilgili olası karışıklıkları giderir.

Lenox

Şimdi, bu haberin gerçekten ilginç yönünü, Lenox’un kendisini tartışmaya geçebilirim.

Lenox, Department 56 ile Lenox Incorporated arasında Eylül 2005’te gerçekleşen bir birleşmenin sonucudur. Birleşmeden önce, Bölüm 56, “Nostaljik sahneleri betimleyen Köy Serisi koleksiyon, el yapımı, ışıklı seramik ve porselen evler, binalar ve ilgili aksesuarlar” ile tanınıyordu. Bu son cümle, doğrudan şirketin 10-K’sinden alındı, çünkü kendim daha iyi bir açıklama yazamıyordum. Sanırım çoğunuz diziyi görmüşsünüzdür. Yapmamış olsanız bile, eminim küçük bir porselen Noel sahnesi konseptini hayal edebilirsiniz.

Açıkçası, Lenox adı Departman 56 adından çok daha iyi bilinmektedir. Bu nedenle, Departman 56, Lenox’u satın aldığında adını Lenox olarak değiştirdi.

Şirket, 10-K’sinde Lenox’un satın alınmasını bir “dönüşümsel olay” olarak adlandırıyor. Bu terim, dönüşümsel olmaktan uzak birleşmeler için çok sık kullanılır. Ancak bu durumda, bu mükemmel bir tanımdır.

Dönüşümün daha iyi veya daha kötü olup olmadığı tartışmalıdır; ancak, birleşmenin şirketi dönüştürdüğü gerçeği tartışmaya açık değil. Bu işlemin boyutunu bir perspektife koymak için şunu düşünün: Bugün, Lenox (birleşik şirket) 88 milyon dolarlık bir piyasa değerine sahip. Eylül 2005’te Departman 56, Lenox Group’u satın almak için 204 milyon $ ödedi. Bu size hemen iki şeyi anlatmalıdır. Birincisi, satın alma muhtemelen mevcut işletmeye göre oldukça büyüktü. İki, birleşik şirketin hisse senedi fiyatı düştü.

Bu ifadelerin ikisi de doğrudur. Departman 56’nın hisseleri çok daha pahalı olduğunda bile, Lenox satın alımı, piyasa değeri, işletme değeri, satışlar ve bir işletmenin büyüklüğünün diğer anlamlı ölçüleri açısından düşünüldüğünde, mevcut işletmeye göre çok büyüktü. .

Açıkçası, birleşik şirketin hisse senedi fiyatı birleşmeden bu yana sert bir şekilde düşüyor. Sonuçta, tüm şirketin kurumsal değeri, Departman 56’nın Lenox işi için ödediği miktardan çok fazla değildir.

Pazar, yeni satın alınan Lenox işletmesine sıfıra yakın bir değer atıyor. Bu, Departman 56’nın bağımsız bir iş olduğu zaman nadiren yüksek bir katmanda işlem gördüğü gerçeği göz önüne alındığında dikkate değerdir. Aslında, şirketin hisseleri son on yıl boyunca genellikle yüksek tek haneli veya düşük çift haneli P / E katında işlem gördü.

Yeni İş

Muhtemelen Lenox’un ne yaptığını zaten biliyorsunuzdur. Bunu yapmazsanız, şirketin 10-K’sinden bir alıntı, yeni satın alınan işletmenin ne yaptığını açıklamak için iyi bir iş çıkarır:

“Şirket Lenox ve Gorham markaları altında yemek takımları, kristal kadeh takımı ve hediyelik eşyalar, paslanmaz çelik çatal bıçak takımları ve gümüş kaplama ve metal hediyelik eşyalar satıyor. Dansk, şirketin çağdaş masa üstü, ev eşyaları ve hediyelik eşya markası. Şirket, birinci sınıf yemek takımı ve kaliteli porselen satıyor. Lenox ticari markası altında yemek takımı, hediyelik eşya ve koleksiyon parçaları ve Gorham ve Kirk Stieff ticari markaları altında gümüş çatal bıçak takımı ve gümüş hediyelik eşyalar. Şirket, kaliteli masa üstü ürünlerin en büyük yerel pazarlamacısı olduğuna inanıyor. ”

Eminim yukarıdaki paragrafta kötü bir alâmet fark etmişsinizdir. Şirketin markalarından biri (Dansk), onu diğer iki markadan ayırmak için şirketin “çağdaş” markası olarak tanımlanıyor. Açıkçası, çağdaş olarak kabul edilmeyen kaliteli ürünlere sahip olmak biraz problemdir.

