Bir Fotoğraf Laboratuvarının Temelleri

İnsanlar bir fotoğraf çektiğinde, geliştirilebilmesi için mağazaya getirilmesi gerekiyor. Profesyonel bir fotoğrafçı çekim yaptığında, bu kişilerden bazılarının içeride bunun yapılabileceği bir fotoğraf laboratuvarı var.

Ancak fotoğraf laboratuvarı daha çok karanlık oda olarak bilinir. Bu terim, filmi açmak ve filmi açıkta tutmak yerine yalnızca loş koşullarda çıkarılabildiği için verilmiştir.

Peki bir resim çekme süreci nasıl bir görüntüye dönüşür? Bunun için karanlık odanın geliştirilebilmesi için uygun ekipmana sahip olması gerekir.

Bunun kameradan çıkarılması üzerine negatif denilen film bir tutucuya yerleştirilir. Yerleştirildikten sonra, bu artık bir büyütücü kullanılarak daha büyük yapılabilir. Çoğu model, görüntü üzerindeki ışık miktarını düzenleyebilmek için bir zamanlayıcı ile birlikte gelir.

Fotoğraf kağıdı, çekimler geliştirildiğinde insanların aldığı şeydir. Bu bir sehpa kullanılarak tutulur ve büyütücüden gelen ışık bu görüntünün kağıt üzerinde görünmesini sağlar. Herhangi bir hata yapmaktan kaçınmak için, işlemin bir sonraki aşamasına geçmeden önce ayarları iki kez kontrol etmek için bir n görüntü büyüteci kullanılır.

Birkaç dakika sonra, son rötuş, bunu, resmi daha net hale getirecek bazı kimyasalların bulunduğu bir geliştirme tepsisine koymak olacaktır. Bu kuruması için asılır ve tamamlandığında insanlara gösterilebilir.

İnsanlar genellikle geliştiriciden iki şey alırlar. Birincisi, 3×5, 5×7 veya daha büyük boyutlarda gelebilecek resimlerdir. İkincisi, yeniden geliştirilebilmesi için tekrar dükkana getirilmesi gereken negatifler.

Film geliştirme pratiği yıllar içinde pek değişmedi. Belki de tek fark, bireylerin bunu bir yazıcı kullanarak geliştirmelerine izin veren dijital fotoğrafçılık çağıdır. Bu, hobilere ve diğerlerine geliştirmeyi karanlık odada ya da evde yapma seçeneği verdi.

Karanlık oda stüdyoda bu kadar yer kaplamaz. Tüm süreci tamamlamak için ekipmanı kurmak ve resimleri asmak yeterli olmalıdır. Bunu çok zor bulanlar bunu başka bir yerde yaptırabilirler.

Kişi başkalarından yardım istemek için kendini kötü hissetmemelidir çünkü alandaki bazı tanınmış fotoğrafçılar bunu zaman kısıtlamaları ve diğer projeler nedeniyle daha sık yapıyorlar.