Aslında önümüzdeki yıllarda çok büyük bir sorun olabilir. Genel olarak, pazar resmi yemeklerden uzaklaşıyor ve daha lüks gündelik yemeklere doğru ilerliyor. Bu yeni bir fenomen değil; kısa ömürlü olması da muhtemel değil mi?

Terazinin diğer tarafında, şirketin sektöründeki en iyi markalardan birine sahip olduğu konusunda basit, inkar edilemez gerçeğe sahipsiniz. Aynı zamanda çok küçük bir sektörde büyük bir oyuncu. Bunların her ikisi de kopyalanması zor (imkansız değilse) avantajlardır. 200 milyon dolarlık bir işletme için Lenox’un çok fazla geçmişi ve belki de çok fazla potansiyeli var.

Eski İş

Şirket hisselerinin performansıyla ilgili sorunun büyük bir kısmı (hem kısa hem de uzun vadede) Departman 56’nın performansı olmuştur. 2005 yılında, Departman 56’nın Köy Serisinden satışlar% 21 oranında azalmıştır. şirketin 10-K’sine göre uzun vadeli trendle tutarlı. Aslında, satışlar 1999-2005 arasında her yıl açıkça düşüyordu. Ayrıca, 2004’teki satışlar, 1996’daki satışlardan önemli ölçüde daha azdı. Bu nedenle, son on yılda satışlarda sürekli, doğrusal bir düşüş olmamasına rağmen, Village serisinin genel satış eğilimi, kesinlikle olumsuz olmuştur. şimdi tam on yıl.

Şirket, “Hediye ve Uzmanlık kanalının önemli ölçüde yıpranması” ile mücadele etmek için hem “Köy işindeki düşüşü dengelemek” hem de “uzun vadede gelirleri artırmak” amacıyla iki strateji belirledi. Bu stratejiler, “şirketin dağıtım kanallarını geleneksel Hediye ve Uzmanlık kanalının dışına genişletmek” ve “şirketin ürün sunumunu yıl boyunca hediye ürünlerini içerecek şekilde genişletmektir.” Önceki strateji umut verici görünüyor; ikinci strateji kulağa mantıksız geliyor.

Lenox zaten her iki stratejiyi de uygulamak için hareket ediyor. Aslında şirket, Lenox’un yıl boyunca sunduğu ürün tekliflerini genişletmeye yardımcı olacak küçük bir satın alma gerçekleştirdi. Ancak, hediye ürünleri işini son derece mevsimlik bir işletmeye dönüştürme girişimlerine son derece kuşkuluyum.

Edinme

Açıklandığı sırada, Lenox satın almanın şirket için ilginç bir hamle olduğunu düşünmüştüm. Bölüm 56’nın operasyonları zayıf görünüyordu; Lenox’taki operasyonlar olmadı. Dahası, Lenox için ödenen fiyat, özellikle birçok kamu şirketinin bu kadar büyük (“dönüşümsel”) satın almalar yapmak için ödediği fiyat türleriyle karşılaştırıldığında, mantıksız görünmüyordu.

Eylül 2005’te Departman 56, Lenox’u 204 milyon $ ‘lık bir anlaşma ile satın aldı (7.6 milyon $ işlem maliyetleri dahil). Departman 56, “175 milyon $ ‘lık döner kredi olanağı ve 100 milyon $’ lık vadeli krediden oluşan 275 milyon $ ‘lık bir birinci sınıf teminatlı kredi olanağıyla” satın almayı finanse etti.

Daha önce de belirtildiği gibi, birleşik şirket daha tanınan Lenox adını benimsedi.

Yeniden yapılandırma

Birleşme sonucunda şirket, yeni Lenox yan kuruluşuna ait mağazaların yaklaşık yarısını kapattı. Şirket toplamda 31 Lenox perakende mağazasını kapattı. 1 Şubat 2006 itibariyle, bu durum şirketten yalnızca 36 perakende mağazasıyla ayrıldı. Bölüm 56 adı altında altı mağaza işletildi; kalan 30 mağaza Lenox adı altında işletildi.

Birleşme sonrasında şirket bazı faaliyetlerini konsolide etti. Örneğin Lenox, belirli operasyonlarını Bristol, Pennsylvannia’ya taşıdığında Langhorne, Pennsylvannia tesisini sattı. Şirket, Lenox’un satın alınmasında oluşan borcu ödemek için bu tür satışların nakit gelirlerini kullandı.

Yeni Konsept Mağazalar

Lenox, şirketin tüm markalarını (Department 56, Lenox, Gorham ve Dansk) satacak yeni bir alışveriş merkezi tabanlı mağaza zinciri başlatmayı planlıyor. Şirket, 2006 yılında üç “All The Hoopla” mağazası açmayı planlıyor. 2007’de dördüncü bir mağaza açılacak.

Fırsatlar

Departman 56 ve Lenox’un kombinasyonu birçok ilginç fırsat sunar. Belki de en önemlisi, Lenox’un daha yalın bir operasyon olacağı umudu var. Birleşmenin mümkün kıldığı herhangi bir maliyet tasarrufunun yanı sıra, Departman 56’nın her zaman Lenox’tan daha yalın bir operasyon olduğu ve yeni şirketteki yönetimin maliyetleri düşürmek için daha becerikli (veya daha kararlı) olabileceği basit bir gerçek var. .

Ayrıca şirketin tüm markalarını birlikte satma fikrine dair bazı sözler var. Dağıtım kanalları büyük ölçüde benzerdir. “All The Hoopla” konsepti, şirketin ürünlerini bu paketlemeye adadığını kanıtlıyor. Bununla birlikte, şirketin ürünlerinin kendi başlarına nasıl bir cazibe merkezi olacağını görmek zor. Lenox tarafından işletilen bu perakende mağazaları için gerçekten yeterli talep var mı? Şirketin mevcut planları çok sınırlı bir lansman gerektiriyor. Yani başarısızlığın bedeli çok yüksek olmaz. Açıkçası, burada bir başarı uzun vadede şirkete büyük fayda sağlayacaktır.

Sonuç

Lenox, ilginç bir fırsat. Geçmişteki satışlar, EBIT, vergi öncesi kazançlar vb. Ortalamalarına dayalı olarak işletme çok ucuz görünüyor. Ancak Lenox artık tamamen farklı bir şirket. Eski Departman 56 işletmesi, hızla düşen satışlarla karşı karşıya. Ne Lenox ne de Departman 56, birleşme sırasında çok umut verici bir iş gibi görünmüyordu. Bugün, birlikte çok daha umut verici görünmüyorlar.

Öte yandan, şirketin son sonuçlarının (büyük bir silme de dahil) geçmişine bakmak önemlidir. Birleşmenin tam etkilerini görmek zaman alacak. Şu anda, satın alma nedeniyle her iki şirketi de bağımsız olarak yargılamak zor.

Yine de, bu çoğu ölçütte açıkça ucuz bir iş. Lenox’ta sorunlar var (Departman 56’da sorunlar olduğu için). Ancak, eğer iş doğru yürütülebilirse, bugünün olağanüstü düşük seviyelerinde satın alan hissedarları ödüllendirmelidir.

Morgan’ın mektubu, hem bir değişim olacağı umudunu hem de böyle bir değişikliğin kolay olmayacağının fark edilmesini sağlıyor. Açıkça, şirketin geçmiş performansı kabul edilemezdi. Hisse senedi hiçbir zaman bugün olduğu kadar ucuz olmamıştı; ama sorunlar da aynı derecede kötü.

Lenox, hasta yatırımcılar için ilginç bir fırsat sunuyor. Bununla birlikte, Lenox hissedarı olmak, sonunda sizi ödüllendirse bile sizi hayal kırıklığına uğratacağı kesindir.